Alle inzendingen over herfstwind

De gure herfstwind kleurt wangen als sterappels rood en verfrissend…

Herfstwind ruist door de bomen die de takken wiegt als een moeder met haar pasgeboren kind blaadjes koesteren zich nog even knus bij elkaar aan de gouden zon om straks als tranen te vallen en de aarde bedekt met een dik bladertapijt waarmee de wind zal spelen in de reflectie van de tijd wachten we op de winter die vanzelf zal komen…

narrige herfstwind rukt poster: NAZOMERFEEST los van een plakzuil woorden fladderen vluchtig vallend boomblad dwarrelt mee Tanka…

Een vroege herfstwind -- maatloos tikken de takken tegen het venster.…

Dexter Gordon speelt, uit zijn bronzen saxofoon wervelt de herfstwind.…

Herfstwind in haar hoofd Dor vallen de gedachten Als bladeren neer…

Hoofd vol herfstwind. 't Leven is op zijn mooist in zijn kwetsbare tijd.…

[Haiku] verlaten bospad slechts door herfstwind betreden wat ruiste, knispert…

de felle herfstwind helpt gedachten ontsnappen regen spoelt ze schoon…

als luchtpost verspreidend over het land Limousines aanschouwen gelaten haar geweld, lodderig en lui met een knipoog wachtend tot ze eindelijk vermoeid haar roekeloze jacht zal staken Krachten metend met buigende bomen juicht ze bulderend over de aarde losgelaten en dwaas, nietsonziend de opgespoten zandsuppleties reorganiserend De herfstwind…

Herfstwind verdrijft de witte wolken, Ganzen trekken langs het lege zwerk, Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën, Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten, Bijna was ik gelukkig, Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier, Wit schuimt de stroom langs de boeg, Fluit en trom houden maat met de riemslag, Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,…

kleuren vliegen speels alle richtingen elk moment een om in te lijsten…

Als een op hol geslagen geest raas ik over het vlakke land zweep op het zand tot hoge duinen gesel fel de bomenkruinen met mijn machtig krachtenspel blaas heel hoog van de toren na die slappe zomertijd voel me eindelijk herboren na dat zuchten en wat briesen het is de herfst die mij verblijdt Laat de regens maar gauw komen wolken schud…

tegenover mij staan ze op pedalen in gevecht met de wind omdat ze ergens moeten zijn ik laat mijn trappers gaan vandaag laat ik me dragen voel ik me vogelvrij want ik hoef nergens heen in deze onstuimige herfst kom je van alles tegen verbeten trekken en die glimlach van mij…

[Haiku] blad na blad valt af de herfstwind spreidt het sterfbed van een jaargetij…

in ruisende stilte huivert een eerste herfstwind rimpelingen in de spiegel van de heidevennen ze zijn dieper dan de hemel hoog is…

boven op Kijkduin verwaait zomerillusie door kille herfstwind jonge meeuwen wirwarren verjagen vlokjes zeeschuim…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

Tussen de oude eiken ruist het middenin een draaikolk van blaadjes zwijgt opeens het Herfstkind en luistert Kom, het is weer tijd voor verandering is wat deze herfstwind haar fluistert ik blaas muziek dus dans en zing Voorzichtig danst ze de bomen kaal haar zang brengt paddestoelen tot leven en de herfstwind blaast, hij blaast zich schraal…

hevige herfstwind - het aanhoudend neen schudden van de lappenpop zijn gele strojas vol witte urinebrij van kersendieven de schuinse staakpop - pruimtabak en kapotjes in zijn natte zak opkomend onweer - de veldpop DiCaprio mét Titanic move…

Onder kil maanlicht opgezweept door herfstwind beukt de watergeest. Zijn titanische strijd ritueel tijd gebonden blussend door zege.…

Zie het bloed van mijn hart stromen in jouw ogen die zachtjes twinkelen in de zucht van de herfstwind die ons meewaait De bries die zachtjes fluistert van al onze geheimen de kou, die reeds al rilt in de verwachting van de toekomst die op ons staat te wachten…

Een koude herfstwind blies door mijn gloeiend hartje.…

Lopend langs droeve velden waar in plaats van wuivend graan nu slechts kale stoppels staan laat de herfstwind zich gelden Te veel vragen zijn gesteld twijfel al volop gezaaid een zomerliefde verwaait daar langs dat droevere veld…

heb je lief terwijl je valt en dwarrelt op de herfstwind je groeide lente in de hoogste toppen ontmoette zon en blauw was niet te stoppen kleurde in het eerst prilgroen en zomerde volwassen nu bladeren we tapijt maar in het samen oogsten is godzijdank een nieuwe lente voorbereid…

Dit dorp maakt mij oud ik graaf naar liefde en een kalender waar ik de schooljaren op terug vind Na het eten wandelden we een kwartier voor de eerste les taal was een bloem in knop die in het voorjaar ontsprong Het speelkwartier was vrijheid vooral toen je lachte nu ben ik het koren dat knakt in de herfstwind…

het meisje moe van de eindeloze herfstwind sleept de zoom van haar rok over het lege strand de hongerige meeuw krijst met schorre keel over de open zee het meisje hoort het schrapen van lepels in lege etenspotten ze ziet sintels met de schijn van gloed op deze plek neem je maar eenmaal afscheid…

dacht ik aan haar terug Haar overlijden al vier jaargetijden achter de rug Herfstblad ligt op haar zonnewarme steen Ik ben even herfstwind de baas Helaas gaat haar naam weer schuil onder herfstblad Door de aders heen zie ik haar handpalm ze zwaait.…

Het najaar nadert Met forse schreden Herfstwind die het Overneemt van milde Zomerbries - stormen Zullen ongetwijfeld komen, Ik trek mijn jas van Onverschilligheid aan, Doe de knopen dicht Die niets meer van dit Leven moeten hebben, Slippen die meewarig Het zielloze leven Om zich heen bezien, Ik zet de kraag hoog op Die alle…

In mij zwelt de herfstwind aan en fluit aardse kleuren, door de krochten en kieren van dit alles hier. Zij weerkaatst schraal van gleuven, om golvend neer te gaan. Het stormt in mij, maar vederzacht resoneert het rood, hoor je de kracht, van noten, guur gestreden, in de tragiek van toon verslijten?…