Alle inzendingen over huwelijk kind

nog draag ik kleine voeten in mijn handen op weg naar de grote aarde, zoekend naar enig houvast is slechts het hart het kloppend baken ogen vertellen zinnen, doch niemand leest mijn verhaal het toegekend vermogen om als kind groter te zijn dan de reikwijdte van de sterren had reeds het stelsel verlaten vluchtig als vuur dat telkens…

Hij schoot vanop het trottoir rechtdoor de weg op. Blik op niks. Niet eens op het zebrapad, want dat was er niet. Alles dichtgooien was de enige optie. Hij kletterde onderuit. Verdwaasd keek hij ons aan. De pijn moest nog komen, pijn heeft geen haast. Hoeveel geluk hij heeft gehad, beseft hij wellicht niet. Ventjes van pakweg veertien doen…

hun handen voeten en hun oren alles is groot zo veel groter dan ik hun monden ogen en hun ruzies alles is hard zoveel harder dan ik er is één ding dat ik beter veel beter kan dan jij ik kan zoveel zachter huilen zo zacht dat jij me niet horen kan zoveel zachter huil ik dan…

Hij was pas tien. Nog een en al puurheid. Onschuld. Tederheid Een lief mannetje. Altijd vrolijk. Even sociaal. Open als een zomerbloem. Dat jongetje stierf, zomaar, voorlopig zonder gekende aanleiding. Na een kort leven, maar wel geleefd aan 200 per uur. Even snel, in een paar fatale minuten, gleed hij weg uit het hier!…

Ach mijn kind, wie zal jou leren Dat jij niet verplicht bent aan de Verkramping van het handbereik. Het opdelende indelen, Een catalogus van vakken Wordt nooit een encyclopedie. Het waagstuk van het verzuimde Weten, de rede die omgeeft En omvat, gaat buiten elk boek En rang.…

ik sta daar maar een beetje aan de zijlijn met mijn wittige lijf en leden waar zal ik mezelf laten met mijn blote voeten vast in het zand de zee het brandpunt maakt stampei lijkt alles te weten de zee is zoveel grijzer en groener zoveel wilder en wijzer de zee is zoveel ouder dan ik ooit worden kan…

de zoektocht naar een vader is een lange weg die langs ravijnen scheert de reis is een mengsel van wervelende verlangens en onvervulde vragen de dooltocht door een landschap van zwarte gaten waarin tijd en ruimte verzwelgen het is de queeste naar een brug die verbindt met de afwezige het gemiste hoe vindt men een…

Met Nana naar de grote stad het vertaalmondje in ons oor 'Mignoter et manger, pipi, caca dodo', we verstaan alles dat toeristen hier komen doen 'Hartstikke gemakkelijk hè?' zucht ze voldaan likkend aan een regenboogijsje Vermoeiend ongemakkelijk denk ik, al die mensen daar hoor ik niet bij 'Oma vind jij ook niet: grote mensen zijn…

Hij is altijd een onvervalste ochtendmens geweest. Hij was zelfs al een ochtendbaby en peuter. Klaar om zijn melktandjes in een boterham met choco de nieuwe dag in te zetten. Zijn interne wekker staat al van kindsbeen af op scherp en op vroeg. Dat is zo zijn hele leven gebleven. Tijdens de examens ging hij vroeg slapen om weer om drie…

Bij oma en opa Grootouders bezig zien met hun kleinkinderen kan me stiekem ontroeren. Onze Belgische kust is een uitgelezen plek om de familiebanden te observeren tussen kleuters en hun oma en opa. Die hebben de sleutel van een gerieflijk appartementje. De kleinkinderen worden er dankbaar afgezet door ma en pa. Ha ja, zij kunnen geen weken…

Hoe jij dat doet met x-aantal kinderen! Zelfvertrouwen, want als je kleine mensjes in leven kan houden, ben je niet het hopeloze geval dat je ooit in jezelf zag.…

ik zie je in het ruisen van de wind, je hebt niet meer het blote van een kind niet meer geboeid het spel ontgroeid dat kleinen in vertrouwen spelen je bent gekleed met naakt, van onschuld wordt je schaduw al gemaakt je weeft van mistig ochtendrood de donkere schaamte voor je schoot en wordt herboren in ontluikend groeien,…

Als jij later zo groot bent als mij En ik dan naar jou kijk Terwijl je praat En lacht Kan het zijn Dat ik in die lach Plots jou zie Zoals je nu bent Zo klein en onwetend Maar dapper en fel Hoe je ook bent Innemend is het wel Als jij later Zo groot bent als mij En jij dan naar mij kijkt Terwijl ik praat En lach Dan kan het…

de lente is eeuwig nu voor de jongen van nooit meer hier en nu van lekker ja nee en heen altijd uit de pas ongekend contrast kind van altijd lenteblad zonder morgen en gister met lange warme kinderarmen zwaaien in onbevangen taal naar jou-jou-jan-en-alleman muur noch storm zal jou raken tijd is geen ding voor de ziel van een puur…

opnieuw een leven vond wie weet van de moed mag het zeggen in de oude man zie ik het kind dat nooit is weggegaan…

