Netgedichten

netgedicht (nr. 22.020):

Afscheid (2)

De Nieuwe Ooster
waar mijn Oma ligt

en nu dan jij
Oom J

terwijl wij luisteren
met het kippenvel dat

jij ook voelde
met M mijn tante

die daar zit
met jullie zonen
op de voorste rij
van het leven.

Zo klein
en kwetsbaar
als ze is

beweegt ze
op haar stoel
op de beat
van een leven samen
met jou.

Dan gebeurt het,
D's hand gaat
naar voren
met de hare

en in één beweging
dansen
een moeder
en haar grote zoon

de tederste dans
van het leven

om te eindigen
met een buiging
naar jou.