Alle inzendingen over kindsbeen OR gulden OR onschuld

De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning, in de oude lijste van een groene en rode veil; van al de bloemen op mijn mond de milde honing, en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil; een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen de weiden en de Leië in lage zonne-brand; van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen, en van…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij weet van toeten en ook blazen Bespeelt zijn trompet van kindsbeen af Zijn instrument kreeg hij van 'Sinterklazen' Zijn partituren van korps,fanfare en harmonie Hij kende alle straten van z'n woonplaats Groeide op met marsen serenades en aubades Het zal u zeker niet verbazen: Geen noot te spelen...…

Van kindsbeen leerde ik al van mijn tante Klassiek en romantiek, van alle kanten, Een serenade, liefst van Trio Dante, Geen operette van Joost Belinfante Maar strijkmuziek, het tweede deel - andante - Van Mozarts Sinfonia Concertante Ach leefde zij, dan bracht ik pede stante Die nachtmuziek als ode aan mijn tante…

Verstoten van klinische verzorging Waar slechts het geldelijk belang regeert Hoort men geen ethisch roeping van het geleerde En wordt de eed van Hippocrates genegeerd Door smart overmand draagt de vader Het in wit gebundeld liefelijk dode kind Wat ik telkens weer met afschuw aanschouw Daar waar de gestuurde dood de onschuld vindt…

je kan noch niet echt praten maar je koppie zegt genoeg en ik zucht weleens als jij wakker bent, zo vroeg en ik brom soms op jou omdat je levensgevaarlijk doet en ik zoveel van je hou kijk dan vertederd naar die toet ik heb mijn ouders nooit verstaan totdat jij in mij was ontstaan nu weet ik zoveel meer omdat ik van je leer pure onschuldigheid…

In een waas Prikt de dwaas Ieders zeepbel door Het staal trekt een spoor In de ontzetting van de ziel Met de stemmen in zijn hoofd Beroofd van enig moraal Dief van werd beloofd Aan de onschuld van het leven Waant hij zich weer even baas Over wat hem niet werd gegeven Met ogen zwart, vaal gezicht Gedachten verward, doelgericht Uithaal naar…

Nee, ik doe niks lieverd, alleen deze lieve kussen wil ik je maar geven Wat zeg je? Je voelt me kriebelen op je rug en in je zij? Nee hoor, dát doen mijn eigenwijze vingertjes, die zijn zo watervlug die luisteren niet naar mij.…

in het vroege licht zie ik enkel juuts lange arm geeft dat mij nu een tevreden gevoel of ervaar ik de koelte het is immers al dagen voor mij te warm de lijn van mijn kruising laat ik vieren zo vroeg wil ik niet een bon versieren bij de voordeur zet ik een stoel…

ik begrijp nog steeds niet wat er verkeerd ging ik was een kind op de step hard om de hoek andere kinderen telden de seconden maar ze telden te snel en ik verloor de race ergens werd ik een man, volwassen en overal haar heb alles afgeschoren schaam mij voor die streek ik laat alles weer groeien en dat is zo kinderlijk eenvoudig…

Zo onschuldig met je stralende lach met je zee blauwe ogen jij zorgt er voor dat ik je mag Je ogen vol pret je handjes zo grijpbaar je voetjes zo speels je zoektocht al klaar Zo aanwezig zo blij zo dankbaar zo vrij Je hebt geluk er zijn er veel die om je geven knuffels, liefde en aandacht een prachtig leven Wordt maar een stoere…

onhoorbaar lied het is de liefde die zingt, intens over verdriet in ongeschreven boeken door essentie van leven heb ik vandaag een nieuw couplet geschreven over aarzelende zwanen op zoek naar een meer weigerende soldaten met een gebroken geweer zodra je in het leven weet, dat je een mening hebt verwoord wordt in stilte van de nacht de laatste onschuld…

