Alle inzendingen over honden-DNA

mochten er echt zeven hemelen zijn dan is er vast en zeker weten een bij voor de honden – zij zijn vol liefde en de meesten zonder zonden ook eentje met heel veel schoon water graag een beetje ruim bemeten voor de dolfijnen, wal – en de vele andere prachtige vissen eentje met heel veel bloemen en bedwelmende geuren zodat de vlinders…

Gij ziet mij naar u komen, gij denkt: 'Hij is De zomer, hij maakt mijn vlees en houdt De honden in mij wakker.' Terwijl gij elke dag te sterven staat, niet met mij Samen, ben ik niet, ben ik niet dan in uw aarde. In mij vergaat uw leven wentelend, gij keert Niet naar mij terug.…

Bernard-hond, op het juiste moment, een val in een diep ravijn. St. Bernardino, een vriend die een mens soms kent in de engte van zijn kwetsbare bestaan. Een engte die zich dan kan warmen aan een grote lobbeskop op vier poten, die met niemand anders op de wereld kan bestaan.…

Ik zag mannen en vrouwen U volgen als driftloze honden en kroop U in ’t donker na om ’t strelen van Uw vergevend’ hand. Ik huilde in de nacht en beet de ketting die me had gebonden uit vrees voor eigen schaduw waarin mijn beestig hart was opgebrand.…

Piet vond dat uiteraard niet zo goed idee, maar als trouwe hond ging hij toch mee. Ach dacht hij, er zal we een uitknop aanzitten, hoor ik toch niks en kan ik rustig verder pitten. Dankzij dit apparaatje werd de zestig jaar gehaald en het feest in principe door de ziektekostenverzekering betaald.…

koers best zwaar Jassen vlassen duwen trekken vallen Toch blinkt en rinkelt de kassa niet voor elk Tegen het weekend zijn ze echt van hun melk Grimmig grimassend dagelijks knallen Voeren ze soms nog eens iets tastbaars rond Een belangrijke brief, een bruikbaar iets Ze zijn vaak afvalleveranciers per fiets Dat glossy promopapier leest geen hond…

godsnaam, schei nou toch eens uit Wanneer is 't met je frazen uit Die hol weerklinken zonder luit Gitaarmuziek, viool, dwarsfluit Je rochel komt mij de neus uit Ik walg van dom en loos vermaak Lees eens een boek - en lees het uit Iets relevants, oprecht en raak Waar je pas echt kritiek mee spuit Dáármee help je ons pas vooruit Wees als die hond…

en een hond is daar ook, die verbaasd is, vrolijk blaft en springt en holt en geniet van het pure leven.. Dan glimlacht de Meerkoning, omdat deze twee nog zo dicht bij de ware dingen zijn. Eens zijn met het bijzondere van deze ogenblik. Een stem roept in de achtergrond... We moeten nog naar de supermarkt..…

De kritiek zwelt allerwegen aan, en commentaren zijn, ook letterlijk, niet van de lucht Volgend jaar mag Schiphol Europa's drukste doorvoerhaven doorgaan met de uitbreiding Op die minuscule postzegel van Pietersberg tot Pieterburen en van Groenlo tot Cadzand Geen hond zegt nee laat staan die ballengooiers van de VVD en blijft…

Begerig sloop een wolf op kousenvoetjes door bos en hei en zag de overvloed. Inhalig rook hij reeds het warme bloed van blatend vlees, nu stil, het sliep nog zoetjes. Dat was een kolfje naar de wolf zijn poot, hij beet er zeker veertien schapen dood.…

Jij zwijgt andermaal, uit kenbare hekel op m'n vragen, en blijft daarmee stug bezig de toekomst te vertragen Langzaam iets dichterbij, geblaf van speurende honden, nog deze dag zal hoop vergaan, zout voor alle wonden Met laatste stille wanhoop probeer jij te verhinderen, dat zij de pijn gaan voelen, die ze zullen vinden...…

Vaagt de stofnetten in de schedel weg Als de zomerwind onder onze kleren speelt Vinden we dansend de bron In onze borst waar een smid schuilt Die gensters uit het staal slaat Je staart naar me en ik verstar Jouw ogen boren door de motregen Als koplampen die me treffen In het brandpunt van de blinde vlek Sindsdien liet ik mijn gedrilde hond…

De landman gaat, nu de avond is gevallen, En de arbeid slaapt, voor 't laatst zijn hoeve rond; Hij keurt het werk der knechts in schuur en stallen, En als zijn schaduw volgt hem trouw de hond.…

Er zat een visser in het park op leeftijd, bontmuts op het hoofd de grijze poedel die hem vergezelde was op de kou gekleed in rode trui 'Waarom laat u uw hond niet los' beginvraag van zijn monoloog 'Omdat hij vast zit aan de riem' maakte mij klaagmuur en publiek de wereld kende geen geheim hij had het hier nu wel gezien zoon van zigeunerin…

' 'Ik zal even wat halen wacht jij maar in mijn halletje' En dan ruik ik het Ik hoor de hond achter de glazen tochtdeur blaffen ben bang dat hij de deur open krijgt door het glas springt en mij bijt omdat ik in hun halletje sta Ze vertrouwen me toch mooi die mensen Ik kan 'm net zo goed met een jas van de kapstok smeren De galerij…

