Alle inzendingen over kameel

Lawrence of Arabia die de woestijn in trekt een iconische film uit vervlogen tijden waarin echte mensen op echte kamelen rijden zonder expressieloze robots of special effects de beste acteurs die in een episch verhaal prijken een lust voor het oog, daar blijf je naar kijken…

Basiselement van het voortbestaan, Daarin drijft het ongeboren kind, Drager des levens doet de voortgang, gelijk kamelen hun meesters, schommelend bewegen en wiegen als heesters in de wind!…

kom dwalen in een wereld vol verhalen prikkel je zintuigen droom over de aarde ontmoet culturen kinderen die leven spelen tussen kamelen in de warme woestijn volkeren die één met de ijskoude vlaktes zijn zoek ver dichtbij in woordjes de plaatjes van het boek *Kinderboekenweek 2012 Thema: Hallo wereld!…

er wordt zand gestrooid in ogen die willen kijken rood zand dat het intense lijden uit de woestijnen kleurt waar botten slechts tijdelijk de plaats markeren als dood passeert het duint stormachtig in de wandelgangen van megatheater natuur schrikbarend schrijven statistieken de tijd die nog door kamelen en nomaden wordt…

Maar over de baai hangen zware wolken: kamelen drinken ondersteboven van de regenboog en spugen op nietsvermoedende passanten. Een man in een rode kaftan tovert een gele paraplu tevoorschijn en geeft zo nog meer kleur aan deze dag.…

kleine uurtjes van de nacht als het slapen wacht nog speelt wind met warme en koude vlagen die de gekruide geuren van de maaltijd dragen in het laatste kwartier van de maan hier zacht neuriet de groep hun dank aan de gastheer zingen vrouwen lachend van een goede nacht op de binnenplaatsen spetteren rituelen van wakker wordende kamelen…

Bleke kamelen balanceren verward op het koord van de branding terwijl de lichten van het veer naar Tarifa dansen op het ritme van mijn tango. Een bronzen serveerster trakteert me op een beker wijn en een heupwiegende blik: wow, de sterren strooien schijfjes verblinding op mijn ogen!…

Want vol haat en wraakzucht bulderen de megaleeuwen de kamelen van hun stuk dictatuur geeft laatste stuipen wanneer komt toch dat geluk? Een vlucht metalen meeuwen de vrienden ver van overzee Europeanen en Amerikanen brengen hopelijk het stemrecht mee.…

Een crisis, een conflict, een zetel minder Maar pas een functie elders wordt te veel Van Maliebaan vertrok de laatste trein De Hondekop, de Muizeneus, Kameel Naar Baarn en Hilversum, jolijt en gein Bestemming is bereikt, maar zonder hinder Geen nietsnut is een uitvreter teveel Wie roert de rimpels en de uitenhage Van Catshuis, Hofvijver…

Nee, het is niet meer 'Ali en zijn kameel'. Je staat nu op het wereldtoneel. Waarom zou je naar de Ster van Welvaart bommen gooien? Blaas liever je vooroordelen op! Dát is democratisch. Zelfs theocratisch. Omdat we samen moeten wonen.…

kamelen met slappe bulten de brug waarop wij stonden die in reparatie nergens naar leidde mijn armen om jou heen bewoog jij leunde voor en achteruit, raakte mij met koude, rode wangen die vanzelf leek het wel mijn warme lippen vonden je was gevangen en je ontsnapte hoog boven ons in de lucht schreven zilveren vliegtuigen een teken wist zeker…

de hype was rood en geel sahara zand de stal als plaats voor mens en dier om te schuilen stilte om even in jezelf te huilen om al het dagelijks leed nog was er geen raid van bommen alleen het grommen van kamelen de heldere ster was uit de lucht geschoten koningen van hun troon gestoten er komt geen kind dat vrede brengt maar…

schutting of vlonder Een aarddonkerkleurige pot antraciet of van rubber gevulkaniseerd eboniet Zolang het maar harmoniseert met de kleur van de schutting en die van het vlonder Met een weelderig plantengeheel Een steppegelijke pampa savanne een fata morgana juweel Een palmenoase met struiken van bamboe zonder een bedoeïn met kameel…

nog is de tijd niet opgeschud als een kudde kamelen stof opwerpend het rit aanneemt een plaatje is de uitloop in het hitte zinderend puin dat zich al bijna begraven weet donkere ogen in een gebronsd gezicht beschouwen deze vitaliteit in evenwicht met de saaie toeristen rit woorden dragen nooit venijn als gebaren al voldoende…

in een paarse wereld vol van kleurenflits danst mijn geest een eenzaam buikgedicht door een raampje van mijn arm zie ik de kamelen dans ik op de tippen rug afrollend en weer hoog op en neer draaiend vol van liefde voor de vrouw in een cirkel vol van handenklap felle tong schel geluid pijnlijk voor de oren ogen vol belofte…

