Kind van de zee
Zes plankjes vormen een kist
bekleed met paarse zijde
gouden knoppen om te dragen
naar het eindig aardse lijden
Ik lig daar en overzie
de omgewoelde aarde
laat ongelijke wortels zien
van intens geleefde jaren
De zon lacht een warme straal
de laatste wolk regent dag
een windvlaag waait een woeste groet
ik voel het duister trekken
wanneer ik nu nog kon tranen
huilde ik met liefde mee
geleefd, wild en onstuimig
ik proef het zout, kind van de zee
Geplaatst in de categorie: overlijden