Van drie hoog een hond weg gesmeten, Want sommige hebben geen geweten. Ergens weer een slachtoffer van zinloos geweld En pas op het laatste moment de alarmlijn gebeld. Een iets teveel beschonken automobilist heeft over het lot van geparkeerde auto's beslist.…

Misschien was hij zijn bril kwijt kon hij niet stoppen met lezen was er een programma op tv dat hij af wilde zien kreeg hij zijn huisdeur niet op slot kon hij nergens zijn sleutelbos vinden, en begon plotseling zijn hond over te geven.…

Het zal wel ergens goed voor wezen Alle tijden moeten om In huis zo’n 25 klokken ik loop me warempel ’t hoekie om de hond van slag, gaat op gewone tijd zitten bij de deur, die blaas is de tijd ook al kwijt de koeien iets verderop staan te loeien als een gek uiers zitten overvol ja ’t is wat met zomertijd het zal wel ergens goed voor wezen…

onmiddellijk stil en wijst het publiek met de spotlight op mij gericht naar mij en even later loop ik buiten dronken en leg ik uit aan de sterren, schreeuw ik naar de sterren, die ik ook vraag om de juiste weg naar huis, hoe het nu met het dichten zit en hoe de poëzie er voor staat, maar zelfs zij weigeren te luisteren en ik schreeuw een hond…

Dat is een diepweten waar jullie niet vertrouwd mee zijn, volkomen losgesneden van de Oerbronnen, ondankbare honden, spiritueel gehandicapten!…

De grijze lucht raakt haast de grond een merel lijkt nog zwarter zwart ver, heel ver weg huilt er een hond toch schijnt de zon nu in m'n hart. We asemen wolkjes levenslucht weg in de januarikou jij glimlacht slechts als ik verzucht 'wat wordt de lente mooi met jou'.…

een verrekijker met een frons er groeien planten uit m ‘n materialenkast sprinkhanen hoppen in de tuinen energie heeft de tovenares geketend als een illustere, kleurrijke bol vol glitters gesluierd rouwt ze, de mens blaast de hoorn en bedwingt zo als een spiegel haar toorn in een vreemde symbiose verkeren we tussen opvoeding, jachtige honden…

Ik ben hier aan de weg een kuil aan 't graven niet voor m'n lol, de riolering staakt de drollen drijven onbarmhartig naakt als wrakhout rond in onze binnenhaven Ja, lach erom, mijn vrouw was net aan 't braken dat kon er nog wel bij, de hond likt braaf de smurrie op, we gingen in conclaaf dit graafwerk hoort zodoende tot mijn taken In deze…

een jongen heeft mij er binnengeleid; eerst rende hij naast mij en voor mij uit als een jonge hond in de voorjaarszon, tot ver buiten de poort, waar de heuvelrug als een havenhoofd plotseling afbreekt, een brug van basalt, hoog boven het andalusische land dat golft als een zee, tot de einder beplant met pril wintergraan. - toen zijn…

De hond likt aan mijn been. Maar slapen kan ‘k nu, Vandaag gaat het gebeuren, ik zeg ‘t je te voren. Sterke koffie, een douche, ze helpen mij ontwaken, Maar voordat het middernacht wordt, vrees ik, Dat Morpheus mij wederom zal wraken.…

op het zondags rustuurtje gebreid werd en gehaakt waar heel de straat nog speel domein van tol en hoepel was waar je ongestoord nog spelen kon in het schone groene gras daarheen gaan mijn gedachten nu en ach, het doet me zeer een file auto's aan de kant daartussen het verkeer geen kinderstem, geen kinderlach er wandelt slechts een hond…

." Ook de hond zakt zuchtend naast haar luie schommelstoel en geniet mee van oma's liefdesgevoel. Dus ja, het is waar dat liefde, die onzichtbare gouden draad, bestaat en een mens zovele jaren zoveel sterker maakt!…

geweten Ik heb zorgen Parkeer alles tot goedemorgen Ik ken geen angst Voor mijzelf ben ik het bangst Ik zeg niks maar heb alles te vertellen Voor geen gekregen geld gebruik ik geweld Voor mijn recht Is het dat ik vecht Ik klaag nooit al heb ik het slecht Hoe lang snoer je mij de mond Ik ben een wolf Dus noem en maak mij niet de gebeten hond…

mijn man als je ja zegt Zeker met zijn verleden zeker met zijn heden zeker met zijn toekomst zeker met zijn 'zijn', zijn pijn Ik kwam hem, Ederveen pas tegen op "'t Stenen Hoofd" aan ‘t IJ, Amsterdam; hij met zijn hondjes ik met de mijne: Labrador Mika Ik herkende hem onmiddellijk maar speelde daar niet op in wel op onze mooie honden…

arrenslee is gekomen en tot Kerst ons zal verbazen om zijn buurtbetrokkenheid en zijn niet in te tomen enthousiame: ho, ho, ho en labrador Mika met foute kersttrui de Kerst-optocht met mij afsluitende sliep tot diep in de volgende morgen na al die flitsen, die knuffels, dat aaien en vele lieve opmerkingen: ho, ho, ho wat een lieve ho ho hond…