Alle inzendingen over jachtigheid

Laten we maar inzien dat ook alledaagsheid bijzonder kan zijn en dat er meer geluk huist in tevredenheid dan jachtigheid, dus laten we maar gewoon bijzonder lief zijn voor elkaar.…

ik zag vanochtend zon de wolken schaduw vragen ze keken om en riepen hen niet op te jagen hij knipoogt naar de wind die jachtig giert langs strand en schaduw meevoert aan zijn hand naar branding waar de schaduw overslaat in golven en schuim de restjes zon in wit hebben verzwolgen winden zijn gebleven in stilte op het strand schaduw…

zich nederig, zo klein steunend op de vloer, haar land zwart spreidt zich over haar vlakke huid, zacht van aard met diffuus licht in slierten rondom ooit is zij tot minder verklaard in waarde; nutteloos en dom zie hier de mens die aldoor zo drijft op verzwaarde wolken en wat de zon ook doet: enkel zij alleen boet, in gedachten die jachtig…

Er is iets achter alles wat we hier ervaren, een vreemde hunkering naar licht en troost, naar diep geborgen zijn, naar echt begrepen, maar door ons jachtig leven zelden klaar.…

Er is iets achter alles wat we hier ervaren: een vreemde hunkering naar licht en troost, naar diep geborgen zijn, naar echt begrepen, maar door ons jachtig leven zelden klaar.…

ze wacht op het staaldraad bankje haar voeten naast uitgewreven frites met mayonaise op de leukbedoelde kleuren van de tegelvloer pas op voor uitglijden een omroepstem vermeldt een storing op de lijn aanwijsborden veranderen hun bestemming ‘vertrekt vandaag niet’ jachtig bellen mensen naar werk of naastverwanten zij wacht in…

toen zag ik jou, aan elke hand een kind, jouw lichaam krachtig, jachtig in de wind van frisse zomers wijdbeens zeker stond je daar het schoolplein vloeide terug tot waar ik enkel nog jouw blik ontving ik brak in zachter lachen uit en luidkeels klopte toen mijn hart jij zag mij ook, je keek en streek een kind wat door zijn haar, het…

logeren Laat nog op -ongekend- vroeg uit de veren met 'n hond is 't sportief ......verkeren laat je haar uit ze is uitgelaten Blaft vrolijk Springt hoog tegen ons lijf en leden op Aan de riem is ze gewis in toom te houden Niet te houden als ze -losgelaten- Veld en akker ziet,ontdekt haar passie dan gewekt: jachtig…

Solitaire nomaden nu honkvast geworteld klimmen hoog zonder gêne en voorbehoud Hoogvliegers tussen de planken van wambuis en heide van 't Hoog Veluwse Deelerwoud Aangevreten door zwermen muskieten waaiend met winden in de stratosfeer Door jachtige wolken verjaagd door de hitte van bosbrandenvuren van mediterraan hout…

Terwijl zweetdruppels om Voorrang vechten in de strijd Wie zich het eerst een weg Naar het voorhoofd baant Om zich glinsterend Aan de wereld te tonen In deze jachtige examentijd Neem ik een slok helder water Uit het glas waar in de bodem DURALEX Made In France Staat gegraveerd - En even valt de spanning weg En kijk ik over mijn…

die laatste seconden ik zie ze niet graag wegsluipen in de nacht die ik niet gevraagd feilloos na de nacht parkeert met een brede sikkelgrijns ook die geheel verlaten straten met amper wat mens in beeld gebogen ergens naar op weg geen blik of woord teveel slechts het jachtig dokkeren met het hoofd al bang in bed dan sta ik stom te staren…

Een glimlach, een knuffel een zoentje of knipoog Dit maakt het zo jachtige bestaan minder... droog. Een potlood en gum, ze zijn gedemodeerd Die koude pc, steeds weer, maakt die je geleerd? Intikken, surfen, mijn kleinkind vraagt 'omi: schrijven?' Dan geef ik hem een zoen, denk, schrijven is blijven...…

Dan knielt zij neder Haar boezen gaat jachtig op en neer Zij streelt de gestrekte armen zacht en teder Van grip naar oksel keer op keer Zachte handen omvatten de woeste kop Om met kussen het glasgeharde gelaat te bespelen Ronde dijen omklemmen het slankmiddenrif Terwijl haar borsten de gebolde torso strelen Zij start zijn grommend innerlijk…

Almaar door het jachtige water, duikelend opgenomen in de teruggevonden stroom. ------------------------ uit: 'Transit', 2012.…

Er kruipen mieren op mijn borst, ik vraag me af wat is hun streven waarom dat naarstig jachtig leven van al dat peinzen krijg ik dorst. Er zit een jakhals in mijn hoofd wat wil dat beest wil toch graag ontsnappen en naar je lijf en leden happen gelukkig is hij nog verdoofd.…

