inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.194):

Mijmerend in de duinen

De arend zweeft en broedt mijn beboste duinen vol
ik hang met zand en zomp en gras en dor getak en jonge scheut in hem
dit is de zon tussen de aarde en de ijlte
breek baan, trillende wereld van libellenvleugels
ruisende onbeweeglijkheid boven prille netelkoppen,
breek baan in mij die in dit landschap zit
in dit doorzichtig nest van arendsdons
en broei mij uit
tot uw tijdeloze heerlijkheid
een roerloze adem van aarde.

---------------------------------------
uit: 'Tussen bron en monding', 1970.

Schrijver: Erik Ruysbeek
Inzender: db, 10 juli 2020


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 13.146

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)