Alle inzendingen over hartverscheurend

niet met de winden mee rotst als branding in een zee van emoties onder zwaar bewolkte lucht nog krijst een vlucht van snelle vissenvangers laag over het zilte schuim dat in applaus succes betoond met opgeheven duim het is ons toneel waarin mijn woorden langdurig zijn verzwegen en jij ze zoveel lading hebt gegeven dat onze stilte hartverscheurend…

Hartverscheurende taferelen, zonder enig greintje medelijden. Ontembaar water dat in de diepte verdwijnt. Opgeslokt door eenzaamheid, zonder toekomst. Antisociaal door onverdraagzaam te zijn. Kwellende beelden, zonder doel. Donkere wolken met keigrote hagel.…

De ander zal huilen in de lege schoenen en ze wat bewegen, de kuil in het andere kussen zoenen zolang die daar nog is te voelen maar geen vaarwel bedoelen, ze zal nog een hele tijd knechten en kinderen moeten zeggen welke koud geworden kleren met hun menselijkheden kwijt weg te smijten, weer meer en hartverscheurend klemtoon leggen op de…

Hartverscheurende taferelen steeeds opnieuw, telkens weer. Het is niet te bevatten, wat daar is gebeurd. Deze grote ramp heeft menig hart verscheurd. Mensen dood onder het puin; ooit was het hun werkplek of woning. Tot een aardbeving de grond deed splijten en alles gruwelijk ten onder ging.…

bewoners blijven verstoken van stilte meer nog kommer over verre grenzen waar knuffels en beelden domineren onder ronken van overvliegende storm op weg naar eeuwige vrieskou er branden weer ontelbare kaarsen want kerst en nieuwjaar sympathiseren dwars door diep donkere dalen waar het licht troost tracht te schenken boven gedwongen hartverscheurende…

ontvluchtend haar dochters meesleurend uit kruitdamp gehulde ruine stad bedreigd onbeschermd zag een bloedbad haar grens was bereikt hartverscheurend velen vluchten richting route grens rennend door bossen over weiden probeerden geweld te vermijden zelden zichtbaar tsunami van mens andere staat ver weg van haar grens voelde zich machteloos…

Hartverscheurend zijn zijn tranen twee armen om mij heen "Ik mis papa!"zijn zijn woorden snijdend door mijn ziel ik voel me zo gemeen! Verdrietig zijn zijn vragen twee armen om mij heen "Zou papa ons missen?" brandend in mijn ziel ik voel me zo alleen!…

Dan rent een hond met stormkracht 53 niet aangelijnd het weiland in en zakt in 't zwarte ijs door 'n wak Ik wijdde er geen woordloos sprekende gedachte aan maar zette hartverscheurend in een quick response vier haiku's als kerstwake op een rij Zigeunermuziek is niet voor iedereen als kertsjabloon te koop, ik zoek voor kerstmis een…

Bescherm je oren voor het oorverdovende, je hart voor het hartverscheurende, je ogen voor het oogverblindende.…

ooit las ik iets over een moeder zij verloor haar kind en dan probeer ik me voor te stellen hoe hartverscheurend zij dit wel niet vindt een versnipperd moederhart in duizend stukjes voor altijd weggewaaid door de wind een kristallen vaas voor eeuwig versplinterd en net zolang duurt het voor zij ze allemaal terug vindt misschien heb…

Het is hartverscheurend, alles wat je ziet. Wat kun je doen voor al het leed wat er is. Al heb je wat geld gegeven, het is een druppel, die je niet mist. Je vouwt dan maar je handen en bidt. Je weet er is een hoorder van jouw gebed. Je legt het maar bij hem neer en laat het daar, je vrees opzijgezet.…

De hond blaft in je oor, zo hartverscheurend hard niet te tillen, te torsen dit geluid, als een sirene in de nacht plotseling, of een donderslag opeens gaat het in je tekeer. En een fel blauw licht zwaait in je binnenste, waar je hart ooit moet hebben ge- zeten. En je ogen staan groot, vol schrik, en kijk- en in een rare wereld.…

Het deed daarom zo hartverscheurend pijn, omdat mijn gedrag afkeurend bleek te zijn. Altijd probeerde jij mij te steunen en dat gedrag te sturen. Terwijl ik je bezeerde door het verkeerde, met miskleunen op elke dag en in alle uren. Toen werd jij ziek en we wisten dat je weg zou gaan.…

Die verklaring heeft mijn intermenselijke eenzaamheid niet echt opgekrikt en sinds ik anti-depressiva slik dreigt mijn echte ik er hard op achteruit te gaan, waarvan ik op alle manieren de wrange vruchten pluk, maar zonder die medicatie wacht mij een gapend graf en heb ik het permanente uitzicht op hartverscheurende martelingen via wanen…

voor je neer Met glinsterende ogen, soms grof gebekt Breng je het publiek in extase, telkens weer Schuilend achter een Venetiaans gelaat Soms schreeuwend van de daken Geranseld door het leven vol leed, verdriet en smaad Maar niets en niemand kon jou wat maken Mijn jeugd is gevoed met jouw herinneringen Geen dag was zonder jouw geluid Hartverscheurend…

eeuwigdurende tel Die het vuur in haar ogen doofde Zomaar, van de hemel in de hel Niets of niemand kon haar troosten Slechts één blik in haar ogen was genoeg Om de pijn in haar hart te ervaren Van het leed dat zij bij zich droeg Nu staart zij met verstomde ogen Waarin constant tranen dreigen En de stilte slechts wordt verbroken Door hartverscheurend…