Geven het jachtig leven een ander ritme aan. Tulpjes hier en daar, waar ze ook staan. Fluisteren in bloementaal 'de heerlijke zomer komt eraan'. Een bonte kleurenmengeling op een stralende lentedag zomaar ontstaan. Een bevestiging van al het moois aan bloemen. Die mensen nog te wachten staan.…

als een ongewenste hond uit de wagen getrapt ergens op weg naar het zuiden die het voertuig achterna holt zo lang hij kan, eerst vrolijk blaffend dan wanhopig veld verliest en tenslotte gelaten liggen gaat langs de kant van de weg kop tussen de poten tong uit de muil jachtig nahijgt het spel niet begrijpt niet begrijpt dat er geen…

Het fruit zal branden in je mond, En wat je zingt wordt stilaan honger, Branie, geblaf van ee jachtige hond. Je buik met peperoni ingewreven Lig je op tafel en je beeft. Vorken en messen zijn verdeeld.…

Als avontuur bedoeld, hebben we ons schip getuigd, werd het door angsten weggespoeld als jachtig galjoen, een vliegende Hollander overtuigd, geankerd in een nauwe wambuis, gekapseisd in ondiep water, waar het lot het zwaard in vast liet lopen, bolde winddruk de zeilen met 12 gordiaanse knopen van vaste koers verstoken, stuurloos…

Dan waren daar turbulente en de jachtige jaren De kracht van de liefde deed de drukte bedaren Steeds geboeid van je zoektocht naar die allermooiste oorden, Inzicht oogst je het leven, universeel zijn jouw woorden. Wie je echt bent dat weet je nu goed Een lach, een traan, je weet wat je doet.…

De tijd ontbreekt in ons haastig bestaan geen tijd voor elkaar, geen tijd voor vrinden de rust die je zoekt is moeilijk te vinden materialisme staat bovenaan toch komt bij iedereen op een bepaald moment het besef van dit jachtig gedoe een ziekte, een sterfgeval of dreigement en je vraagt je af waar hollen we naar toe?…

van een achteloze voet in een andere richting, daar begint het mee, gevolgd door het voorbijzetten van de tweede (vleeszool in bestoven schoen), de volgende stappen en stappen; arm in de lucht, hier zwaait wat ginds werd opgeworpen en verderop zal worden opgevangen ('pakken wat je pakken kan'); gezwind ben je op weg gegaan, opgejaagd en jachtig…

Als luchtig avontuur bedoeld, hebben we het schip getuigd, werd door angsten overspoeld een jachtig galjoen, als vliegende Hollander overtuigd, geankerd in een nauw wambuis, gekapseisd in ondiep water, waar het lot het zwaard vast liet lopen, bolde winddruk 12 zeilen met de kracht van de gordiaanse knopen en van een vaste koers…

een bankje op een lommerrijke laan als rustplaats bij het zomerse flaneren bevolkt door oude dames, dito heren die 's avonds stemmig naar de schouwburg gaan vergeten is hun jachtig bestaan de drang naar altijd meer en het presteren het spreekwoord klopt: de tijd zal het ons leren de rust staat bij de grijsaard bovenaan Den Haag hoeft…

replikeert zij jachtig “nee!” voor anker wordt zij wiegend in slaap gesust languit ervaart zij verbaasd: de boot ademt mij dan ontzwemt zij ‘t middellandse warme water op stralen licht -als door ‘n vergiet, denkt zij later- in vissenscholen, zweeft zij zich van lichaam vrij met vliezen, bril en kalmte verrijkt en uitgerust…

muziek, op en neer beroert de één de ander niet omdat het smaak betreft die niet zomaar raakt dan hij waarvan het hart open staat met oren alles behalve blind die hem de schoonheid slaan van wat notengegolf vroeger meer dan hier in het jachtig heden zalen gevuld met rijken zonder zorgen over het brood de wijn, het was er allemaal in die…

Verbergt zich in de elementen Tussen beide trage stromen, Waar de Maas als kind zich bindt met grote broer de Waal, Jachtige wolken brengen regen, Spreken een sobere en eenduidige taal, Vermengd in het land van zotte kolder Met de regen, het water en een weerbarstige wind, Zich immer in één richting bewegen, Rollen door de altijd groene polder…

Fraai en fel gelijnd, snel als jachtig gelijnde formaties over volle breedte begrijpt het trage stromen de diepte van de structuur achter gelijnde stroming met een snelheid van negentien mijl speelt een bittere natuur.…

Druk zoekende ogen en jachtig gevoel zijn in de spijszaal plots aangenaam koel, waar de blije drinker ogenschijnlijk fuift. Bedaagd marmer prijkt zacht glanzend, verspreid, schouwt door heel het gebouw, knipoogt minzaam naar winkel en kantoor van de nieuwe tijd. Samen klinken reizen en toeven vreedzaam.…

Niets was heilig in de sixties we braken muren tot het ochtend werd beklonken de saamhorigheid geen sloten op de deuren men was een vriend of bondgenoot kruiken met dromen in een grote stad Doch de jaren vervlogen zo ook ons vurig hart een tijdgeest trok voorbij bezieling werd gedoofd en raakte in de ban van status posities werden jachtig…