104 resultaten.
klagend lied
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 143 nu stopt in mij
het klagend lied
dat zonder schaamte
in uw ogen ziet
om u te strelen
met een slap
akoord
duister als het
laatste licht
het laatste
woord…
Klagend klooster
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 734 Het klooster lijkt zwijgzaam in vrede
muren hangen oud de schouders krom
zwaar vermoeid tegen elkaar gevleid
hun vensters staren loodloos glas in tijd
waar lijden tocht trekt door ‘t heiligdom
bruine stenen; afbrokkelend verdwenen
gevallen in dwang van eerder slechten
het gedronken bloed versnelt ze tot gruis
verlokken de wind, “breng…
De klagende vrouw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 423 Wijs: Meent gij, dan jonge, Lizette!
Heeft er iemand stof tot klagen,
Ik heb daar wel reden toe,
Want mijn man komt alle dagen
(ô Wat ben ik droef te moe)
Als eens slet langs straat gestreken,
'k Heb al lang weer uitgekeken,
Maar hij komt hij komt nog niet.
Ach wat doet hij mij verdriet.
Ach wat doet hij mij verdriet.…
gebed met kleine vinnen
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 302 een oceaan verder
in een onbekende taal
gillen jonge blauwvissen
genade
en het klagend besef
dat uitsterven
niets te maken heeft
met sterven
maar tranen ziet men niet
onder water…
BALDADIG
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 206 Klagende kinderen?
Nee, met mijn balmaat
is niks aan de hand
Maar op dat lullige
testosteronderdeel
val ik wat zorg betreft
wél door de mand…
Moeder
gedicht
4.3 met 13 stemmen 8.256 dan hield ik haar staande
roepend het is 1946 1946
en voorbij voorbij
in haar bleef het klagend gaande
zoals zij klagend en gaande
blijft in mij
-------------------------------
uit: Ik raak aan je, 1983…
de nood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 zo stopt de
nood in weke
woorden
die het dichte
zingen van
het duister
hoorden
in een droef
en wrang
refrijn
o lege stilte
ik ben zwak
en klagend
klein…
Ruggengraat
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 917 Van mijn hoofd heb ik nooit last
Mijn voeten dienen me rijkelijk
Mijn voeten brengen me waar ik wil
Alleen in mijn nek heb ik een klagend gevoel
Het is mijn ruggengraat weer eens
Ik overweeg nog wel eens
hem maar weg te doen...…
Baasje op vakantie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 692 Achter de stad
klinkt ver verkeersgeraas
maar door de straten
doolt een kat en
roept klagend zijn baas.…
De herfst giert
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 265 Van
klagende ruitenwissers
die spreken van tranend glas
onderweg, ik wou dat het
weer zomers was.…
Verleiding
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 202 Zij fluistert kleine woorden,
zacht, soms uitdagend,
met omfloerste stem,
traag, licht klagend.
Zij heeft warme vingers,
die, hoewel ze nauwelijks raken,
speels lijnen trekken,
mijn huid doen otwaken.…
De orgeldraaier
poëzie
3.9 met 7 stemmen 3.035 En ‘k draag, door straat en stegen,
mijn klagend orgel heen,
en voel me, in ’t drukst bewegen,
zo moedermens alleen.…
Blauwe maandag
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 375 Als de muziek alleen
In de verte nog klagend
Te horen is, en
Het licht van de dag
Vervaagt tot grauwsluier
Die nauw'lijks nog te
Doorbreken is, besef ik
Met een schok dat het
Weer maandag is, slechts
In een kleur verkrijgbaar,
Blauw zoals alléén
Blauw zijn kan…
Opstand
gedicht
4.8 met 68 stemmen 4.807 De opstand zal klagend onderweg zijn.
-------------------------
uit: 'Stemmen', 2013.…
Herfstblues
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 388 De ochtend ontwaakt
donkergrijs, spreekt van
krassende kraaien in
verkaalde boomtoppen,
van die forens die op zijn
reis in de file wacht,
van klagende ruitenwissers
over tranend glas,
alleen onderweg
na een donk're nacht.