niets kon zijn dan viel je in zijn armen je zag hem niet eens staan een spel werd al je struikelen alsof je danste op de maan de nacht was van flanel waarin je schommelde tussen de dagen alsof je resten avondrose naar zonsopgang hielp dragen hoezeer de nacht ook leek op dromen tussen de dagen het werd onzichtbaar zwart gemaakt je onschuld…

niets kon zijn dan viel je in zijn armen je zag hem niet eens staan een spel werd al je struikelen alsof je danste op de maan de nacht was van flanel waarin je schommelde tussen de dagen alsof je resten avondrose naar zonsopgang hielp dragen hoezeer de nacht ook leek op dromen tussen de dagen het werd onzichtbaar zwart gemaakt je onschuld…

niets kon zijn dan viel je in zijn armen je zag hem niet eens staan een spel werd al je struikelen alsof je danste op de maan de nacht was van flanel waarin je schommelde tussen de dagen alsof je resten avondrose naar zonsopgang hielp dragen hoezeer de nacht ook leek op dromen tussen de dagen het werd onzichtbaar zwart gemaakt je onschuld…

Mijn oren verstaan slechts woorden Dus vertel me van wie je bent, en zeg me welk licht te fel straalt zonder sluier dat verhult, of van onwetendheid misschien onbeschermd voor de schuld zuiver in haar handelingen oordelend met zienend oog Vertel me toch, over de blinden gezien door de ogen, maar onbekend voor zichzelf schreeuwend van…

noem mijn liefdesdebuut openbaring kan ik als leugentest mee prijken wij bleven van jongs af gedresseerd elkaar recht in de ogen kijken om goudeerlijk alle gevoel samen te delen niet knipperbliks kunnende verhelen puur vleselijk te zijn geïnvolveerd wie schetst dan ook beider verbazing tredend uit het woud onzer afspraken dat wij met een…

blauwe rok met verkeerde schoenen daarin jij van geen kwaad bewust prachtig wit onder donkerblauw meisje blijf kind zolang je kan…

de wereld is mij wat te wit verdoezeld zijn de harde tonen gedempt in alles dat bedekt kan het rauwe niet naar buiten komen ik mis de ruwe bomenbast de wilde takken en de stekels het grauwe drenzen van de regen zelfs het verbruinde eikenblad het is met toch te argeloos natuurlijk, euforie van zacht maar het maagdelijke kan er nu zo langzamerhand…

zij schreven in onschuld hun namen op ijs van de ramen keken door mist die bomen berijpte met ijzige hand voelden de kou in het sombere grijs van daarbuiten moment van besef zonder een woord werd het feest voorgezet hun wereld was fijn maar werd te klein om het groot te negeren…

aromatisch en bovenal nogal simpel wil hij haar haar aanraken met een straal van zijn ziel "je weet niet wie ik ben," fluisteren zich alvast aan haar kluisteren maar ze waait voorbij, een vluchtige streep door zijn rekening hij houdt dan wel van haar maar zij laat zich niet knippen toch niet door hem wat ze zelf kan doet ze van kindsbeen…

zonnenstraal gouden zonnenstraal weerkaatst het licht in water geeft een gulden gloed…

onderscheid dat splijt en spijt daar zijn wij aangekomen van kindsbeen is ons geleerd niet in eenheid door te dromen hard getekend treurig een dorst die nooit meer stilt wachtend op een samenkomst zoals die schijnt gewild een leven in een datatijd van feiten die verwarren warme eenvoud kwijtgeraakt gedachten die verstarren weg de levenskunstenaar…

De Goddelijke wind waait over verkilde wateren waar geen bodem te vinden is Ondanks dat gulden regendruppels bladgoud tekenen op bezorgde gezichten en de aftandse sloep klotst tegen botsende rotspartijen waar de inham zich versmalt blijft toch de hoop op verankering, op vaste voet aan land De vrouw die aan huis gekluisterd met…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…