20714 resultaten.
Ramen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 De strijdende man
kan
z'n wapentuig
niet meer afzetten:
een glimlach
beantwoordt hij
met een van oorlog
doordrenkte blik;
liefde
weerspiegelt
de dood;
leven
apathie.
Eenzaam schreidend,
vrij van lust,
z'n harnas is z'n huid
ijzeren construct,luchtdicht;
lede ogen-
En als hij met ontwapende blik,
als een kind
-de onverwoordde…
Dat raam
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 899 Allebei aan onze kant van het raam.…
DE RAMEN
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.039 De ramen staan vol heiligen,
gemiterd en gestaafd,
gemartelaard, gemaagdekroond,
gehertoogd en gegraafd;
die 't branden van het ovenvier
geglaasd heeft in de scherf,
die, glinsterend, al de talen spreekt
van 't hemelboogs geverf.…
het raam
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 360 het raam treedt terug
en laat zijn gezichtsveld
achter schutting van
verborgen niet geplukte dagen
het gevoel van verloren hebben
ik zal achterblijven
in niet gewonnen lichtresten
zelf zag ik de herinneringen in het venster…
Uit het raam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 Ik zou wensen dat het voorjaar kwam
Het geel en goud komende dagen omarmd
Nu vormt het weer nog steeds een dam
Zonder dat dit ons gemoed verwarmt.
Want de lente is als een mooie droom
Hoe sterfelijk is ook het heden
Is als levendige muziek komt op stoom
We trekken voorwaarts en weg uit het verleden.
Verwarmen met groenere takken en zachte…
raam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 489 in de kamer vol rook
hoor je wel stemmen
maar ziet geen een gezicht
later,veel later
herken ik mezelf
terug
in een spiegelbeeld
of een raam
later,veel later
trekt de rook langzaam weg
maar het is stil
veel en veel te stil…
Bij het raam
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 258 De tijd is oud
ik strompel door de dagen
de rug gebogen
mijn gemoed is zwaar
Ik ben
zoals dit
bijna dode jaar
en al mijn daden
worden streng gewogen
Mijn lentes waren
licht en onbezonnen
in alle zomers
was ik
lui en loom
En menig herfst vervloog
als in een lange droom
nu is de winter
aan zijn overval begonnen
Het is te kort…
Het raam.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 498 Plots
Loopt een van hen naar het gesloten raam,
Tuurt met beide handen als kijker
Richting duisternis waar hij staat.
Voorzichtig hopende dat zij zich vergist
En geen mens haar stoort.
Dus
Trekt zij vastbesloten de gordijnen dicht.
Niemand gezien maar uitsluiting van mogelijk.…
uit mijn raam
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 310 mijn raam
de schemering had inmiddels toegeslagen
een late zon deed de dag glorieus vervagen
oud brood in hongerige eendenmagen
smaakt naar meer en dus kijk ik
morgen weer, uit mijn raam…
Het Raam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Zo zag ik haar achter het raam
een hand als steun onder haar kaken
moest de harde pijn verzachten
ik keek haar stil als altijd aan
't zelfde gezicht een andere naam
ik verkeerde tussen slaap en waken
zat zij misschien op mij te wachten
was dit de waarheid was het waan?…
ram
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 “strompel de stad in, mijn zoon,
bestijg jezelf als een ezel en verhakkel
de slogans, ontdooi de genoegens,
pluk jezelf een boeketje maagden, splits
de dag en verdeel je in twaalf, ram je licht
met kabaal in het holst van de nacht”.
zo stond het er en god leest men nog.
maar waar blijft verdomme die dochter?
dit is wat anders.…
Glazen ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 Zacht tikken
op het raam halen
gedachten even
van hun plaats
zwevend verplaatsen
zij zich richting venster
waar regen het ritme begeleidt
het is een nacht als toen
ze staat langzaam op
en kijkt in de spiegel
hij licht zwart…
Maan in zwart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 Vannacht viel de hagel
tikte tegen het raam
ik ging kijken
want eerder bekeek ik
in zwart gekleed de maan
Ik zag de sporen
van jouw voetstappen aan
Morgen zouden zij
niet meer zichtbaar zijn
in mijn ringvinger klopte pijn…
Suites voor Annemieke XV
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 binnen het raam
opwarming van de aarde
sneeuw in maart
weg in een sneeuwstorm
zonsopgang en ondergang
en zwarte takken
spagaat op de brug
in een ijzige windvlaag
gaat leven omver
het leven omver
in de diepe zwarte nacht
een stom stoepje -
de nieuwe ijstijd
gaan we met z´n allen te lijf
aan de evenaar…
Voor de wind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 256 De wind weet niet,
hoe hij waaien zal.
Het waait.
De wind begrijpt niet,
waarheen hij stormen zal.
Het stormt.
De wind fluistert hier.
En ik? Ik luister.
Zoals een pasgeboren kind.
