Netgedichten

netgedicht (nr. 40.442):

Regen

Ik hoor de regen
uit mijn jeugd
de bomen gaan
in bad

druppels vallen
van het groen
op de zinken teil
het klinkt en klettert
nu nog steeds
als toen

een bries roert
door het natte loof
blaast spetters
in het rond

langzaam rollen ze
over de ruiten
het ruikt buiten
naar natte grond

het dondert donker
in de verte
de bliksem flitst
de aarde licht

ik tel de tijd
er tussen in
de poes ligt
in de vensterbank
ik hoor haar
zacht gespin.