103 resultaten.
Valltorta
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.172 bodembenen
heupenwiegend bekwaam tot dracht
en jagen
De romp een spanningsboog, met licht
geheven armen die evenwicht bewaren
tussen de lucht en aarde
Het kleine hoofd met vlinderogen is
nooit te zwaar en reikt voorbij de
wolken naar wat worden kan
De spitse tong likt maan en
sterrenstof en steelt daarmee
de toekomst uit de nacht
Dan ijlt…
Pasen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 244 gedragen klonken de koralen
alsof de dirigent daarmee
de sfeer van pasen wilde verhalen
een sopraan vertaalde stilte
van het graf en een bariton
de zwaarte van de steen die daarvoor lag
tot in de ijlte van de hoogste tonen
de ontsteltenis van vrouwen zichtbaar werd
door de ontdekking van de lege tombe
opgewonden stemmen gonsden
keer…
portret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 het huis is groter dan mijn
schedeldak
de vloeren piepen en kraken,
alles lijkt aangeraakt
schemer daalt op de tast in
het trappenhuis
stof dempt hier de stemmen,
de tijd lijkt geel en ijlt na in
rammelende,
zware houten spiegelkasten
met geraas dat smoort in
late doofheid
er hangt nog etenslucht
boven de afgeruimde tafel…
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.531 op de grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog…
trage inkt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 buiten graadt het vijf boven nul
het recht de zekerheid tot waar
het ijs zich manifesteert in klompen
van ruw ballast, als baldakijnen
van het schoonste laken in wit
tot soberheid van kleur, het damast
stevent af op een niet-ontwaken
het ijlt in het geeuwen van rust
het adert in stromen van zwijgzame
leergierige momenten, het doopt
de…
O vruchten-lege schaal
poëzie
4.0 met 2 stemmen 443 o Vruchten-lege schaal, o flanken rijk aan reuken
die heel de zomer draagt maar niet verzaden zult:
nóg komt een kopp'ge bij uw nodende ijlte beuken
met hoornen hoofd en dom geduld.
Ik ben 't gekorven hout waaraan geen trossen hangen,
tot lucht verijld het hars dat uit de wonden droop.…
Dag verleden, dag ...
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.863 In de grootste kamer zit jij
mijn heden en mijn toekomst
Het verleden ijlt achteruit
en verliest haar grip op de tijd
Prachtige herinneringen
laten mijn ogen stralen
doorheen de mist
die woorden laten verdwijnen
klanken en kreten zien mij gaan
langs de kleinste kamers
waar verleden haar plek
zoekt en probeert te vinden
heel zacht loop…
Juist in contrast
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 58 zonder recept
zijn woorden zinloos
die zwart witte toetsen
trachten te raken op
een piano die geen
muziek wil maken
niet eens een
melodie zonder
ritme en klank in
een zielloos slaan
zonder ooit noten
te kunnen kraken
zelden klinkt
genialiteit in de ijlte
van grote concerten
juist in contrast
geeft de meester gas
om uitmuntend…
Mijmerend in de duinen
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.152 De arend zweeft en broedt mijn beboste duinen vol
ik hang met zand en zomp en gras en dor getak en jonge scheut in hem
dit is de zon tussen de aarde en de ijlte
breek baan, trillende wereld van libellenvleugels
ruisende onbeweeglijkheid boven prille netelkoppen,
breek baan in mij die in dit landschap zit
in dit doorzichtig nest van arendsdons…
Zweem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 345 Het licht ijlt verblind
gedachten stillen zich stom
stemmen doven toonladders
leven strompelt zich dood.
De geur walmt verdampt
smaken zinken vallen flauw
zinnen smelten schitterend
tot een verpletterd niets.
Het gevoel slijt ebt weg
de tijd wist momenten uit
de ruimte dijt uit in knallen
het heelal zweeft dol rond.…
het verlangen naar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 lange straten spreken telkens in de
taal der trottoirs tegen het beeld dat
ik volg, terzijde van de lantaarns die mij
de schaduw geven van mijn vlucht
ik hunker naar stille tijden waar het
bewegen gewaarborgd ijlt in de koorts
die mijn lichaam warmt, het sterven slaakt
een kreet van herkenning
de gang van het alledaags verlangen
ontdoet…
hongerogen staren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 634 beduusd
van vreemde krachten
ze reiken naar je ziel
voelen aan je geest
hongerogen staren
en baren zo je angst
er zijn er op je pad
een paar geweest
in wie je wel
vertrouwen had
je handen spelen
met de tijd, eeuwen
zijn vergleden, in
hoofden voel je pijn
die gisteren is geleden
hun last is niet te dragen
ontvlucht en vlieg want
ijlte…
Hoge tonen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 nog nooit
horen zingen
in de veelheid
van jouw
expressief vocaal
is het er nooit
van gekomen
of zit jij liever
te dromen bij
een talentvol
muzikaal onthaal
jij hebt de
mystieke sfeer
van ballads in
hun weemoedig
vertolken van
het levensverhaal
juist de hoge
tonen waarin
eenzaamheid klinkt
mogen niet verwijlen
in grote ijlte…
Zomer
gedicht
2.0 met 11 stemmen 6.757 Daarbuiten het best
bewaarde geheim van de wereld:
de eindeloosheid en wat daaromheen ijlt.…
Dakterras
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 ik voer eerst de adresgegevens in,
laat mijn route koel berekenen
verheven boven braadworsttuinen
hou ik vervolgens audiëntie in mijn ivoren sponde
draag een stukje tekst voor, dat met wat goede wil
als gedicht in menige boom na-ijlt (ooghoogte!)…
we zijn in de hemel geweest
