Alle inzendingen over kalveren

Die avond ruim voor het schemeren toen de kalveren ons schuifelend naderden... Je gedachtenpauzes waren nooit veilig te lang, te grillig en aandoenlijk fragiel.. Te vroeg voor alcohol, dat kon zelfs dat hippe baardje niet loochenen Je relaas was schimmig en vertrouwd als de geur van jonge runderen.…

Loom Ineengestrengeld Doodgemoedereerd Klaverblad van kalveren In een groot bed van gras Vandaag monumentendag…

In naam van de genderdiversiteit vervalt het onderscheid van speelster/speler en telt alleen nog de gemene deler van rol.. Divers is toch verscheidenheid? Begrijpt u zelf, jury, wat u weerhoudt te kiezen voor 't gemeenschappelijk meervoud?…

Stel je voor dat het haar lukt ‘t erdoor te drukken, hoelang genieten we dan nog van kalveren?…

Onbemind door de wereld met wat vrome woorden vast gespijkerd maar Onmachtig om hem vast te houden Gouden kalveren bonte koe boe boe 't is genoeg geweest G...........nog aan toe.…

dertien kalveren, getekend, maar gespaard gebleven twee bestuurders, de één, ook zij is zwaar gebrandmerkt voor het leven de ander, als altijd klaar om een gedempte put te geven besturen in het jaar tweeduizend zeven…

En ik weet wel dat er woorden zullen vallen die alles open breken of zijn het alleen de oude kalveren te zwaar om geslacht te worden. Misschien steek je er nog een op als de spanning maar dan nog ik zal het zwarte stuk papier in de lucht houden zodat je het te zien krijgt.…

Een slachter houdt kalfsvlees op hoge prijs, En zegt (want hij is zo eigenwijs) 'Wie er in een restaurant voor niet van wil schransen, moet maar wachten tot de kalveren op 't ijs dansen.' ------------------------------------------------------------ * Plinius Maior (23 – 79 n. Chr.) - Romeins natuuronderzoeker…

Mijn jouw-indrukken gegrift op stenen tafelen in m'n geheugen staat verzegeld ons gebeiteld verbond vanaf het ogenblik dat we mekaar vonden was het een blik op oneindig was het geen blik meer maar goud dank zij jou, m'n Steen der Wijzen waarvoor ik gouden kalveren terzijde liet.…

Hij schrok van wat hij door de straat zag daveren en vroeg zich af hoe hij zich daar doorheen moest laveren Een kudde koeien en wilde kalveren wisten in geen tijd de afstand te halveren Welk vluchtplan zou renderen?…

Zo graag zou ik nog eenmaal daar samen met je lopen langs die rivier genietend van watervogels of planten, met gewoon plezier in alledaagse landschap met koeien kalveren paarden of schapen in de wei wijzend op springende vissen in het water samen kijkend naar vogels in de lucht de verschillende vormen van de wilgen dikwijls denk ik daaraan…

De volgende dag: uitsluitend kuise kalveren!…

Zes was ik, kind met hart en ziel Dat genoot van alles om mij heen - Kalveren, kippen en ons paard Dat mij zonder met zijn ogen te knipperen Begreep, zoals ik woordeloos hem begreep Die voelde dat ik van hem hield; Toen ik groter werd, en langzaam aan Volwassen, gingen andere dingen tellen: Cijfers, rapport, examenlijst, Een titel en…

honderd duizend leugens regenen zonder waarschuwing over paraplu loze hoofden hun vervuilde vergiftigde water slaat stinkend de naakte waarheid in bodemloze putten en nooit genoeg hebbend luisteren lichamen naar loze beloften over zielloze gouden kalveren honderd duizend lege leugens kunnen putten niet dempen zelfs niet als het levenloze…

Toen ik vannacht gedronken had, mateloos en verwaten als vanouds, en woorden stamelde die overdag op mijn lippen zouden sterven als jonge merels in april… liet ik de kalveren uit je weilanden, kuste ik de angsten uit je ogen.…

Terwijl mijn blik zich verplaatste van mijn witte boek naar de witte kalveren - wit, met hier en daar een rode vlek – en van daar naar de witte tuinstoelen en de lichte berk en het lichte tafelblad had ik opeens het gevoel dat achter mij een kalf stond, een beetje dreigend, omdat het niet met zijn staart sloeg en niet met zijn oren knipperde…

Kalveren, twee koppen benen vier aan de zwier stelligheid vereeuwigen? een zomerkoorts! sotternie weg dat mes! genoeg gekwelde schors pijn pikt het niet pijn zwiept takken pijn schiet naalden pijn roept: pot voor drie! afgelopen met Bram luvs Jantje Jantje hartje Sofie kalverbast bloedt, goed! ze druipen liefde?…

Nuchtere kalveren voor de mesterij? Red één ongeschoren schaap bij nacht en ontij uit de sloot, bekijk het liefste varken op worstkwaliteit, eet twaalf sneeën zelfverbouwd roggebrood. En vergeet niet bij rooien of poten op klompen te lopen en overal bij. Meestal waait het dan wel over.…

Het leven van de nieuwe stier kent tegenwoordig geen vertier zijn liefje is van houten planken hij droomt nog slechts van koeienflanken zijn zaad wordt goed gecontroleerd voordat men de koe insemineert de kalveren staan vaak raar te kijken wanneer ze allen zusjes blijken.…

Witte kalveren liggen loom geschaard onder een schaduwboom. Zo’n runderkring dring je niet binnen. Daar moet een mens niet aan beginnen.…

achter berken klimop en rozen grazen schotse hooglanders hun liefde uit het dorre gras ze meten hun krachten met de natuur die bollenland was koesteren hun kalveren steken de koperen zon af van de noordzeeplas ineengehurkt in de verkoeling van het meer van eigen tranen sombert de man verdord in het gras rimpelend komt de zon uit…

Zaterdag zondag maandag trage week en weke dagen Een stilleven een landschap een portret De wenkbrauwen van een vrouw Die zich sluiten als ik nader Het landschap waarin blonde kalveren waden Waar het weder van erbarmen In het Pruisisch blauw der weiden ligt gebrand Toen heb ik nog een stilleven geschilderd Met onherkenbare wenkbrauwen…

Hou hoop en ontsteek het vuur, want al is de winter nu nog guur; de Lente komt, ze komt er aan, de dag dat alles weer in bloei zal staan, dat vogels van lust en liefde zingen, kalveren dartel door de weide springen, kikkerkoren kwaken en paren in de sloot, het leven ontwaakt uit de winterdood.…

In een klein en groenig land Aan een grote, grijze zee Waaien driekleurige doeken Boomblad juicht er opgewonden Ook luiden er bronzen klokken Want vandaag dempt men de putten Waarin kalveren verdronken Af met fel oranje grond Jonge handelsgeesten stallen Hun te kopen waren uit Of brengen een ochtendhulde Voor een oud gemeentehuis Ik…

is net een krat vol met mensen kijk richting cockpit en zie wat'k bedoel tot plantjes gereduceerd met eenvoudige wensen als alles maar past - en blijft - in die vliegtuigstoel de stewardess geeft water ontwijkt tactisch een enkel en voet en blijft company standard lachen maar haar ogen vertellen van haar gemoed of zijn we soms meer kalveren…

Als 't voorjaar haar warmte weer teruggeeft aan de aarde, kalveren en lammeren in de weide zijn, het gras weer groen wordt en de paarden in de schaduw van bomen dromerig staren naar iets dat lonkt in de verte, ben ik een diepgelukkig mens, want dit is mijn land, dit is mijn land, mijn Noord-Hollandse land.…