Alle inzendingen over kippenvel

ik streel handenvol met kippenvel verdeel mijn aandacht over ongekende plekken jij springt over hekjes van moraal vrijt woest en asociaal komt keihard bij me binnen ik wil beminnen maar met zachtheid kun jij niets beginnen je stoot zo door de kern heen in rode vlekken op mijn been ik zie de spanning in je breken, mijn eigen…

Langs oprecht geplengde tranen, bloemen, ongeloof en kippenvel Brengt d'onzen terug van oorlogshel. Een donderslag en iedereen was stil Voor die zwarte slang, door een oranje bril.…

Een warme klaterende straal valt en plaagt je stout en heel opeens de schrik van warmte maakt je koud Je huid trekt even samen Je zoekt mijn natte lijf Ik voel je warme kippenvel Wil dat je bij me blijft De dag nog niet begonnen zolang we hier nog staan Jij altijd in mijn armen We hoeven niet te gaan Plotseling de wekker die nog…

Woorden snoeren mij de mond lichten me beentje vallen over mij heen als sneeuwvlokken als herfstbladeren als woestijnzandkorrels woorden bezorgen mij kippenvel doen mijn haren recht overeind staan slaan waarschuwingen in de wind raken kant noch wal noch gemoed de doolhof die woordenschat heet sluit zijn ingang hermetisch af verbergt…

Hartje winter, we waren op elkaar lagen vaak dubbel enkel en alleen over de twijfelaar die bodemloos een latrelatie in de weg stond was het ik of jij of jij en ik we hadden in een gat kunnen vallen ons verbonden voelen met dons op dons een warm nest vol kippenvel maar we zijn geen rendieren dus gaf ik jou een springveer je kwam er…

Het is een eu- om kippenvel van te krijgen, Om met eerbied dan nog maar te zwijgen, Van winterharde pro- en homofielen, En wat een mens kan be- op Allerzielen. Zo komt men van de regen in de drup, Of men nu houdt van A- of Rummycup, Of welk taalkundig ander fenomeen: Een Rederijker schuilt in menigeen.…

Warme golven doortintelen het lijf afgewisseld met kippenvel van sidderende kou. Het is niet eenvoudig om griep te hebben.…

het wenkt met warme hand op een roze wolk met gouden rand en ik stond in de kou en regen accepteerde het als zegen omdat ik niet beter wist of heb ik me toch vergist is er een ander leven dat zoveel meer lijkt te geven waar je lente ademt en kippenvel krijgt als je alleen al naar die ander kijkt heb mijn kleding uitgedaan ben…

ik ben wildvreemd en toch, de warmte van een zonnestraal verfrissende regendruppel bottelende boom in een knokige herfst in lam in de springwei geurende bloei van een roos stappen gezet tijdens een boswandeling zwoele zomerlucht adelaarsblik vrij naar benee strelingzachte aanraking het kippenvel op je huid het zilte van een traan het…

Je bloes die half open staat het kippenvel in jouw straatje van Vermeer en de houten bank In de tuin van een zomer waarin jij op mijn schoot lankmoedig heerste met warmte en geuren uit de huid en de haren Bij elke kus de lippen als een krent samenkneep voordat jouw tong flitsend uitschoot mijn wezen diep beroerde Wij wachten samen…

op de rug gelegen naar de meeuwen dan opgestaan in het arendsduin de meeuwen in t zwerk ze kenden haar zij zwom daar had altijd stille wenk van flad'rende vleugels straks in deeltjes uitgestrooid wordt zij gevangen door fladr'end gevleugelte brengend haar naar hogere lagen waar meeuwen met deeltjes voor altijd zweven krijgt u kippenvel…

Het bezorgt je kippenvel, omdat het zo mooi is. Als hij stopt met spelen, zit je met een gemis.…

De ingetogen, zo zachte, bescheiden melodieen, altijd anders, oorstrelend, kippenvel, zo mooi en nu zo dood.…

Linnen lakens fris Parfum geurt rond Kussens donszacht Lelieblanke mond Licht van kaarsen Warme roze gloed Nevelig van drank Tongen suikerzoet Dromerige klanken Vingers die spelen Over huid van zijde Bedekt met juwelen Ogen die schitteren Glanzend kleurspel Weerkaatst de lust Bezorgen kippenvel Trillend golft adem Hitsig opgewonden…

mijn eerste adem zing, niet voor beide tot verademing, zich in badinerend licht laat tonen, balancerend op z'n trotse hanenpoten, schiet hij verbale gaten in het heelal en mijn ochtendkrant, een en ander opgesloten ligt in z'n begrijpelijke taal ben bang dat ik morgen weer zwicht z'n verhaal evenwel weer slikken zal en dat bezorgt me kippenvel…

