Gebutst in verval
zij speelden met knikkers
juichten en joelden maar
bij het missen van de pot
hield dat geluid even op
ik zat erbij
wilde niet meedoen
omdat ik geen afscheid
van mijn schatten kon nemen
genoot van hun kleuren
in het transparante omhulsel
het divers zijn in vormen
allemaal keurig op rij
ik verzamelde en spaarde
ging mij niet om het spel
de beschadigde huid van
de winner gaf mij kippenvel
jij was de eerste die mij
intrigeerde gebutst in verval
daarboven draaien de sterren
spelen knikkers hun eigen heelal
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 25 oktober 2015
Geplaatst in de categorie: filosofie