inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.013):

Weggaan

Daar gaan zij, man na man met doos na doos,
een stoel, een badje met een klok erin,
gehaast het huis uit en de wagen in.
Pas op, dat gaat zo niet, roept iemand boos.

In huis zijn alle kamers schaamteloos
ontkleed, ontdaan van hun herinnering,
een lichte vlek waar eens wat stond of hing.
Geluiden klinken hard en grenzeloos.

En dan is het moment van gaan gekomen,
een korte burengroet, wat tranen stromen
en onze laatste wortels scheuren los.

Op weg naar nieuwe grond voor onze dromen,
hoe zullen wij, daar eenmaal aangekomen,
weer wortel schieten in het sociobos.

Schrijver: geerlof lode, 15 december 2004


Geplaatst in de categorie: verhuizen

2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 6.632

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)