10117 resultaten.
zo was het eigenlijk vroeger ook
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.461 met ogen achter theedoek zijn
de lucht is zo vertrouwd
een meeslepende parodie
op wat ooit een gutsend klankbord was
in mijn prille kinderjaren
broze klanken dwingen mij
dan terug de grote wereld in
en van mijn angsten even vrij
maak ik opnieuw een nieuw begin
als alles klein is
kan ik groot zijn
zo was het eigenlijk vroeger…
Mijn hand reikt in de leegte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 500 klinken woorden weer in gedroomde zinnen
Opgewonden snuif ik de geuren
die me weer liefdevol omringen
Nooit vergeet ik meer dat gevoel
van blijde herinneringen…
Cranagh
gedicht
2.0 met 41 stemmen 19.635 De avond in de boomgaard groen
de plons van ratten in de grachten
en wat wij mateloos verwachtten
was woordeloos en somber tussen ons.
De netels geurden bitter in de grachten
en droegen zachte bloemen wekenlang
en men lag slapeloos men lag beschaamd te wachten
hoe schuw wij waren en hoe kwetsbaar toen.
Wij lagen eenzaam en de paarden liepen…
VROEGER
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 483 morgen bleef verborgen in het mystiek
Onmetelijk langzaam vergleed de tijd
een dag kon bijna wel een week duren
Tot je zestiende was ‘t een eeuwigheid
maar bij je lief duurde een week, uren
Sneller en sneller vloog de tijd daarna
tijd om te leven moest ik maar nemen
Want zo snel begon die nieuwe pagina
met daarop alweer grotere problemen
Vroeger…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Zonder zon van binnen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 zwart spiegelden
gebroken ruiten
hun onbewoonde staat
in een straat waar
je de entropie van
uitgewoonde huizen
indringend rook
waar vroeger jeugd
in luidruchtig vertier
hun plezier zocht in
onschuldig kattenkwaad
hadden verval en
verloop van bewoners
de chaos versneld
migrant en
achterstand op alle
gebied schiepen geen
positieve…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Droom zwerven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 148 Het droom zwerven
van mijn deels vergeten jeugd
herinner ik met volle teugen
door een natuur die in mij is
een gevoel van ziel bevrijden
en in de echo van de droomschaduw
slapen er vlinders op paddenstoelen
in het donkerste duister van het bos
heb ik mijn buik vol van herinneringen.…
Was vroeger alles beter?
gedicht
3.0 met 49 stemmen 24.256 Vroeger,
toen ik klein was,
was de sneeuw
veel witter
Maar ook
veel roder,
als mijn vader mij
bij min vijf buiten
een bloedneus sloeg
Vroeger
toen ik klein was,
scheen de zon
veel meer
Maar ook
was ze veel heter
als mijn vader mij,
op het middaguur,
buiten
had vastgebonden
aan een paal
Vroeger,
toen hij jonger was,
had…
straat (te Den Haag)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 729 Tienhovenselaan
Waar in de koffietent iedere maandagmorgen
schoorvoetend op gang kwam en ik in het
woonhuis van mijn kleine geboortepoort
tussen natte was woonde.
Tienhovenselaan er verbleven
eenvoudige portiekheiligen
bij gebrek aan snollen of hoeren,-
hoe zou mijn moeder ze ooit hebben herkend-
Nee, dat waren andere wijken.
Tienhovenselaan…
A happy childhood
gedicht
1.0 met 27 stemmen 10.152 Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden?
Ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te vergeten
draag je wel eens een strohoed een ooglap een vadermoorder?
nee, ik draag een gedicht op, een zomer van bladgoud
schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden?
ja, ik ontcijfer een kus van bemodderde rozen
loop je wel eens door…
Vervulling
gedicht
3.0 met 43 stemmen 14.862 Alleen het grootste was groot genoeg.
Dostojefski wankelde door de kamer;
we zongen de Matthäuspassion van buiten,
onthulden verrukt de Negende,
doorgrondden de wereld
met rechter elleboog op linker knie,
voelden ons vertrapt in de burgers van Calais
maar grepen naar de zon
met de voorpoten van de sfinx
en spraken in kleuren van Rembrandt…
Zoete limonade
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.170 Te zoete limonade drinkt ze
terwijl haar ogen
donkerder worden
en ouder
Ze drinkt nog steeds
ranja met een rietje
in het huis
waar het altijd veilig is geweest
Maar het kind in haar verjaagd
De kamers leeg
De geur van het kind verdwenen
De sporen van de kindervoetjes weg
Langzaam komt er weer leven
in de kamers
Maar het is niet veilig…
Toen zij instapte viel op haar been
gedicht
2.0 met 35 stemmen 20.966 Toen zij instapte viel op haar been
langs de zoom van haar rok een schaduw
golvend doorschijnend als water
getatoueerd in de loop der gebeurtenissen
Denk je niet dat die terug
dat zij hier weer en haar vader en moeder de auto
neer kunnen zetten weer instappen weg kunnen rijden
Dat die dan net zo terugkomt
----------------------------…
plekje uit mijn jeugd, Diemen 1960
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 850 tekens
op de joodse begraafplaats
de stad loerend dichtbij
gierende trams als bewijs
ondrinkbaar water in de put
een geit voor de koffie
liggend in het gras
schreef ik letters in de wolken
voelde ik de aarde leven
rook ik het kanaal
we waren even samen
