inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.852):

Een kind van de herfst

De eerste vruchtbare herfst ooit gekend
Met kleurrijke regenbuien kletterend op de keien
Een kind van de herfst, dat is wat jij bent
Jij zal dwarrelende blaadjes zijn op de kale Heide

In lang slepende jurken over ouderwetse straten
De wind vrolijk spelend met de roodbruine haren
Langs stilvallende menigtes die eerlijk zouden praten
En het water van het meer dat blijft spiegelen en staren

Een kind van de herfst met verblindende schoonheid
Diep en puur als een element van onaangeraakt woud
Helaas tegenwoordig, leeft zij nog in verleden tijd
Huilende tranen glanzender, dan zilver of goud

Een zeer geliefde verschijning, bij ieder simpel mens
Maar niemand ziet, zij is voor het leven geketend
Weg uit dat lugubere kasteel, is de enige wens
In vrije oorlog binnen de muren, al stiekem wetend…

Stukje bij beetje zullen de veren uitvallen
De vleugels zijn nooit meer even in de rui
Een beschermende geest, in slechte paardenstallen
Verkoelend en nieuw als een frisse herfstregenbui

De eerste vruchtbare herfst ooit gekend
Met kleurrijke regenbuien kletterend op de keien
Een kind van de herfst, dat is wat jij bent
Jij zal zwevende blaadjes zijn op de kale Heide

Schrijver: Naomi, 18 november 2004


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 834

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)