Wijl de zon reeds rood verkleurend zo achter die verre einder verdwijnt Weent een meisje hartverscheurend omdat zij van pure smart wegkwijnt Wijl haar oog dan rood wil kleuren ziet zij weer die vreselijk lange dag Waarin haar zoveel moest gebeuren onder het oog van het schoolgezag Wijl tranen zouden moeten vloeien stagneren deze welhaast…

De kist waarin zij rust sleept hartverscheurende aanhang van verslagen huilende geliefden over het gangbare grof knerpend grindpad van het oude kerkhof als gebogen menselijke zerken, op weg naar het o zo diepzwarte graf waarin zij tegen haar zin in zal moeten rusten continue heeft zij zich ingezet voor haar dierbare kroost zij had zich…

Als ik alleen ben leef ik in grote angst Hartverscheurend zou hij smeken Als ik hem weer eens voor kantoor zou verlaten Nee, misschien is het maar beter Dat honden niet kunnen praten…

er niet over gaan dichten ’k verzocht Eros niet zo maar lukraak wat te schieten alleen als hij zeker een hart zou raken dat ene ware hart Dan zou ik mijn zoeken kunnen staken in een bos staan te veel mooie bomen zoveel dat je die ene ware niet direct ziet want alle bomen heb ik lief Nee ik ken de alles verzengende liefde niet niet die hartverscheurende…

‘Kat in ‘T bakkie’ Ongebruikelijk Zelfs licht onfatsoenlijk Om dit gezegde te gebruiken In relatie Tot een gestorven kat Maar ik gebruik deze toch Omdat de pijn die ik voelde Zo hartverscheurend was En tranen zich aan me opdrongen Toen ik mijn buurvrouw Met haar kleindochter En de gestorven Kat in een bakkie Naar buiten zag komen In…

haar pa in Turijn begraven, ja, huil maar; ik huil zachtjes mee en die vrouw die zo moet grienen dat is een apart verhaal haar lijf vol bolletjes cocaïne, z’is bang: ze knappen allemaal en die man die staat te wrijven alsof de rook zijn ogen trof, zegt dat hij bij haar had willen blijven maar het zijn leugens, hij doet alsof en zij, zo hartverscheurend…

hartverscheurende pijn, het zit diep in mijn bloed, duizend vragen in mijn hoofd, ik weet niet wat ik er mee moet. een gevecht tussen hart en geweten, ik kan geen antwoord krijgen, op de vragen aan mezelf, over alles blijf ik maar zwijgen, ik wil de waarheid niet weten, het kan niet waar zijn, ik moet het vergeten.…

Het heeft zin vager wordende herinnering een koolmees, die hartverscheurend zingt geur van de aarde na een regenbui de smaak van bliksem in de lucht Jouw lichaam in mijn armen houden opnieuw het praten in kindertaal hoog van toon opdat je me hoort nu los kan laten om weg te gaan Summer morning It has sense slipping memory a big tit…

Dit leven is een sprookje Van goed En te veel slecht Van mooie zachte tonen En van gebroken recht Van huizenhoge golven Onmetelijk verdriet Ik voel me haast bedolven In wat dit leven biedt De wanhoop in Parijs In Syrië de pijn Dit hele wrange leven Het hartverscheurend schrijn De stemmen van zo velen Zij, die vergeten zijn De doden…

Hartverscheurend en hartverwarmend gaan samen langs de landsgrenzen van de beschaving. Dit hadden wij niet kunnen vrezen. Een nieuwe tsaar geselt Oekraïnes rug. Een rug die niet zal buigen. Nooit. . . In de steek gelaten? Hulpelozen landen aan de zijkant? Nee, liefde is sterker dan haat.…

De citer volgt het ritme van de zee en jouw mooie lichaam wuift als een rode bloem in de grote handtrom, die slaat, slaat, tot de voorhof opengaat, de sluier rond je trotse boezem, de kuisheidsgordel van een ijzig verstand, tot de wind waait, door je hart, die slaat als een trom, slaat, slaat geestkracht als hartverscheurende heling, afgeschrapte…

Wie heeft die bommen losgelaten wie zette z’n handtekening onder het afschieten van die alles vernietigende granaten welk groot stuk onbenul verschuilt zich achter het bestoken van onschuldige mensen kinderen met dat hartverscheurende chemische spul wie heeft besloten tot het neerhalen van dat met vakantiegangers gevulde vliegmachien blijkt…

woorden in de strijd om dominantie ik geef je daarvoor tolerantie geef me inspiratie voor de langere termijn laat mijn vrijheid passie zijn ik zal je steunen, nooit beperken dat zul je snel genoeg merken gun me een blik op je leven zonder garantie dat ik daar ooit deel van uit ga maken gewoon een leuke tijd af en toe vrijen zonder spijt hartverscheurende…

haal eens adem rustig ik ben bij je ik ga niet weg probeer je te ontspannen het hielp de eerste keer ik week niet van je zijde en toen trachtte je help te schreeuwen maar dat lukte je niet meer op een gegeven moment je ogen dicht maar je lippen ging door met hun noodkreet slaappil morfine pleisters maar de angst in je ogen is gebleven hartverscheurend…