Alle inzendingen over herfstkleuren OR bladeren

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Dat is een prachtig gebeuren al die mooie herfstkleuren! Het is een sfeervol jaargetij en geeft een stille rust in mij.…

Ritme in het bestaan van de natuur is van alle tijden uitgedrukt in jaargetijden Als de zomer is voltooid daalt haar leven af is de natuur ter afscheid in herfstkleuren getooid Laat vallen wat haar lief is maar zal in de lente weer tot leven komen!…

beelden dalen als trage bezinksels neer licht valt door de bomen de poort scheidt het heilige van het profane de schaduw van het haveloze boompje op de tuinmuur het zonlicht dat miljoenen kilometers aflegde om het zielige boompje binnen enkele minuten te bereiken verzink in de verstilde eenvoud de transparante schoonheid van…

De kleur op mijn wangen de lach in jouw ogen door de zon gevangen in warme herfstkleuren. Wat dwarrelend blad dat door de wind wordt gedragen samen met het geluid van tjilpende vogels tussen de bomen in het bos waar het klinkt als het zachte zingen van een mooie herfstmelodie.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

In een allerlaatste poging Om jou toch te laten blijven Heeft een groot deel van de bomen Zijn groenkleur afgedaan Die bladeren, gemengd gekleurd In tinten van het stoplicht Schilderen met zonneverf Mijn kaaklijn glanzend goud Wij staan daar in die duinpan De ansichtkaart voorbij De eik weet te vertellen Dat dit nimmer heeft gefaald…

hand in hand zijn we gaan lopen samen weer op weg het heuvelland een pad omhoog waar uitzicht was beloofd een verte vol met glooiingen de diepte van het dal warme herfstkleuren in verval maar wij genoten boven op die heuveltop bloeide onze liefde als lente op…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik sta hier in herfstkleur maar bij jou voel ik lente het zuiden de warmte het ontwaken van licht Opkomende zon jouw stralen de sterkte aantrekkingskracht van een zonnig gewicht Ik ga overwinteren in dat speciale gevoel straks op reis naar jou door ijskoude streken Mijn enige doel is ons samenzijn Ik vraag je natuurlijk mee…

Herfst, ik kijk, ik staar puur genot wat ik ervaar de kleuren hypnotiseren het is als mediteren nog nooit was mijn hoofd zo leeg hoe lang geleden dat mijn binnenste zo intens zweeg alles overbodig even uit jezelf stappen hoe weinig heb je nodig om te ontsnappen…

Dubbel herfst De vlinders hebben nu mijn tuin verlaten De vogels zingen minder enthousiast Het terras is leeg waar we ’s zomers zaten In de lucht meldt zich de gans als wintergast Van de takken dwarrelen nu de bladeren Als veel kleurige vlinders naar de grond Of drijven op ’t water alsof ze badderen Maar zwieren eerst nog op de wind in ’…

De herfst viert feest in al z'n kleurenstalen Met bramen, vogelkers en een klimop De lijsterbes, de vlier, het kan niet op Met belladonna, lelietjes van dalen En brede lindekronen groen en geel Een fleurenfestival, maar nooit te veel.…

In 't rijzen van de koele dag, Als ieder nog te slapen lag, Zat Appelona, die ik zag - ‘t Zijn mij geen dromen – In de schaâuw der bomen En streelde een luit, Terwijl zij uit Een heldere boezem zong. Stil hield de tong, Die ’t geveert’ Van het hele woud braveert. Het zingen, ’t Springen, ’t Fluiten, ‘t Tuiten En ‘t zwieren, Gieren…

Bij het tuinprogramma van Rob Viel mij een bijzonder plantje op. Je moet er wel opletten het niet in een hoekje te zetten, daar kan het niet tegenop. Het gaat pas echt opleven, als je het veel aandacht gaat geven.…

ik nam je hand kuste warm je huid het leek een eerst ontmoeten maar bomen en het struikgewas verkleurden ons begroeten jij groende in het rood en geel van herfstkleuren ik rook lente in dit plotseling gebeuren zag de zon weer opgaan in jouw lach en ogen jij bloemde onvertogen op deze koude winterdag…

Ik heb vandaag je brief weer gelezen over hoe je zo graag gelukkig wilde wezen over hoe je zocht en verdwaalde over hoe je vocht en maalde over jouw ontbrekend perspectief over ons, je had ons zo lief woorden die mijn hart verscheuren ik schreeuw het uit en richt mijn blik naar buiten betoverd door de herfstkleuren en ineens, zomaar ben…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zodat wij de herfstkleuren steeds kunnen aanschouwen blij zijn dat al dat mooie van de natuur ons nog kan verwarmen.…

de schaduw is niet meer zwart wit maar kent al volle herfstkleuren het zomers scherp contrast lengt en mengt zich met de donkere aardetinten licht rafelt in een overgang van vele meters lang en zoekt naar de seizoenpatronen het oogsten is al aan de gang in kerk en concert speelt orgel eindelijk weer de boventoon bromt in…

wat je schrijft is altijd een versie er kunnen ook andere versies zijn de boom langs het water kent zo meerdere uitdossingen omdat we denken dat elk ruisen van haar bladeren vertelt wie wij zijn blij: gelukkig ruisende bladeren droevig: melancholiek ruisende bladeren kwaad: driftig ruisende bladeren rustig: windstille bladeren dood…

Een Keltische mist polijst de uithoeken restanten dwalend duister verdrinken in het binnendringende morgenlicht boomkronen, in onbeweeglijkheid gevangen, spiegelen de herfstkleuren De leegte wandelt met een glimlach door de kalende akkers hier waar de taal de dagen raakt worden de woorden buigzaam er is slechts licht voor een enkele stap…

het strak buiten beton zag grijswitte tinten wind striemde iele bomen zonder blad in de beweging van het graf de seizoenen voorbij jij had je al gehuld in de nog volle herfstkleur rijpte in een eerst zoetig fermenteren jij blikte mijn entree ik ging als een kind blij mee mocht ik dan toch het eerste stapje proberen…

nog heb ik je niet gezien met de eerste vlokjes sneeuw in je herfstkleurig korte haar de witte pluizen die zo op het kort tapijtje duiken en zich in glinsterende banen onoplosbaar op jouw huid wanen in het bekende spoor van de vele vaak vergoten zilte tranen jij gaat meer voor het knapperend alternatief van de raffelende…

Dit is de dag van de herfstkleuren van de kleine grijze miezerregen die zachtjes mijn gelaat beroert mijn geest verdwaalt zich zoals mijn voeten dit is de wijd open wereld ik ben de geluidloze man Welhaast ongrijpbaar verplaats ik mij doorheen de grijze mensenmassa onzichtbaar, geruisloos ik ben een geest, een fantoom Ik ben alleen helemaal…

Lekker uitwaaien op het strand, genieten van de herfstkleuren. Je ogen te kost geven aan al het fraaie. In de herfsttijd blijft het bijzonder wat er allemaal vliegt en beweegt. De dieren in de zee halen prachtige capriolen uit, een waanzinnig mooi gezicht. Herfst wel op zijn retour, want de winter is in aantocht.…

Al groeien er aan spoorbomen geen bladeren Toch komen blaadjes op de rails terecht En dat is voor het treinverkeer heel slecht, Want soms komt er een blad tussen de raderen En wanneer één zo’n machtig blaadje wil Staat heel het raderwerk vervolgens stil.…