Alle inzendingen over honden-DNA

ik vraag om een huid van vacht zo ruw en stug als van een rendier zie me als een hongerige hond draaf door een woud door het donker lichtvoetig alsof vogels me dragen kijk hoe vluchtig mijn spoor in het zand weggevaagd door de wind onzichtbaar voor handen die het stof uit mijn vacht willen vegen mensenvingers die me uit mijn vel willen schillen…

Zij is een dierenvriend, heeft een hond als huisdier en een geit waar ze mee speel. Ze gaat later naar school en daar ontmoet zij een op boerderij jongeman Peter. Met hem worden ze vrienden, maar eerst hebben ze ruzie met elkaar. Later moet zij naar Frankfurt, daar wordt zij vrienden met Clara.…

Het volgen van een vroom pad is wandelen langs wat staties ik vond al langer het park iets vredigs hebben, maar hoe en wat Zelfs beelden en een altaar staan er dag en nacht klaar beschut door een omvangrijke nis ooit bedoeld voor d 'heilige mis het geloof vertoonde ooit de gebeurtenis Deze plek bedekt deels de uitlaatroute met mijn honden…

============================ 07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt de werksoldaten starten de machines hameren in putten, lachen in loopgraven mager onkruid verlangt stilletjes naar de platonische kus van een bui of het eind van deze zomer van god verlaten mensen rennen als honden in de regen, afgeplakte ramen, waar weduwen en…

Rolkoffers op de gracht, toeristen horen erbij wanneer je hier woont En Magere Hans, recht op zijn fiets elke ochtend drie keer rond het blok 's middags te voet en andersom Ook Mario de Stoepredenaar hoort erbij met zijn hond Kinderen die bommetjes springen naast feestgangers in hun sloep Iedereen die op vakantie gaat Elke twee minuten een…

De teentjes van Midas tikken perfecte triolen in de tweekwartsmaat van mijn passen…

Als ik soms eens een traan laat gaan Komt mijn beste maatje er heel snel aan Legt haar pootje op mijn arm Drukt haar kopje dicht tegen mij aan Dan laat ik van ontroering Nog meer tranen gaan…

probeert zijn blanke hond te keren maar de overoude man verstart vernederd door de schone vrouw als hij een roosje af moet weren)…

's uit mijn tuin mekkerde daarbij als een geit hersens drukten tegen mijn kruin vlogen toen weg, waren bevrijd maakte hasjcake gedrenkt in rum snoof daarna diep aan fles met coke at een heel zakje met tumtum blies de halfzware shag tot rook nu zie ik rode giraffen met op hun nek Dappertje Dik hoor de kippen heel hard blaffen en mijn hond…

en de wind je vuile was schoon blies en de dieren nog in mensen geloofden maar daar zijn ze van teruggekomen (refrein) Het is niet de regen daar kun je je op kleden maar het is de wind die geen onderdak vindt Glimmende schoenen liegen taarten vliegen in het rond hat land barst uit zijn voegen vingers wijzen naar elkaar Een dolle hond…

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Ik voel nog 't dokkeren van de banden op de ongelijke keien en hoe hij dromend stilstond soms en luisterde, één vinger op de mond, naar 't juichen van de lijster in een perelaar en 't verre, hese blaffen van een hond.…

zeggen “vriend” je verspilde je leven nu klinkt dat enigszins zwaar maar het is nochtans waar dat ik mij gevoel gelijk een aangeschoten eend die waggelend en strompelend in zijn nog slechts kort durende vlucht heenbeent om dan uit angst voor de beul ’s beet des doods met wijd open bek te blijven zitten waar hij zit gelaten wachtend op de hond…

Ik ben een hond en in zijn handen is de lijn.... De lijn die mij wegtrekt van geluk en vrijheid. Ik word beheerst maar ik blijf vechten, Ik blijf vechten want zelfs IK heb rechten! Als ik zeg dat ik iets niet wil, wil ik dat niet. Accepteer het anders word ik kil! Want zo ben ik gemaakt: Hard, zacht, warm, koud, koud zodat niets me raakt.…

Mijn deurbel ging om half zeven een keurige heer stond op mijn stoep Ik heb hem even opgenomen en ook nam ik hem even onder de loupe Ik zag direkt het was geen Getuige die komen immers nooit alleen Want bij zo`n zwaar geval als ik daar moeten ze met z`n zessen heen Goed ik liet de heer maar binnen dat doe ik ook meestal met de hond Als…

Een glas rosé een terras vol mensen Twee honden stoeiend in het zand Mijn ogen dicht sproeten op mijn neus Ik geniet met volle teugen van het strand Zoveel mensen bruin of roodverbrand Allerlei soorten dun lang slank of moddervet Allemaal een dagje lekker naar de kust Op handdoek of lezend op een ligbed Blikjes bier en ijsjes worden gretig…

