Alle inzendingen over hebben OR zijn OR schijn

De glans van een ander De stijl van de tweede Hem, zij, ik verander Zo ben ik tevreden Tevreden in leegte Een gapend gat Verborgen met een spiegel Waan, woestijn, waardeloos, waardevol Een huls Niet van mij Mij is vermeden Mij is versneden Tot gruis In stof Verwijderd, verdrongen, vergeten Wat is eigen Wat is ik Ik is verdwenen…

Het is alsof je nooit wegging, maar toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht Het is alsof ik vergat dat ik je stem had onthouden, die fusie van strijkers en een harp, met de nodige drum Het lijkt alsof het donkere bos van houtblazers nooit heeft bestaan en de wind van akkoorden en noten je niet wegvaagde Als dat maar zo zou zijn…

Hoe de zon blaren streelt, een fusee van kleur in zachte astergeur en ontvolkte bossen bespeelt. Alles verlaten achterlaat teruggeworpen op zichzelf terwijl ze haar gewelf ontspint als Groot-Gelaat van dood en wrange waarheid, zomers tot illusies maakt dan komt kille eenzaamheid. Een vechten tegen haar verraad in angst en bitterheid…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de spinnenwebben zitten vol berkenzaadjes pseudo insecten…

Ik zeg je niets, ik zeg je iets Ik vertel je duizend dingen Om bij jou, maar ook bij mij De waarheid te verdringen…

Je insinuerende ogen een parodie op de dood slepen aan aan aan tot je beslist te slapen zoals het laatste blad van een boek hou je het einde open door de woorden los te laten vliegen over de spiegel komen ooit nog terug zoals de dood maar dan echt…

Als niets wat er is blijkt te zijn wat het leek blijft over de zekerheid dat niets meer zo wordt als het was...…

Het was in straten dat de gezant van de paus de passanten neerstak heen en weer liep tussen schijn en wezen de geur van verschroeide windbloemen openbrak.…

ochtenstond, goud tanden verbrokkelen knipperende ogen licht ligt onverstaanbaar over een verdeeld land, men bouwt een toren, horizontaal het oosten licht op firma Het Zuiden zoekt de Grote Beer de zee glinstert naar de horizon volkomen buiten westen een zon verdwenen de kleur is scharlakenrood…

Zie de zon schijnen en de bloemen groeien en is het niet buiten laat het dan gebeuren in je mooie hart.…

oneindig het licht van mijn maan in jouw schaduw kan ik blijven staan kan ik schuilen zacht huilen alleen zonder uitzicht op iets oneindig mijn blik ik ben als jij een schaduw in ons maanlicht…

Ik keer mij af (ach schijn wat lijk je schoon) en zie daar buiten druppels dauw de zon weerkaatsen Mijn ziel zoekt onze band jouw ogen gulzig spiegelen de diamant wiens geslepenheid jouw ziel verblindt.…

Wanneer je dicht bij me bent, Voel je dan de pijn in mijn hart? Zie je de twijfel en angst, die me al zo’n lange tijd tart? Als ik het even niet meer weet, wil jij er dan voor me zijn? Wil je een heel klein beetje dragen van deze levensgrote pijn? Ik lijk dan wel heel sterk, maar diep van binnen ben ik week. Je zou het kunnen weten, als…

mijn blik, is breder dan de ogen het overtreft het gezicht lijkt uit mijn hele lijf te schijnen het kent geen zwaartegewicht het zou wel mogen maar in mist verdwijnen zo ook speelt mijn hand een rol, die rolt zonder tekst en beweegt mijn verschijning in de vinger en de hand neen, niet behekst maar tevens boven zichtbaarheid met amper…

weer een droom de eeuwige stilte rond de maan verdriet om jou het verzwijgen dat ik je mis het is wat het is zo wrang nooit, nimmer nog wezenlijk hier weer een illusie dat stilzwijgende rond de maan toch ten volle in gedachten licht in duisternis het is wat het is……

mijn schaduw en ik een verbintenis in de roodkoperen zon…

raak uitgeblust word doodmoe knars knel wring niet langer doorkruis kolkende luchtmassa's zoek het hogerop Dood, in feite zijn we naaste buren dagelijks kruisen we elkaars pad het licht brandt zelfs 's nachts bij jou bedrieg ons nog even voor de schijn…

Zo gij mij ziet, zo ben ik niet, 't is schijn, 't is leugen: bij u, lief kind, te droef bemind, moet ik wel deugen.…

gematigdheid van Wilders is slechts schijn met woorden wordt heel slim slechts gemeanderd vandaar dat er in wezen niets verandert zijn knechten blijven zitten waar ze zijn de windbuil wappert met een hele hoop verwacht hij echt dat ik voor leugens warmloop!?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

De schijn van rose in een roes van slapen Zo volkomen volkomen stil Wind en wind blazen rose van zacht naar kunstig wit Hand en hand strengelen samen geboetseerd in rust Oog en oog herbergen samen de loutering van licht Muur en muur werpen schaduw op de laatste blik De schijn van rose in een kist van crêpe Zo ongrijpbaar…

Naakt laat je me zelden naderen Dan werp je de handdoek over mijn kop Alsof er achter het netvlies Een papegaai schatert Met een braakbal in de krop Toch gniffel je in een klam vuistje Als jouw schoot sneller ademt Met wankele zwier Met de heupen van een ballerina Mijn verzengend vlees Mijn verzadigde leeuwin Zo schenk je jouw vezels…

Toen brandde een blos van toorn op mijn gelaat, En 'k vroeg: - ‘Hoe brengt mijn goede gids mij hier, Waar al wat is, geen wezen heeft, maar schijn?’ ‘Opdat uw lied,’ sprak hij, ‘geen logen vier', Opdat uw hand zich niet verleiden laat De Waan te plukken voor het ware Zijn!’…

Want dat tussen ons was enkel schijn. Ik schreeuw maar heb geen stem. Ik kijk om me heen met m'n ogen dicht. De adem in m'n keel zit klem. Dat wat ik zie is een donker licht. Misschien moet ik toch doorgaan met m'n leven. Al weet ik niet waarom. Misschien moet ik m'n dromen toch nastreven. Juist, daarom..…