Alle inzendingen over huwelijk kind

De eerste vruchtbare herfst ooit gekend Met kleurrijke regenbuien kletterend op de keien Een kind van de herfst, dat is wat jij bent Jij zal dwarrelende blaadjes zijn op de kale Heide In lang slepende jurken over ouderwetse straten De wind vrolijk spelend met de roodbruine haren Langs stilvallende menigtes die eerlijk zouden praten En het water…

Ach kind , je bent zo arm jouw hoop is al verloren want jij werd verderop in een povere hut geboren Je houdt je handen op om wat kleingeld te ontvangen Even lichten je ogen op zie ik een vaag verlangen.…

nu zijn kinderen al te vaak de klos ondanks onze zo moderne beschaving is het verantwoordelijkheid die teloor ging of laten we cultgod Onmacht er op los we leveren doekjes voor het bloeden schreeuwen desnoods moord en brand geven malaisemunten aan de collectant doen de quiz scheid kwaden van goeden vragen naïef wat is er toch aan de hand…

Mijn vader had twee levens. Een kort en vlammend, zonder mij. En een daarna. Mijn vrijheid was een plicht. Ik speelde in een pasgeboren luwte; wat ik voor vol aanzag was innerlijk ontwricht. Verhalen gingen onvoorspelbaar dicht en vragen ketsten terug. Ik zweeg. Als ik aan tafel zat stond er een horde hol van honger in mijn rug. Ik at.…

O zoete kind, dat in Betlehem kwam, wij zijn slechts herders-- "Ziet, ik ben het Lam" Blinkende zijn ons de eng'len verschenen 't duister kromp weg voor hun licht Maar toen hun zingende vluchten verdwenen viel zwart de nacht om ons dicht O, stralend kind, dat ons lokte van ver wij staan in 't donker.…

Ik hou niet van dat miezerige dat gluiperige, druiperige Ik hou niet van dat grauwe van dat vieze kille kouwe Ik hou niet van dat natte en dat akelige spatten Maar jij maakt van regen dauw Oh, ik hou zoveel van jou En met laarzen, regenjassen zal ik dansen in jouw plassen Drink ik glazen vol geluk deze dag kan niet meer stuk!…

De eerste keer dat je kind uitgaat, Alsof die je voorgoed verlaat. Je voelt je leeg en alleen, Ook al weet je bijna zeker dat ie verzorgd wordt als geeneen. Hij wordt al zo groot zo denk je dan, Maar ach het loslaten moet.. Dat hoort erbij en is ook wel eens goed. Maar ik voel me nu zo verlaten...…

zoals een kind een schelp ijl en breekbaar koestert als een schat zo heb ik jou ook lief gehad…

Het is het liefst portret aan onze wanden, dit kind in diepe schoot of wijde handen, met reeds die donkre blik van vreemd wantrouwen.…

Twintig stenen op een rij zo klein, zo koud en er komt er een bij hun plaatsen ik tel ze hun namen ik spel ze de letters en woorden die hen toebehoorden vervagen in dagen en harten en hoofden die ooit beloofden vergeten het weten van het korte bestaan helaas mijn lief helaas je ligt niet meer vooraan.…

Uit zijn buik hangen de houtwol darmen, toch sluit een kind hem in zijn armen. Op zijn gezicht een glimlach van geluk, maar het beertje is nog stuk.…

aardse lijden Ik lig daar en overzie de omgewoelde aarde laat ongelijke wortels zien van intens geleefde jaren De zon lacht een warme straal de laatste wolk regent dag een windvlaag waait een woeste groet ik voel het duister trekken wanneer ik nu nog kon tranen huilde ik met liefde mee geleefd, wild en onstuimig ik proef het zout, kind…

Vallen en weer opstaan, Huilen en direct een lach, Ruzie maken en weer spelen, Vrolijk opstaan elke dag.. Rugtas op en weer naar school toe, Lekker rennen op het plein, dan weer werken en veel lachen, je lijkt zo groot, maar bent zo klein..…

leiden hun eigen leven Haar man die is niet meer maar, nu zij ziek geworden is rammelt het lege huis nu weer Kinderen lopen af en aan geen dag nu meer alleen en door die grote kinderschaar houdt dat haar op de been Zij vecht en bidt zich er doorheen en dat houdt kinderen op de been Mijn moedertje niet meer alleen maar al…

