Alle inzendingen over kerkje

Goudgeel de zon over het koren waarvan de halmen wiegen in de wind aan de horizon de spitse toren van het kerkje, waar het dorpje zich bevindt. Het is een heel mooi plekje verborgen in de natuur de huisjes zijn wit-groen met een hekje en je vriend dat is je buur.…

grazend door het Friese groenland lonkt groots de scheve rafeltoren van het dode Oldehoofster kerkje vol platgetreden Romeinse sporen zij begroeven daar hun doden en geheimen in de gitzwarte grond een werelds erfgoed ons gegeven opdat nieuw zich met oud verbond het Oldehoofster kerkhof met kranige happen leeggeroofd tombes en schedels…

Het kerkje bij de lindeboom was ooit je middelpunt. Nu wordt jou zelfs pastorij of kroeg niet meer gegund. In hun plaats een grote parking met winkelcentrum voor en om ons nog beter te dienen, videotheek en interimkantoor. Eens heb jij je tijd gehad en voor je 't zelf weet behoor je tot één grote stad, een stad die Vlaanderen heet.…

Alex Roeka zingt zuiver zoals rauwe raven zingen. Zoals mensen zingen die zingen vanuit hun hart. Alex Roeka kijkt scherpzinnig zoals kraaien in spiegels kijken en er zichzelf in kunnen zien. Alex Roeka is een wijze dichter die rauwe gedichten genadig dichten kan.…

ooit vlogen zij voorbij de dorpen zagen de was hangen en een jong stel achter de schuur staan vrijen de haan van het kerkje draaide met ze mee naar het oosten, zijn koper blonk in het zonlicht, stemmen stegen verwaaid omhoog, vervaagden terwijl over de kreek op een terras muzikanten oefenden, zwaailichten van de brandweer door het vlaswerk…

Een mager kerkje staat middeleeuws te peinzen ontdaan van ereschuld broos als eierschaal gebroken wit gebarsten muren in granieten trance als een fossielen oester als parel in ballance verweven in de gouden handpalm van een geduldig dal.…

Parijs ontwaakt, de rook is opgetrokken, De hoofdstad, heel Europa is in rouw, De kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw Ligt hulpeloos in stukken en in brokken. Voor Sint Franciscus is er volop werk, Elk kruisbeeld schreeuwt hem toe: “Herstel mijn kerk!”…

Nu is ’t of alles rusten wil, De hemel wijd en de duinen stil, En ’t dorpje in ‘t duin gezeten, Wat nestjes bruin, ‘t kerkje in hun schoot, En wat venstertjes blozend nog van rood, Door zonne in ‘t west vergeten.…

die een plaatsje zoeken voor de nacht Ik hoor kwakende kikkers ergens in een modderige gracht Ik ruik de geur van het hooi dat door een boer pas is gemaaid en voel de wind die door de hoge bomen waait Vlak voor me doemt plotseling uit de mist een klein bergdorpje op De huizen staan in groepjes op en rondom een nevelige heuveltop Het kerkje…

hun puntige gevels, door het groen van Groet, het platte land bij Camperduin verscheen, we over het strand hadden gelopen, gezwommen in de zee die uitgediept en daardoor niet vlak meer maar met veel muien, we door de duinen, naar het vogelparadijs, ik de vogels gehoord die de hele dag riepen, we terugliepen door de polder, het kerkje…

Ik liep die heuvel op in de regen zoals iedereen daar deed die dag, als een pelgrim, naar dat kerkje waar zich het oudste orgel bevond. Eenmaal binnen liep ik zomaar wat, in een bank zat iemand die bad Ineens hoorde ik hemelse klanken, zocht en stuitte tegen een video ging zitten, 't was bekends maar...…

Het is zondag, de 13e augustus Van het jaar des heren 2023 Met blijdschap ga ik naar het Huis des Heren Gods onderkomen in de bergen Hier in Waldkirchen, Zuid-Duistland Laat Hij zijn nederigheid zien Niets groots, ’n altaartje, wat bankjes Geen orgel, toeters of bellen maar wel De kruisweg, Christus smalste weg, Mooi gehangen doch…

Het kerkje langs verdwenen?…

verloor in het zand en helm speld in hooiberg maar hoe dan toch een vreemde die voor je vond, we zo blij dat het uitzicht van geen belang meer, je buurman kwam me als eerste tegen, heb je tuin gezien die nog hetzelfde maar niets aan gedaan en de voordeur onveranderd behalve een keffertje kwam eraan toen we 't raam naderden, het kerkje…

geschokt ben ik het kerkje uitgegaan ik wist dat ik geen antwoord had dat haar kon bevredigen het eerlijke antwoord zou haar alleen maar beledigen als Maria van meet af aan was recht gedaan had wellicht het hele ADHD kerkgebouw niet bestaan ... (Rome, Juli 2012)…

op het plein en je hoort de klanken van het orgel dan wil je graag in dat kerkje zijn De houtdraaier draait van houtjes heel veel mooie houten dingen als het allemaal heel goed gaat staat die houtdraaier soms te zingen Achterin de feestwinkel is de drukker druk met zijn letters in de weer van die letters maakt hij zinnen en die lezen…

* Men draagt de dode buiten 't kerkje De donkre grafkuil gaapt hem aan, En de aarde breidt hare armen open Voor hem, eens uit de aarde ontstaan. Wie kende ooit hopelozer stonde? Daar ligt de waarheid, naar en bloot. Geen schijn bedriegt, geen droom begoochelt; 't Zegt alles duidlijk: "dood is dood!…

(Een Zutphense vertelling) Elk weet, waar 't Almens kerkje staat, En kent de laan, die derwaart gaat. Een duiker perst daar, onder 't spoor, Zijn schuim tot in de Berkel door; Al golft rondom de wintervloed, Men komt ter preek met drogen voet.…