Het is een ding met muziek erin dat deel uitmaakt van mijne wereld: op een plank staande of liggende op een schrijftafel en soms op een hoofdkussen of zoals nu opengeslagen naast de vuilnisbak op mijn balkon - een papieren ooievaar kan niet vliegen en wolken zijn mij geen kamelen in de lucht en mijn huis is ook geen rots bezocht door Griekse…

Ik peuter wat en mier verder in de woestijn is geen herder de wolf in schaapskleren gehuld huilt, doch de jager brult Brult tegen de karavaan die verder trekt naar Ispahan brult vanwege de vette kamelen en de ruiters die ze bevelen Eén raakt achter, wordt verslonden wolven vechten om de botten de karavaan is niet te stoppen de enkeling…

Jij blijft zitten waar je zit en herinnert je de coca- coladoppen in de ogen van Egyptische kamelen.…

Taalkunstenaars zijn meesters in het verkrachten van eenden ontluizen van kamelen met zere hoofden het krabben van katten en krullen zetten bij kaalgeplukte kikkers het opnieuw insteken van veren in de kont van het paard Zij vreten zich vol met letterbrij van opgeklopte verhalen en verdichtsels vol ongezouten klappermansnoten om…

één voor één en dan nog eens één luchtparade of concours hip piqué de ballonvaarders in vuur en vlam het rees als bellenblazen uit het steen zo zag ik de luchtschepen zonder giek gelijkend Mickey Mouse schrok ik me lam waar de kameel of olifant hier overdreef dit rijmt niet op het nuchter platte land waarop de noorderling dit mij omschreef…

Een warme herfstmiddag in de dierentuin het is er beestachtig druk een kleine Europese uil leert kinderen schreeuwen een kameel drinkt water uit een Amsterdamse sloot Tropische vissen zwemmen in kleine onderwater schilderijen insecten krioelen rond de rode dood de wolven slepen met gevleesde botten een pinguïn bedelt om een stuk nat…

Drie wijzen reden op hun kamelen door een woeste zandwoestijn met een onbekende ster als teken dat moest de nieuwe tijding zijn die vreemde magiërs uit ‘t Oosten wisten die ster schijnt niet gewoon en konden haar glans alleen verwoorden met de komst van een koningszoon zij hielden halt in de stad Jeruzalem Herodes sprak hen toe in…

Woestijnzand brengt de wind mee en verhalen van kamelen en komt de wind uit andere tijden dan vertelt hij van ’t heftig strijden van ridders en kastelen. Soms moet je goed luisteren naar het zachte fluisteren dat in de blaadjes van de bomen leeft en de stilte van de wind maar al te graag zijn stem geeft.…

Ik loop door het zand, Op mijn blote voeten, Een fles water in mijn hand, Op weg naar het oosten Naar het mooie turkije Met mijn kameel aan mijn zij Nog maar twee weken lopen Dus dan ben in er in het begin van Mei Maar dan ben ik er wel Helemaal alleen gekomen Zonder luxe, geen mobiel Ik heb nu emmersvol met zelfvertrouwen En een blaar…

drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling Van een verhitte nomade Die de Boodschap verdraait Met zijn dwalende tong En van een besmette oase dronk In ademnood van zijn schuimbekkende kameel…

Ze zijn op ’t Libisch zand gestrand brachten een onverwacht consult met bullepees en katapult en staken loom de kop in ‘t zand Verprutst de naam van ‘t vaderland Kamelen lachen zich een bult Hillen lijkt wel suf geluld stamelt zachtjes moord en brand Marine, luchtmacht, landingstroepen hoort ie ’s nachts bevelen roepen Hij droomt het drietal…

in jagende wolken zie ik je staan in die luchtkaravaan span ik mijn mooiste kameel om jou te gaan dragen we reizen langs duizenden fata morgana's drinken exquize elixers pleisteren rust en proeven van stilte in groene oases ik splijt alle rotsen voor het vloeiende goud in juwelen laat ik je baden wacht tot een huwbare nacht als sluiers…

Eeuwen her, hoog en ver, zagen zij als lichtend baken, en volgden zonder moe te raken, die vreemde wonderbare ster Op kamelen zochten zij daaronder een koningskind, liefdeslicht, Gods zoon die vrede sticht, en vonden het grote wonder Mirre, wierook en goud Weg…waar zijn de gulle gaven?…

Mensen lopen druk; ezels en kamelen zien dit loom soezend aan. Gebroken tempels en verstilde theaters spreken altijd nog naast Oosterse paleizen van Romeinse heersers. De bergen zijn vol stapels huizen, die ogen als woestijngrond.…

We doen vanuit de kibboets reuze veel: eergister heb ik met een knul uit Delhi een urenlange rit op een kameel gemaakt naar woeste oorden in de valley met oude tempels, echt heel cultureel.…