Eerbiedig buigen wil ik.
Zoals ook riet kan buigen.
Voor het onbegrepen leven.
Voor de wind.…
Samantha, eeuwige onrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 Samantha
ze zal ons eeuwig bezighouden
ze verrast zelfs op haar sterfbed
als ze niet roept:
ik ga, ik ga
maar
ik kom, ik kom
nou daar zijn we dan mooi klaar mee!…
ik schrijf je dit
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 979 ik schrijf je dit
als het zwart
nog de ramen
bedekt
en rust nog
naast stilte zit
alsof de nacht,
met gemak,
nog even
de eeuwigheid
oprekt
ik schrijf je dit,
zomaar,
zonder heden
en verleden,
en droom dat het licht
nog niet
door jachtige gedachten
wordt bereden…
Leren spinnen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Er woont hier een wijze kater,
die zwarte daar, bij het raam,
die me zijn oud geheim onthult:
Katten spinnen! Later komt later.…
hartendief
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 114 een zwarte vogel
met gele snavel
tikt zachtjes tegen het raam
een teken om stilaan
vrolijk op te staan
mereltje lief
mijn grote hartendief
want elke vroege morgen
zingt hij eerbiedig voor mij
vlekkeloos… zijn mooiste lied !…
Zangeres
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 92 Het plafond bij eb
en het wasgoed
van een onbekende
achter het zwarte raam
brengen haar terug
naar het schimmenrijk
melig meisje in de duinen
hoor je haar dunne stem
trillend in die windgebaren
klank van kinderavonturen
kopstem, buikstem, muziek.…
Balans
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 507 Een huis dat honderden jaren staat
Stille ramen waar verkeer langs gaat
Vensters maken buiten en binnen
Als zwart het wit verstaat
Twee geliefden verhouden zich tot elkaar
Als het glas waardoor je kijkt
Hetzelfde lijkt
Als ze beminnen
Een huis dat honderden jaren staat
Stille ramen waar verkeer langs gaat
Een kind dat er opgroeit en…
Het Zwarte Schaap
gedicht
3.0 met 145 stemmen 22.758 Des nachts kijkt niemand uit het raam,
want wie weet waar het dan kan staan
en als het ooit wordt weggebracht,
laat het een vuurspoor in de nacht.
Het zwarte schaap staat in de sneeuw,
het staat er langer dan een eeuw.
- - - - - - - - - - - - - - - - -- - - -
uit: Verzamelde Gedichten (1947)…
niet leunen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 de binnenmuren
krijgen een verfje
het is geen kunst
geen nieuwe plek
nog niet thuis
niet leunen nu
het zonlicht vindt
haar smalle weg
door kleine ramen
de dichte zwarte
schaduw schuift met
de wijzers mee
strooi licht op de
beschilderde muren
het is een kunst…
Innerlijke ramen
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 6.090 zijn dichtersziel draagt verte - ogen
om traag langs de vloedlijn te lopen
diepte van’ t leven
is hem gegeven
al heeft hij het liefst gladiolen…
Opoe
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 72 opa
van de derde etage
keek uit het raam
over de gracht
zag opoe zwaaien
dacht
je kennet me doen
ik mot dat mens
niet binne hebbe
opende het raam
stapte er
wuivend
uit
dag opoe
dag opa
het ga je goed…
gevleugeld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 vogel op de tak
je verwacht het niet, maar hij
schijt alles onder…
De ramen kleiner, de muren groter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Door de natte mist
Steeds meer ingesloten
Druppels van zilveren
Weefsel die mijn
Grijze haren, mijn
Levenswijze wenkbrauwen
Tooien
Die mij het gevoel
Nog geven dat ik
Leef, maar zo zeer
Door kleiner wordende
Ramen, en groter wordende
Muren in een hoek gedwongen
Dat ik zelfs mijn eigen
Naam niet meer weet
En dan zie jij…
Bij Mij Vlak Voor Het Raam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 323 Morgen zet ik mijn raam op een kier,
Als het roodborstje laat weten,
Dat zij deelt in mijn plezier.…
overjaren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 het heden is aan mij verschenen,
in ‘t openbaar op een verloren moment
voor het raam in gespaarde ruimte,
het snelt zijn roest vooruit
zit onverstoorbaar
de toekomst op de huid
waar langs onvoltooide wegen
mijn foto in geheugen is vergleden
en alle huizen en straten
zijn verdwenen in boventallig land
dat ooit het heden
aan mij deed…
Bij mij vlak voor het raam
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 77 Bij mij vlak voor het raam
zit een vogeltje met een naam.
Een mooi roodborstje
genietend van een broodkorstje.
Ik kijk er stil naar
met het genoegen dat ik dan ervaar.
De vrijheid van zo'n diertje.
Ik zet het raam op een kiertje.
Wat zou ik graag zoals hij zijn.
Lekker in het zonnetje genietend, oh wat fijn.…