Zingt een mooie exotische vrouw ‘zou jij niet willen dat jouw vriendin zo vurig was als ik’ zing vrolijk en blij tot mijn vrouw ‘jij bent mijn vriendin vurig trouw’ dat meisje is leuk maar veel te wild ons huwelijk kent de vurige momenten nu als sara en abraham een paar standjes terug moeten wij soms even kappen het vuurtje opstoken niet…

Leg, het gemoed bedroefd maar opgewekt de geest, die, zeg maar vijfendertig, jaren af - al krijg je niet meer wie je hebben wilt, de onderwereld van je huwelijk heb je nog. ------------------------------------ uit: 'In handen', 1997.…

de geleerde is in het huwelijk getreden met een koperen vrouw want die hybride verhouding wil hij proefondervindelijk leven teneinde de geldigheid van zijn eigen doctrine te bewijzen, dat er slechts een gradueel verschil bestaat tussen zogenaamd levende en zogenaamd dode materie.…

Hoe relatief zijn huwelijkse jaren, want nog zie ik mij in tweeduizendeen met een ongepolijste edelsteen zorgeloos over de Kaagplas heen varen. Het zonlicht dat ons toen magisch toe scheen, maakte al snel plaats voor woelige baren, waar wij bang en bevreesd naar konden staren, kaarsjes brandend dat het stormtij verdween.…

Al is er geen vlam meer al zijn we gewend aan elkaar we weten beiden, dit huwelijk is eigenlijk nooit klaar! en al zijn er stormen al waait het heel hard de wind zal altijd weer gaan liggen net als wij! op naar de 30, wat jij?…

Jij kunt helemaal niks zegt m’n vrouw Ze bedoelt van het huishouden Je hebt gelijk zeg ik lauw dat was al vóór m'n trouw Ik dóe wel geïnteresseerd maar vergeet meteen wat ze me leert Dus heb ik het opgeschreven om m’n huwelijk te overleven In de klep zit een vakje Doe een zeepje in het bakje (de zeepjes liggen in het kastje van het…

Zijn huwelijk zit tijdelijk scheef, maar hij is het al aan het lijmen! (hij heeft haar voor Valentijn zo-even, een cd van Marco gegeven)…

(Dit schreef ik voor een gelukkig liefdespaar, dat op 23 oktober vijftig jaar huwelijk hopen te vieren] Vijftig jaar getrouwd Vijftig jaar gelukkig getrouwd, mooi dat we het mee mogen maken. We hebben fijne en verdrietige periodes gekend. Prachtig dat we samen de liefde hebben mogen delen.…

misschien dan loopt ons huwelijk vandaag op rolletjes maar misschien morgen op kasseien liggen wij met ons huwelijk met ons zelf overmorgen apart op losse keien dan staan we op u ligt op straat ik lig op straat de vuilniszak op onze borst wij hebben honger dorst niet - of misschien ook - naar gerechtigheid wij vragen warm water thee…

Kon ik maar voor 1 keer weer kind zijn, Want een kind zijn lijkt me voor 1 keer fijn. Lekker spelen en geen zorgen, Voor de dag van morgen. Een knuffel halen als ik verdrietig ben, Mijn moeder die door het raam kijkt hoe ik door de tuin ren. Kon ik nog maar 1 keer kind zijn, Want dat lijkt me toch fijn.…

Voor als je straks geen kind meer bent maar wel een beetje vrouw.…

Kind van de toekomst, gefascineerd en bijzonder, levendig in beeld en succsesvol geplaatst. Kind op eigen benen, met persoonlijke toekomstplanning je denken eenvoudig, zonder aansprakelijkheid. Kind geconfronteerd, hanteert een universele taal, zeer persoonlijke interpretatie.. een herkenningsmelodie met gesloten ogen.…

aan de tijd toen mijn kinderen nog klein waren. Die herinneringen wil ik altijd in mijn hart bewaren.... Terugverlangend met een gevoel van heimwee naar die mooie tijd! Ik had het nooit willen missen. Die mooie en ontroerende belevenissen!…

Zonder dat iemand het ziet ben je aan het communiceren en ook al merken mensen het niet ook jij bent van het leven aan het leren Je spreekt je eigen taal en leeft op je eigen planeet mensen vinden jou niet normaal maar ‘t is dat jij beter weet Mensen lachen je soms uit omdat ze niet met je om kunnen gaan voor die domme mensen ben…

Maar 't kind bleef ernstig mij in de ogen staren. En 't leek mij oud, of 't leefde al duizend jaren, Wijl 't rond mijn vinger 't weke handje sloot.…