Alle inzendingen over het gemis van iemand

Wanneer dagen nachten worden gehuld in duisternis voel ik zwijgend jouw aanwezigheid en tegelijkertijd het gemis…

ik zie uit naar morgen waar het licht nog onbevlekt is alsof ik in de toekomst word geborgen een verwachting zonder gemis…

Wat ik niet had Wil ik jou geven Gemis is mij te veel bekend Vanuit mijn hart Wil ik nu leven Voor jou Zo lang jij er nog bent…

Hij gaat dood hij is dood ik ga dood omdat hij dood is sterf ik ook door het gemis weet dat hij er niet meer is dat hij echt dood is.…

het maakte niet uit hoeveel bloemen zij van hun bladeren ontdeed gemis sneed vlijmscherp door haar al voelde het als nimmer tevoor…

melancholie is de zachte treurnis om het gemis dat nog zal komen ginds in een zweem van mist hangt het al pijnlijk in de bomen…

Een koude wind waait door mijn hart Een zee van tranen door mijn ogen Waarom is de waarheid zo hard Al mijn hoop in een klap vervlogen Het gemis steekt in mij Door scherven van verdriet, ze doen zeer Ik wou dat ze die woorden nooit zei Maar ze waren er: Hij is er niet meer....…

de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende zo denkt hij soms dat het gemis en de onmacht al waren beklonken bij mijn geboorte…

de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende dat het gemis en de onmacht bij mijn geboorte al waren beklonken zo denkt hij soms…

Altijd weer begroeten, Gedreven door verlangen en gemis. Tot aan het uur van 't eindelijk ontmoeten, Waaruit geen scheiden is.…

Best een gemis Als hij zou denken Wat vindt zij van mij? weet hij ook wat onzekerheid is…

De angst in je ogen Het gemis in je gezicht nooit had je het zo moeilijk. je vecht tegen je tranen hoopt op een toekomst ooit als vroeger…

als het gemis mij huilen doet is het de heugenis aan jou die mij weer lachen laat opdat weer het leven mij pleziert…

Als de wereld oorverdovend, oogverblindend ook, me omarmt, insluit in het oog van de orkaan van leegte, dan verblijf ik op een lege zolder van gemis.…

daarna is niets meer wat het was 't gemis dat blijft het hele leven…

een schattig klein poesje uit Katwijk was op zekere dag haar vriend kwijt o wat een gemis dat hij er niet is en nu met een andere poes vrijt…

Als alles wat ik liefheb plots weer verdwijnt Net als de Zon die in het water schijnt Door golven verslonden in stukken geslagen Een leegte zo groot zo moeizaam te dragen Nu alles wat ik liefhad er niet meer langer is Treuren tere tranen druppels vol gemis…

aan Niemand kan me nog vertellen wat er nu nog nodig is Ze kunnen het voor me spellen maar ik blijf achter met dat gemis…

niet meer aan Niemand kan me nog vertellen wat er nu nog nodig is Ze kunnen het voor me spellen maar ik blijf achter met dat gemis…

Wat een gemis....wat een pijn. Kan er niet bij, waarom het zo moest zijn. Elke dag wakker worden met een brok in de keel. Dacht dat hoe langer het duurt, tijd alles heelt. Het besef wordt sterker en de pijn steeds meer. Het gegrief, waarom het zo moest zijn komt terug.....keer op keer.…

zo zou het eigenlijk moeten blijven het gemis voorgoed daargelaten dat alles blijft zoals het is zodat alleen het groot verlangen kan worden uitgewist…

staand bij je graf overdenk ik het leven het heeft ons zoveel gegeven zorg, ziekte, gemis toch ook heel veel vreugde en nog meer plezier maar...toen was jij nog hier…

niets minder dan het gemis van de geliefde bewijst het betraande oog van de gekwetste de bekentenis van troon verlies van het oh zo simpel verworvene…

De dagen sleepten zich voort, op weg naar weken en maanden van gemis, seizoenen wisselenden. De pijn om het verlies vervaagt, maar niet de herinnering aan wie je was.…

Nu er niets meer van haar over is haar as al zo lang voer voor vissen blijft het voor hem slechts gissen of er in de vijver van geminkt gemis nog wat fris te vissen en te kissen is.…

gemis kruipt langzaam weer omhoog hoe het lijf opnieuw zich liever niet ziet in de spiegel de trots heeft nog die deuk zou het hart ook groter zijn geworden?…

Klussen met mijn vader Lekker zwoegen in de tuin Of gewoon iets samen slopen Weer een muur of pui in puin Samen met mijn ouwe Zonder praten heel veel doen Onbetaalbare momenten Meer dan goud of een miljoen Samen is nu over Wat er rest is zo'n gemis Eenzaam sjouwen in dit leven Omdat hij er niet meer is…

jij stond hangt jouw gemis omdat het gras daar groener is…

een begin zonder eind zoeken naar elkaar samen zijn voelen alleen het verdriet de spanning de pijn zonder zijn zijn gemis omdat in het begin met het einde begonnen is…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…