inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.480):

Vamp

Ik raas blind naar de regen
Gerommel mengt zich door grijs
Ik borrel en bruis en behaag
Het verwende kind en vind het bewijs
Van de kwaal in mijn maag
Waar zij verzuurt en gist
Tot ik me op blote voeten waag
Over sintels, distels, grint
Pijn is waan, een beetje boeten
En wie bloed en koud zweet verdraagt, bezint
Zal nooit meer naar de honden moeten
Want ook de hel is waan
Want hun muil gaapt, de tanden jeuken
En bezeten door de wilde maan
Grijp ik een colablik, laat het verkreuken
En los een oude, verbeten traan
Ik snuif de brij, de wrange lust
sijpelend langs de liezen
Je hebt mijn klieren gesust
Vandaag zal ik mijn eigen vel verkiezen
Al raakt het nauwelijks geblust
Luister naar de mokerslag
Een hiernamaals is een zoete leugen
Het begin van wat nu alleen mag
In films en een roezig geheugen
Luister goed naar de ijzige kreet, de dag
Dat ik me op jouw val mag verheugen.

Schrijver: Wim Veen, 9 september 2004


Geplaatst in de categorie: geweld

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.169

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)