Alle inzendingen over herfst OR storm OR herfstwind

bliksemstralen en donderdagen wachten op de wind die onweer zal razen wanneer Thor hem vindt ‘t is tijd voor kale takken zwiepend langs de muur het splijten van spanten in de schrankende schuur knetterende ruzies in de zwaarbeladen lucht kokhalzende meeuwen holbewoners op de vlucht platgeslagen helmgras gezandstraalde brillenglazen…

Na de storm een weg bekleed met blaadjes baden in de herfst Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht.…

alles keurig schoon het beton is weer te zien de vergankelijkheid van de herfst versneld en nu maar wachten op de nachtelijke storm die alles weer terugblaast waar het hoort…

als luchtpost verspreidend over het land Limousines aanschouwen gelaten haar geweld, lodderig en lui met een knipoog wachtend tot ze eindelijk vermoeid haar roekeloze jacht zal staken Krachten metend met buigende bomen juicht ze bulderend over de aarde losgelaten en dwaas, nietsonziend de opgespoten zandsuppleties reorganiserend De herfstwind…

Herfstwind verdrijft de witte wolken, Ganzen trekken langs het lege zwerk, Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën, Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten, Bijna was ik gelukkig, Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier, Wit schuimt de stroom langs de boeg, Fluit en trom houden maat met de riemslag, Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,…

kleuren vliegen speels alle richtingen elk moment een om in te lijsten…

Als een op hol geslagen geest raas ik over het vlakke land zweep op het zand tot hoge duinen gesel fel de bomenkruinen met mijn machtig krachtenspel blaas heel hoog van de toren na die slappe zomertijd voel me eindelijk herboren na dat zuchten en wat briesen het is de herfst die mij verblijdt Laat de regens maar gauw komen wolken schud…

tegenover mij staan ze op pedalen in gevecht met de wind omdat ze ergens moeten zijn ik laat mijn trappers gaan vandaag laat ik me dragen voel ik me vogelvrij want ik hoef nergens heen in deze onstuimige herfst kom je van alles tegen verbeten trekken en die glimlach van mij…

[Haiku] blad na blad valt af de herfstwind spreidt het sterfbed van een jaargetij…

Ik was ooit eens iets vergeten, Maar, ik kon er niet opkomen, wat. Ik had het moeten weten, Maar, ik kon maar niet bedenken, wat. Het was iets met liefde, Maar, ik was vergeten, wat. Ze maakte het uit, En ik wist, wat ik vergeten, had.…

Bemin en verwonder, Beleef en geniet, van al dat prijkt, Van al dat leeft, Van de zin en de onzin, van heel het leven Ontwaar en bewonder, Ervaar en beziet, Al dat verrijkt, Al dat ons geeft, En beleef de beleving, van heel het leven…

Begrijper van al mijn leed, Trooster van al mijn zeer, Toeschouwer van al mijn dwaasheden, Vaste vriend in mijn gezelschap, Luisteraar van mijn gebeden, Miauw toch nog eens een keer, Zoals je ooit zo vrolijk deed.…

De herfst, hoeveel is er al over geschreven Hoeveel is er al over te doen De kleuren die door jouw worden gegeven Zijn die van één en een miljoen De herfst met vallende blaren Eikels en kastanjes beukennootjes Alsof het er niet voldoende waren Liggen op de grond, worden vertrapt tot mootjes De herfst met regen en harde wind Soms stormen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Adem draagt een waas van kilte en ik voel hoe herfst mijn lippen raakt aarzelend gelijk een blad niet wetend waar te zweven een moment slechts maar genoeg om stormen te verlangen…

Ik ben de herfst. Ik ben de regen. Ik ben de storm. Zoek mij maar op, ik sta in alle gedichten. Houd mij maar vast, ik heb het koud en ik ben moe, en nog zoveel bladeren aan de bomen, nog zoveel bladeren overal. -------------------------------------------- uit: 'Daar zijn geen woorden voor', 2005.…

juist wanneer de storm in ruste zijn wapen herlaadt de omgeving voedt met de stilte van een val grijnst dit obstakel als een tegenwind zich wederkeerig afwendt en de overwinning viert met een vleugje zonneschijn dan opeens uit het niets briest de storm over de getrouwe flanken die ons de zekerheid brachten dat zelfs de herfst zich…

De storm was niet ver af. Door het intense zonlicht laag boven de horizon tekenden zich dreigende figuren af. De zon scheen met moeite door de wollen wolken. Het landschap werd daardoor mooier dan ooit. Tijdens de Herfst en de storm is het schilderij van de natuur elke seconde anders.…

in ruisende stilte huivert een eerste herfstwind rimpelingen in de spiegel van de heidevennen ze zijn dieper dan de hemel hoog is…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

boven op Kijkduin verwaait zomerillusie door kille herfstwind jonge meeuwen wirwarren verjagen vlokjes zeeschuim…

De Herfst is het lied van herinnering, Hij vlecht om uw voorhoofd de gele laurier, Hij strooit voor uw voeten de zoete vlier, Door uw ziel gaat een siddering, - Uw hart is een viool, De Herfst vaart zachtjes door de snaren - Verlaten kind, keer tot de mensen weer!…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Het is weer herfst geworden. De wind waait gele bladeren, uit herfstgeworden bomen. Vermoeide takken breken af. Een gure storm steekt op, en blaast hersenspinsels uit mijn oude kop. Versleten gedachten zijn het, die ik niet meer nodig heb. De lente staat alweer klaar, in winterharde knoppen.…

hevige herfstwind - het aanhoudend neen schudden van de lappenpop zijn gele strojas vol witte urinebrij van kersendieven de schuinse staakpop - pruimtabak en kapotjes in zijn natte zak opkomend onweer - de veldpop DiCaprio mét Titanic move…

Nu is weer een ander duren in de plooien van een tijd met vroege schemeruren en dakloze bomen in hun houterige pose ben ik weer gevangen in een vreemd verdriet om dat achterlaten van wie of wat ooit kwam of ging in vreemde traagheid sluit ik ramen en deuren de avond kijkt me aan met koolzwarte ogen ik moet met het donker de herfst weer…

Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk! Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan, en da’s om de drommel niet mis!…