Netgedichten

netgedicht (nr. 6.012):

Als de zomerwind...

Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Schieten de broze wortels
Die ons stutten en doorstromen
Een nevelsliert streelt jouw wijkende lippen
Een waterval klatert over ons
Vult de holte
Vaagt de stofnetten in de schedel weg

Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Vinden we dansend de bron
In onze borst waar een smid schuilt
Die gensters uit het staal slaat
Je staart naar me en ik verstar
Jouw ogen boren door de motregen
Als koplampen die me treffen
In het brandpunt van de blinde vlek
Sindsdien liet ik mijn gedrilde hond lopen
Gooide ik mijn staf in de haard

Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Rolt het fortuin, munt na munt
In onze gescheurde zakken
Dan gist de aarde
Dan wentelen we ons in de hitte
Pulkend aan de gore knopen van gisteren
De rafels van onze broekspijpen vlechtend

Als de zomerwind onder onze kleren speelt
Een gunstige adem uit de tropen
Ruilen we klatergoud en kralen
Het bewijs dat het geen loze droom was

Eerder een bezegeld lot