Geef mij een bijl en ik zal hakken Alle verdorde en dooie takken Geef mij een hamer en ik zal slaan LAAT mij gewoon aan het werk gaan Geef mij een huis en ik zal er in wonen Geef mij een vrouw en ik zal met haar vrijen Strelend over haar zachte dijen Geef mij een kind en ik zal er mee stoeien Zorgen dat het goed op kan groeien Geef mij een hond…

vluchten altijd verder weer we moeten blijven zoeken je bompa en je lieve ma die blijven in de oorlog de school moet terug opgebouwd en ik eet snoep en koeken OORLOG om DE VREDE WE LEREN NIET VLUG BIJ gebrom en dreunen heel de nacht het is nog koud en buiten slaapt een volk een kind huilt luid de wind staat stil te fluiten een hond…

Ik raas blind naar de regen Gerommel mengt zich door grijs Ik borrel en bruis en behaag Het verwende kind en vind het bewijs Van de kwaal in mijn maag Waar zij verzuurt en gist Tot ik me op blote voeten waag Over sintels, distels, grint Pijn is waan, een beetje boeten En wie bloed en koud zweet verdraagt, bezint Zal nooit meer naar de honden…

nog heerlijk met je eigen geur, ik hoor zo graag het kloppen van je hart dicht tegen me aan de wijsjes uit je holle bolle muziekbuik de geluiden die je maakt door te blazen op mijn huid als was het een grasspriet tegen een strak gebonden trommelvel Je lach die bevrijdt, me gelukkig maakt en mij doet lachen van de weeromstuit Er blaft een hond…

Naar een Surinamer die staat te dealen In een gevouwen krant, twee smachtende zielen Naar stuff, een shot of naar een stick Op de trap van de metro ligt een knaap Opgerold, zijn haar woest over zijn schouders Dromend over de onrust van zijn ouders Hij kreunt en stuipt in diepe slaap Hij ziet het dorp, zijn meisje en de boot Bas, zijn hond…

geeuwen, gapen Keihard boeren, het uit schreeuwen Ik roep dan d’r uit, d’r uit Weg met m’n ‘moeigheid ‘ Wat is de moraal van dit verhaal: Blijf bij je zelf, bij je ‘eige’ IK Ik ben druk, maar ga niet stuk Ik ben creatief en bovenal lief In het bijzonder voor m’n man Kan niet zeggen hoeveel ‘houden van’ ik hou ook heel veel van m’n hond…

ik moet gauw opstaan om de hond uit te laten het ontbijt ook te maken voor de rest van het gezin om daarna weg te snellen naar de baas die wacht zo gaat het elke dag weer geen tijd voor de kapper wat doe ik met mijn haar eerst de kinderen nu nog naar school toe brengen kan ik straks nog parkeren of wordt het lopen weer te laat dan…

in zijn element: de hond wrijft zijn gouden vacht door de verse sneeuw die spreeuw... ook in de winter pikt ie bij het leven winterwit de kust en een vogel in het donker neemt mij de maat in stukken smeltend als sneeuw voor de zon de grote pop op de breuklijn breken blinde krachten door wie ziet nog toe?…

Klaassen en Katrijn om in een poppenkast te spelen dozen Lego en Stratego Mikado en Memory kleurpotloden, tekenvellen voetbalplaatjes en K3 En zo zongen we ons liedje met een zomer in verschiet van een wagen vol geladen en van wiedewiedewiet van we gaan nog niet naar huis dat was een ding van zeker weten want we waren niet voor niets de hond…

mijn kater is verzopen en de hond is aan de haal mijn vrouw heeft weer een ander maar waar ‘k het meest van baal dat zijn de kleine dingen, de dingen die ’t ‘m doen zo mis ik al zes dagen mijn link- en rechter schoen dus loop ik op mijn sokken, die zijn al aardig door zij stinken als de neten en zien behoorlijk goor.…

Toch al zwaardepressief deed zij er nog een schep bovenop en kromp mijn jongeheer tot een Hollandse garnaal, die van schrik dood lag, zoals sommigen honden toeschreeuwen.…

Op een puinhoop machteloze woorden en oeverloos verdriet als een verlaten hond likt hij zijn wonden: gebroken dromen laten scherpe scherven. Zijn ziel schreit want wie blind wordt moet leven met herinnering aan licht.…

Ze droomt over Smokey de pony en van de verkouden grote hond voor het ziekenhuis van de lieve mensen Oma wast haar voeten in een koude teil en dat is het laatste wat ik hoor. Als de diepe nacht heel diep aan het worden is.…

Geroepen uit de aarde staan wij verbaasd: geen hond, geen horde, niemand. Opzien is ons bespaard. Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen wegen aanwezigheid. Daar komt een man aan lopen. Ontgaande, scherpe blik. Kijk, hij houdt een hand voor ogen: tuurt hij naar zijn werk?…