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.243 je klampte aan
vleugels vluchtten
richting horizon
de tijd voorbij
die nooit begon
een eerste klapwiek
en de lucht ging dragen
een opgaan zonder vragen
zo lang gewacht op de
bevrijding van de nacht
we raakten ijlte en de rust
om samen te gaan praten
wisten van elkaar de scherpte
om te raken, kozen woorden
die weer liefde maakten…
die dampfeisenbahn
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.037 traag op gang
tsjokt en sleurt verdapperend
door het donkerende land
knarseknokend kraken dissels
sporen ketsen vuur en glans
tenderend over de wissels
takketoemt hij in kadans
scherend dendert hij langs bomen
muren, staken, bruut beton
onder bruggen, onder bogen
drijft hij naar de horizon
gierend, schuddend, schrillend fluitend
ijlt…
De elfde van de elfde
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 ik zag de
feestmutsen op
stengels drop
in grage handen
ijlte van plezier
daalde neer en
landde in
de liters bier
die proostend
van de lach
fris schuimend
genuttigd werden
want tussen
dansende benen
waren al de
eerste staarten
van langzaam
groeiende katers
verschenen ook
hier en daar was
al een eerste snib
te horen nog zonder…
Jij mijn wonder
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 67 vleugels
schuilen
je vragen
mij te dragen
op deze lang
scherende vlucht
van het leven
samen met jou
proeven van
de stilte die
reikt voorbij
het rood van
de avondzon
die golven
glinsterend licht
laat rimpelen
ben bezwaard
met zorgen die
ik niet heb
opgeborgen
ze drukken mij
naar het zwart
van aarde terwijl
jij langs mij ijlt…
het einde nadert
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 156 en weer staat de regen aan de drup, te liggen
op het strakke nat dat reeds het lichaam
heeft verlaten, het goud in de morgen ligt
nu als oud koper dof in de vitrine van je ogen
de klok, een langzaam begrip ijlt als een verstekeling
aan de muur, geborgen in de handen van de kwaal
mocht morgen in jouw adem komen dan nestel
ik de nacht in de…
Internationale treinen
poëzie
5.0 met 9 stemmen 2.383 Laat vrije baan aan de :
zij schonken 't zelf-vertrouwen weer aan een geslacht,
dat kroop in ossewagens en in palankijnen,
en nu aan 140 ijlt doorheen de nacht.…
je dook als zon door glas
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.396 ik ontmoette je op weg
de richting was vergeten
ik heb al die tijd geweten
wat vroeger is gezegd
ik koos de ruimte
voelde hoe nabij je was
je dook als zon door glas
toen we in ijlte kruisten
eeuwen huisden in je geest
tijd was slechts passant als
zand dat tot woestijnen waaide
je keek me aan en zwaaide
de hemel was voor mij te ver…
Wijnrood
gedicht
3.0 met 20 stemmen 11.813 Spoorslags
ijlt vooruit al wat de wereld najaagt.
De rust tijdens de vlucht. Ik drink wijnrode
lippen van minnaressen met wangen hectisch
nog van de tocht door de stad; ik brand me
aan glazen warm al van blos en mondafdruk.
Langs de trambaan, richel van smalle spiegels,
daar woon ik. Want wist ik niet waar ik woonde?…
Gelijk een hond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.649 Ach, diepte huilt en ijlte is hoogste kim;
begeert moet zich aan onmacht vergewissen;
en alle liefde is lammer dan de vim
van dode vissen.
--------------------------------------
vim - honderdtal, grote hoeveelheid…
Levenshonger?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 37 eenzaam
en droog als bagage in de mond, begeef me
verder van het geheim, als dat bestaat,
elke zet wordt gemaakt als herontdekking
van het kleine die ik raak, in ieder woord leeft
het beginsel om zich uit te willen uit te drukken
in meerslachtigheid, de ruimte als gewelf
in de stilte van gedachten
ze zijn ervan doordrongen,
het bloed ijlt…
stralen doe je zelf al
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 586 stralen doe je zelf al
ik kijk omlaag
zie alle lichten vluchten
nacht verjaagt de dag vandaag
in hoger sferen
ben je anders
komt in flitsen dichterbij
je aanraking,
het tedere fluisteren
is hemelse muziek voor mij
we reizen snel met
zonnewinden door de stelsels
schaduw ijlt ons schitterend na
jouw aura gaat
de mijne vervolmaken…
wenkt stilte met het koude gezicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 861 refreinen alleen, alleen
ik heb muren gebroken
voegen gewrikt
liet eenzaamheid komen
uit leegte in dromen
nog zijn we gebonden
de wereld vergruist
het licht in het glas
ontbindt zich tot zwart
kom met me mee
want alles verbrokkelt
scherft in mijn handen
rafelt aan alle verbanden
nog zijn we samen
met de dood in het zicht
boven lokt ijlte…
Een duif van steen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 405 Een brug begint en eindigt 2 keer
Eronderdoor ijlt een hoop blik rap weg
razend op een Europese snelweg
We fietsten samen dikwijls naar boven
Zagen in de verte ijle kopieën
van deze brug heiig oplossen
Tussen de spijlen der balustrade
hing een stenen duif, een tak in de bek
Er lonken steeds nesten aan de einder
Vandaag fiets ik alleen…
Een tuinman snoeide rozen in een gaarde
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.284 Dan ijlt hij tot zijn meester, die hem wenkt,
Hij stijgt te paard en rent naar Ispahan,
Waar hij zich voor de Sombere veilig denkt.
Des avonds, in de schijn der halve maan,
Doemt weer de Dood, die de heer de mare brengt:
Ik kom vanwaar uw knecht is heengegaan.…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.…