Jij kind, wiens jeugd ruw werd ontnomen kijkt verslagen op het leven neer ontdaan van alle prille wensen en geloof in volwassen mensen heeft je lente geen kiemkracht meer Jij kind, waarvan de dromen zijn gestolen voelt rood de schaamte aan je huid als donkere schaduwen kleven die zich in je nachtrust weven als je uitgeput de ogen sluit…

Zuiver in de meest kristalheldere beek Doorzichtig als pas geblazen breekbaar glas Beweegt ze met sierlijke tred door het water Alsof ze een echte zeemeermin was Lange haren nat glimmend in het ochtendlicht Haar huid prachtig mooi lichtbruin getint Ze droomt over later als ze een vrouw zal zijn Maar nu is ze nog…. een zeemeerminnen kind…

waren ze nauw betrokken de klapper van geklepper vuurpijl een fontein het donderde wel in Keulen weerlicht een nacht vol hij heeft het weer zitten komt samen vanavond blijkbaar of zoekt naar volle maan weerwolf dat is een ander verhaal dat snapt een kind een gevonden hand ergens in een lange lijst anders wordt ik gek bloot gelegd…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt ogen gesloten een traantje verschijnt zijn wens verdwijnt…

in een kinderziel wijsheid te wegen, Die 't wisslend leven al zijn kindren geeft, Als elk maar weent en lacht - waarachtig leeft, Zó kind bij mensen is een rijke zegen!…

o Knagen van mijn harde zorg: -maar 'k heb een kind, en 'k heb een vrouwe.…

Als blindelings vertrouwen wordt misbruikt, worden ogen te vaak gesloten. In lange, bange nachten wil je ook jezelf ontlopen. Je ontsnapt in vergeten voelen, maar hoe erg je ook probeert je ziel verhardt zich met ieder geween, je wordt meer en meer in jezelf gekeerd. Je schrikt van je eigen verstarde blik, die nooit meer lijkt te helen…

De zon straalde zijn ogen hij wrijft eens met twee knuistjes voelt de warmte op zijn bol maar bevroren gedachten kunnen woorden niet smelten Nog hoorde hij de stemmen traplopend naar zijn kamer boze klanken klonken hol het voorgelezen sprookje werd wéér geen werkelijkheid Slechts het dons van zijn kussen werkt nog troostend in deze vroege…

Ik wil een wereld aan de kinderen geven waar geen oorlogen zouden bestaan waar vrede zou overheersen, en blank en bruin hand in hand zouden gaan. Een wereld zonder gebrek aan liefde geen incest, zinloos of huiselijk geweld waar je nooit iets hoeft te kopen, want deze wereld beheerst geen geld.…

Voor ouders met een baan is dat wel naar, maar kinderen verzorgen is toch zwaar? Dus hoort u mij hier geen bezwaren maken. Integendeel, soms zie je van die blagen, daarvoor zou je gevarentoeslag vragen!…

Al ligt geen kind zo zacht als ik, De rust is mij benomen. En slaap ik eens één ogenblik, Dan worde ik wakker met een schrik Door 't akelige dromen. Nu worde ik eerst, door 't geen ik mis, Tot dankbaarheid gedreven: Nu voel ik, maar met droefenis, Hoe veel men Gode schuldig is, Als men gezond mag leven. Maar o!…

zoals een kind een schelp koestert ijl en breekbaar als een schat zo heb ik jou ook liefgehad…

als een kind... snikkend, schokkend zonder te weten van ophouden... mijn kussen is doorweekt mijn tranen stromen... ik schreeuw en ik huil en ik snik... als een kind...…

Ik slaap zoals een ongeboren kind zou slapen in uw schoot, En drink uw koele donkre kracht in nachtelijke dood, En elke nieuwe morgen in het nieuwe licht Rijs ik op sterker vleuglen, Moeder, weg uit uw gezicht: Als ziel en vogel die zijn moeheid dichtst aan uw hart verslaat, Die stijgt en zingt het naast bij God met iedre dageraad...…

Ze zag alleen de de leegte die haar volgde zonder de naakte droom waarin ze ontwaakte en als een kind weer naar de zon keek die haar met zijn blinde liefde een nieuw leven zou willen geven.…

Losgeslagen kind. Gegil, geen echo. Geen hulp, geen hand. Zomaar zittend in haar vaderland. Haar vader en haar moeder, zijn al jaren lang op zoek, naar de persoon die ze was, een klein meisje, stampend in een plas.…