inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.475):

Gebutst in verval

zij speelden met knikkers
juichten en joelden maar
bij het missen van de pot
hield dat geluid even op

ik zat erbij
wilde niet meedoen
omdat ik geen afscheid
van mijn schatten kon nemen

genoot van hun kleuren
in het transparante omhulsel
het divers zijn in vormen
allemaal keurig op rij

ik verzamelde en spaarde
ging mij niet om het spel
de beschadigde huid van
de winner gaf mij kippenvel

jij was de eerste die mij
intrigeerde gebutst in verval
daarboven draaien de sterren
spelen knikkers hun eigen heelal


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 25 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 93

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)