Alle inzendingen over homp

Naar hompen Passendalekaas. Naar preskop met bruin brood. Het was de geur van stikkend vuur. Blaartrekkend gif: een trage, gele adder die onder je oksel kroop. Longen liepen vol als loopgraven. Maag en darmen trokken samen tot je lippen bloed afvuurden. Mosterdgas. Het klinkt nog naar. Naar hompen Passendalekaas.…

ze pikken allemaal een graantje mee en oogsten maken brood wel om te breken niet om te delen nee iedere homp verheft hun status ze groeien boven alle gewassen uit…

Ook voor een worm is vorm een heilig moeten maar toen na heel wat hopig wroeten hij op zijn handen en zijn voeten een wormin ontwaarde voelde hij naar onze norm zich God in aarde en raakte homp en hopeloos uit vorm.…

Dit is het einde Van het begin waarin Niemand mij begrijpt En ik wederom Met die grote homp vlees in mijn vingers Kijk Naar het pompstuk Dat alleen maar op en neer kan gaan En wie is er voor mij? Trek hem er maar uit Die stekker Ik kan best nog dubbel zo lang mee Maar ik heb geen zin meer... Doei…

dat je zorgvuldig een homp van mij in het midden van het hakblok legt tot ik mals en platgeslagen vraag om ontleding met het scherpste mes dat je olie op het vuur verwarmt en sissend in het rauwe vlees tergend traag zout in wonden strooit of een slavenbrandmerk schroeit dat je tandenbeet tot bloedens toe sporen laat in mijn gemarineerde…

Zet alles klaar om vooraf vol te zijn, in forse hompen, snijdend te verdelen. Valt het van tafels, zal het vallen. Grond eindigt niet. Zorg dat servetten vleugels zijn en boten tot ze op schoten liggen voor het morsen. Moet iemand even doen alsof een hoed, laat maar begaan.…

Zet alles klaar om vooraf vol te zijn, in forse hompen, snijdend te verdelen. Valt het van tafels, zal het vallen. Grond eindigt niet. Zorg dat de servetten vleugels zijn en boten voor ze op schoten liggen bij het morsen. Moet iemand even doen alsof een hoed, laat maar begaan.…

rood de hond is ziek, m’n chef is hersendood m’n dochter (15) loopt op alle dagen m’n schoonmoeder probeert me te behagen ze klimt, in negligé gehuld, op schoot m’n zoon doet alles wat de Heer verbood ik word door vrouw en kinderen geslagen collega’s zijn aan stoelpoten gaan zagen de dure auto is verfomfaaid schroot de maaltijd is een homp…

haast naakt, lijf aan lijf vergrendelt magerte hun nachten betonschaduwen verschrompelen de dag, zoeken een plek om te ontlasten zij fluisteren de honger muren toe, vijf aan vijf hun pols klopt nauwelijks ramen enkel een zwarte mantel van sneeuw en een homp oud brood waarmee zij het ontbrekende kussen delen en waarin ze zichzelf…

zo ontstond het zand naamloos en zonder aantal plompe klei en handen met hompen vormeloze scheppingsdrang en de overdaad sneed de kneedbal aan restanten zonder getuigenis kruimels geleend uit dogma vanaf daar was de hemel met lucht om van te leven zo ontstond de mens met het toom van onvolmaaktheid voor hem uit een lange lijn…

deze kolos lijkt slank op volle zee zij drijft onder spiegelscherven die vreemd opbollen rond haar kop waar één neusgat gaapt zij niest een stoompluim op haar longen nemen een verse hap voeden het lauwe bloed rondgepompt door die homp een hart van een halve ton dan duikt zij lang en diep want boven vindt zij niets de rugvin - even…

haar armen - zij moet een warm hart hebben - denk ik een rilling van bijna betrapte herkenning gaat door mij heen ik word weer klein en sta aan tafel met de punt van het mes maakt zij een kruis van korst tot korst het lemmet klieft het grijs van golgotha zij schijnt het niet te merken ik bespied haar feller het brood, een donkere homp…

drie dagen stond hij op uit zijn dromen en zijn tranen Hij ging op weg over de bergen waar geen bomen groeien prins Lugalbanda die het adelaarsjong met de leeuwenkop versierde met randen kohl om de ogen en geurige takjes van de witte ceder op het hoofd, en rondom het kuiken schikte hij het vette schapenvlees dat hij gezouten had, en hompen…

En scheurt het delicate vlees tot rauwe rafelige homp. De doffe dood... De schreeuw van pijn en onmacht blijft bonzen in de borst, het hart geklemd in kille kramp: kan iets nog minder pijn doen dan ontwaken?…

De zondvloed kwam, het water rees het hart schommelde als homp in schokbrekers van vettig vlees; de Hippo's werden plomp. Vandaag staat op een foto in de krant een nazaat voor een uitstalraam met klokken alsof de tijd hem helpen kan bij uitleg van wat zich heeft voltrokken.…