Alle inzendingen over isolement OR eenzaamheid OR afasie

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

in zwart en wit gespleten met goed of kwaad gemeten architect van glazen toren wil nuances niet meer horen lood verdringt steeds meer glas doorzichtigheid verhardt tot grimas de bouwmeester volhardt het tot keihard ivoor zijn eigen noodlot in zwart of wit gemeten tot goed en kwaad gespleten…

De muren zijn nog steeds hetzelfde alleen de kasten zijn verschoven de tassen in de keuken staan gesloten de flessen raken langzaam leeg zijn geest is wel eens anders geweest maar in zijn omhulsel blijft hij bij de les en hij verschuift zijn schilderijen hij schildert de kasten en de tassen en hij hangt gordijnen voor de muren.…

Een gedicht over armoe van kwijtgeraakte woorden van een stem die wel wil spreken maar de taal niet meer beheerst. Van een luisteroor dat doof is voor de klanken losgevallen uit een mond die niet kan zeggen van het woordbeeld dat hij zag Nu een taal slechts vol gebaren driftig graven in geheugen waar de zin niet komt tot snede maar in…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Toen ik jou zo nodig had kon je er niet voor me zijn wachtend op jouw schouder zat ik alleen met de diepe pijn Waarom liet je mij toen alleen juist op dat moeilijke moment smachtend naar jouw aandacht mijn hart zwaar uit haar isolement Met hoop bleef ik op je wachten ik had behoefte aan jouw hulp je liet mij over aan mijn eenzame lot…

ik zie het laatste ijs van de ruiten glijden een groot stuk wilde nog even betijen de dooi was onherroepelijk waar vorst ons het uitzicht ontnomen had schoonde de zon het geblokkeerde contact met alles van buiten natuurlijk was het binnen warm en knus maar het isolement kwam door de vroeg intredende lente heel snel aan zijn end…

teruggetrokken  in haar eigen enclave  binnen de massa…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

dan drijf ik weg uit hun midden hun ogen zien machteloos toe hoe ik verdrink in de eenzaamheid.…

tussen lege, holle woorden zoekt hij vergeefs naar volle zinnen verbrokkelt de taal tot eenzaam zwijgen spreekt zijn gelaat een woordeloos verdriet…

De woorden vallen als blokken ijs als houten kegels als loden kogels uit zijn mond Of hechten zich als vishaken aan zijn lippen geen mens verstaat zijn oergeluiden Doch in zijn geest zijn ze gedrenkt in honing en mirre als hij in haar ogen zich weerspiegeld ziet…

Een vriend een gezellige man die van de ene op de andere dag niet goed meer praten kan je woorden zijn moeizaam te verstaan voor je vrouw en kind komt dat hard aan je hebt moeite om iets duidelijk te maken je kan je niet meer uiten zoals het is geweest toch kan je het accepteren want je hebt een zonnige geest je vrouw weet jou er goed in…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

In een donkere cel Niet geboeid Maar zittend Slapend In isolement Tot dat je weer wakker bent Ik zag je vaak Heb je één keer zien huilen Om de vriend die er niet was Waartegen je even kon schuilen Iedere keer de schelp Des levens die je beschermt Die hoort van je eenzaamheid De zee die je uit de samenleving doet verdwijnen Dicht gaan de…

Onverwerkte lagen van verdriet en rouw om geliefde mensen maar dat niet alleen Onvervuldheid van dromen zonder een beeld om eenzaamheid Er is geen gezin geen arbeid het netwerk beperkt perspectief uitzichtloos Ontstaan isolement de dagen zijn wisselend aansluiting is niet gelukt vrijwilligerswerk als alternatief Het alleen…

Geen mens heeft grip op wat dit leven geeft, wie god mag zijn of minder wordt bedeeld. Er is dat lijf, dat mankementen heeft, en ook een lot, dat keihard met jou speelt, dat ronduit kwelt en aftast wat jij veelt … Maar hoe dan ook, wie is daarbij gebaat, een mens die schuilt om hoe het hem vergaat, die wanhoop voelt van onvolmaakt te zijn, alleen…

ontwaakt in huiselijk isolement hoe mooi was toch een wolk in een lichte blauwe lucht 1970.…

verzonken in zichzelf buiten bloeien krokussen wat is het leven…

mijn huis kent glazen wanden spiegels met de blik naar buiten mijn nagels hebben zwarte randen zij krabben de dood van ruiten…

De stoornis die ik heb organiseert mijn leven zo dat ik steeds meer alleen ben. Ik ben mijn stoornis niet, ik héb een stoornis. Ik wil niet alleen zijn, maar mijn stoornis wel met mij. Mijn stoornis houdt mij voor de gek, laat mij denken dat ik hem ben. We drukken armpje, maar we hebben geen toeschouwers. Hij wint te vaak. Ik moet…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Afasie maakt stil, maar: slechts van buiten.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…