om weer verder weg te gaan
en veertig jaren later
ruik ik dat plekje uit m’n jeugd…
Roemrijke helden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 205 wij speelden samen
onze fantasierijke spellen
cowboys, ridders, superhelden
de tijd rijk
wij groeiden in het leven
onze helden bleven
waar zij roem vergaarden
stierven nooit
onze vaders samen
speelden hun helden
die eveneens hangen bleven
in roemrijke tijd…
Vannacht
gedicht
2.0 met 27 stemmen 8.337 Vannacht was ik opeens weer klein
de tuin de perenboom seringen
met weer heel groot de kleine dingen
en op de wip hoog boven zijn
Mijn moeder kwam een snoepje brengen
mijn broertje zei een lelijk woord
(ik had het al voorheen gehoord)
de zon was regen aan het mengen
Achter de heining in de straat
een paard kloppend op hobbelkeien
ik wilde…
De Straat
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 110 Zomaar, op een donderdag
ik hoefde enkel toe te geven
werd ik, half bewust, als hij toverslag
het verleden ingedreven
het was niet nodig dat ik zocht
ik wist hoe er te komen
toch liep de weg bij elke bocht
heel anders in mijn dromen
ik stapte uit, niet ver vanwaar
ik heen wou gaan
verbijsterd bleef ik daar
minuten staan
ik kende…
De Straat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Zomaar, op een donderdag
ik hoefde enkel toe te geven
werd ik, half bewust, als hij toverslag
het verleden ingedreven
het was niet nodig dat ik zocht
ik wist hoe er te komen
toch liep de weg bij elke bocht
heel anders in mijn dromen
ik stapte uit, niet ver vanwaar
ik heen wou gaan
verbijsterd bleef ik daar
minuten staan
ik kende…
Van zoenen en zo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 Wij zaten samen in de zesde klas
Zo’n jaar of twaalf, dus zestig jaar geleeën
toen wij echt dachten dat we samen vreeën
maar wat niet meer dan slechts een wangzoen was.
Maar toen we, wat zal ’t zijn, zo’n veertien waren
ik wist van weinig, zeg maar nog van niets
jij stukken wijzer, leerde mij toen iets
dat ik daarna nooit zó meer heb ervaren…
Een stukje overslaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 Mijn lief had hoge nood
van hier naar elders onderweg,
dus stoppen bij een tank station.
“Als jij nu rustig plassen gaat
en ondertussen ik een stukje rijd
dan hebben we dat alvast gedaan.”
Zoals mijn vader altijd deed, maar omgekeerd,
wanneer wij kinderen na een lange rit
nu eindelijk aangekomen wilden zijn,
dan bood mijn vader aan:…
Bilisserotstanka
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Op de grijze rots
hoog naast de wilde rivier
denk ik aan mijn jeugd,
de blijde kinderdromen
van veertig jaar geleden.…
De jeugd van tegenwoordig....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.845 Die jeugd van tegenwoordig, verzucht nu iedereen,
op álle pubers is wel wat aan te merken,
de jeugd van nu, wáár moet het heen, de vraag
om aandacht... te jong om te werken...
Diezelfde jeugd met overlast herrie en groepjes baldadigheid,
moeten nét als ónze kinderen vroeger, óók hun energie kwijt.…
Afscheid van mijn Jeugd.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.389 Afscheid van mijn
jonge jaren
Ik wou
de herinnering
bewaren
Hoe ik
ben ontstaan
Wat er aan
vooraf is gegaan
Tot wat ik
ben geworden
En wat ik er zelf
aan heb gedaan
En wie mij
in het leven
hebben bijgestaan
In woord en geschrift
Het staat voor altijd
In mijn geheugen
Gegrift
De jeugd
heeft de toekomst
Is vaak gezegd…
Werelden van vroeger
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 45 als ik in
je ogen kijk
gaan de werelden
van vroeger weer
open in alle
geheimzinnigheid
waar getoverd
en gedanst werd
in plezier beleven
met elkaar op muziek
die lachte met
hart en groot gebaar
toch trilde de snaar
in oeverloos verdriet
van de verdwaalde
die bang en in
de war ontroostbaar
om zijn moeder riep
jij hebt mij
altijd…
De stilte van vroeger
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 68 ik voel weer
de stilte van
vroeger toen
alle ogen zich
vragend op
mij richten
ik in paniek
zoekend naar
antwoorden
om aandacht
in de kiem
al te smoren
even terug
in de tijd van
onderwerp
en vraag want
de uitkomsten
blijven vaag
het voelt als
gebrek aan
vertrouwen
dat niet met
woorden weer
op is te bouwen
ik hoor…
De religies van toen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 ik heb gezien
hoe het oorlogspuin
ooit twee glooiende
heuvels hebben doen
groeien in kaal land
boerderijen langzaam
plaats maakten voor
nieuwe wijken met groen
hoge flats en scholen
kerken uit religies van toen
voor een kind was
de wereld een paradijs
de techniek gaf al zijn
geheimen prijs over
bouw en architectuur
ademloos hebben…
Regen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Ik hoor de regen
uit mijn jeugd
de bomen gaan
in bad
druppels vallen
van het groen
op de zinken teil
het klinkt en klettert
nu nog steeds
als toen
een bries roert
door het natte loof
blaast spetters
in het rond
langzaam rollen ze
over de ruiten
het ruikt buiten
naar natte grond
het dondert donker
in de verte
de bliksem flitst…
Jeugdvriend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 onder hanenbalken
ingehaald
door het sarcasme van tijd
is vroeger niet meer
zonder jou.…