Licht gingen we naar boven naar de zware top en we zagen de bidons bij het monument voor Tommy Simpson even kippenvel in de kou en in de wolken gingen we toch naar boven daarna zwaar naar beneden met verkleumde vingers vielen we beneden bij Sault in een vol lavendelveld en in die zware lichte geur van grootmoeders paars…

In de breedste symfonie van het woord stromen je klanken door mijn aderen siddert je kus het opgebolde kippenvel voelt je lichaam als een fluwelen laken. Je contouren tijdens de ondergaande zon laten mijn ogen schitteren in het avondlicht je tedere zoen in mijn hals laat mij zweven totdat ik weer voor de dageraad zwicht.…

het is waar kippenvel langs benen gaat tot in haren laat ontwaren dat emotie levend is zelfs al mis je meer dan tastbaar voelen, zoals een hand langs je gelaat of strelend zachte armen in een warm gebaar het is het ooghoekmoment de tonen van een melodie, de lach van pasgeborenen een leven, dat herinnerd wordt door hart en hoofd…

bij het missen van de pot hield dat geluid even op ik zat erbij wilde niet meedoen omdat ik geen afscheid van mijn schatten kon nemen genoot van hun kleuren in het transparante omhulsel het divers zijn in vormen allemaal keurig op rij ik verzamelde en spaarde ging mij niet om het spel de beschadigde huid van de winner gaf mij kippenvel…

als ik jou ruik wordt mijn adem harig krijgt mijn stem kippenvel je mond proeft naar pit voor je penetreert je borst een en al nicotine en honing je blozende bedonderde besneden penis vouwt reukloos langs je dijen weg in je koele scrotum mengt sperma zich met accuzuur de holte van je arm draait haar poes naar mij toe maar je ligt zo…

waar we altijd riviertjes zomen met hellingen die glooien op zuid overweldigend is het veelvoud aan kleur in een natuurlijk palet dat zonder ingreep van de mens op aarde is gelegd bevriezend koud heldert kabbelend water van hogerop dat door zonnewarmte beroerd heel snel zijn sneeuwkragen niet meer zal dragen je lach trekt kippenvel…

sopraan van 'Down-Under' en absolute wereldklasse Haar stem schittert echt ten allen tijde afgelopen 30 april opnieuw Van abdicatie naar mooie kroning Misschien een traan bij ondergaande zon naar beneden, op Zij zingt zuiver als een nachtegaal klinkt bovendien helder als een klok Zij liet Kroningsavond oprecht leven haar stem zorgt voor kippenvel…

En ik krijg kippenvel wanneer zij danst de dans van leven en van dood; hij staat niet in het krijt maar zij staat in het rood. ------------------------------------ Bijna 40 jaar later (herfst 2013)…

een knipoog van Ernest Claes ontging me niet. er was zon en kippenvel en een god onzichtbaar stil. en bijna tastbaar.…

Dorst naar klare wijn kippenvel in ware taal, de fontein ben jij.…

Wij lopen niet op de klippen, wel hebben we wrijving gehad bij vlagen nat als `k weet niet wat golvend hoog als kippenvel Bij eb luidt hier de schippersbel en rust de mond niet achter blad de neus wel open houden schat want hoogtij kust het lippenstel Het huwelijksbootje is cliché daarmee sleepten vele dichten de diepte naar het oppervlak…

De Nieuwe Ooster waar mijn Oma ligt en nu dan jij Oom J terwijl wij luisteren met het kippenvel dat jij ook voelde met M mijn tante die daar zit met jullie zonen op de voorste rij van het leven. Zo klein en kwetsbaar als ze is beweegt ze op haar stoel op de beat van een leven samen met jou.…

wat moet ik met een handvol vingers die friemelen aan me vel het onderhuids gepeuter en irritant geleuter over zonde en de hel je trekt gevoel in kippenvel en streelt mijn koude rilling je brengt hitte in het spel kust zo heerlijk fel kleding is verspilling groen wordt roder in het paradijs de appel is gebeten de slang sist snerpend…

liggend op de voorgrond het ontzielde lichaam van een zekere Adriaen het Kint doch van de dode niets dan goeds zijn misdaden zijn inmiddels toch al ruim verjaard alleen de groengele teint bezorgt mij nog altijd kippenvel... het lijk als lijdend voorwerp gereed voor een lesje in 't ontleden door dr.…

de grond is doordrenkt modderig naakt mijn kippenvel wentelt zich geheel omhuld met drek houdt het ongedierte op afstand modderman een leven vervat in nat zand letterbrij verstikt haast heel de dag breien woorden zich als een sluier voor mijn ogen voor uitdrogen oppassen hardheid beknelt pijnlijk daarom laat ik mij beregenen…