Ik wou dat het weer
zomers was en dat
jij dan naar mij lacht.…
Spakeloos landschap
gedicht
3.3 met 6 stemmen 5.313 vooreerst
nog geen puinhopen, het licht
is het licht dat er is
op huizen als dingen naamloze bomen
een klagende waakhond een jagende vos
later
naarmate het donker nadert
steeds meer kraaien -
---------------------------------
uit: 'Vallende stilte', 2008.…
Veranderlijke eenheid
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 74 Alsof wij onder grijze wolken
steeds meer één worden met hen
steunend, klagend tranen storten
overlopende van kou
gesloten tot één compacte massa.
Tot uiteindelijk wij
worden uiteengedreven
door vlagen wind
weer ruimte kunnen bieden
aan zon en warme lach.…
Even verlaten
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 603 Verzonken uren in de klagende nacht
zoekend naar het stillende fluister
Zij staan voor de spiegel verdwaasd
bewasemd tussen spatten tandpasta
Tussen heden en morgen verstikt het verleden
tussen nu en dan liggen dagen zegt hij
waarin ik vluchten kan in de oppervlakkige
voor even zijn wij verdwenen…
niet slapen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 in deze doorwaakte nacht
hoor ik de klagende roep
van een zwarte zwaan
in dit winters noordland
mijn slaapkamer
als wachtkamer
ik houd me doof
maar mijn lijf wil slapen
het duister breekt
ben ik de waker die het
vuur brandend houdt
en wacht op wat komen gaat
ben ik bang
om me los te maken
bang voor het verlies?…
Gelijk van ene meeuw...
poëzie
3.9 met 10 stemmen 3.518 Gelijk van ene meeuw, de wieken uitgeslagen,
Die dan, vliegende, glijdt over de zee,
Zo wijd en zijd zend ik mijn klagen,
Klagende ach en wee.
Mijn hartebloed bruist wild in mij,
Daarom, gaat van mijne wegen, gaat;
Want dreigend stijgt het kwaad in mij,
't Bittere kwaad van de haat.…
XIX - het bezielen - 1911
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 305 langdurend oordeel
over een verloren vriend -
zijn klagende gedicht
ik benijd je rust
onder de maartse buien
groeiend onrust
weg met levenstucht
ik hou wel van wat krenten
in de rijstebrij
perfecte pagina
er loopt een witte mier
over de bladzij
vissen en vogels
en wandelende takken
komt allen -…
alles gaat over
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 een kleine valk
scheert klagend
over witte
huisjes aan
de dijk
tussen land
en water de
populieren
ruisende bakens
met trillend blad
de brede rivier
verdeelt het land
gedreven stroomt ze
door het landschap
naar de open zee
alles gaat over
in iets anders
wortels en vleugels
steeds verder
terug in de tijd…
Geboorte
netgedicht
3.1 met 1728 stemmen 166.726 Opeens is er een mensje bij,
ik hoor het luid en klagend huilen,
misschien wil het nog even schuilen,
de wereld is zo koud en wijd.
Ik huil en zucht, ik lach en bid,
ik fluister liefdevol zijn namen,
want door een mist van vreugdetranen,
zie ik ons nieuw en rijk bezit.
De wereld is zo wijd en kil...…
In een snelle beat
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 296 er is geen klarinet
die nog klagend huilt
als liefde even pruilt
trompetten worden
niet gestoken want er
gaat geen klank naar boven
tenor en alt zijn
uit het zicht verdwenen
toen rappers zijn verschenen
het is de tijd
van rauwe woorden
in een snelle beat
hese stemmen van
wat dronken gasten
en een verlopen griet
lasers rook…
Spiegelbeeld van een zonderling
netgedicht
3.9 met 15 stemmen 175 Hij bleef een beetje
achter in die andere werkelijkheid
een droomwereld
zonder klagende vrouwen
en verziltende knapen
groef hij zijn eigen kuil
nooit voor een ander
met vallen en opstaan
zijn eigen leven
waar antwoorden ontbraken
hij zich niets meer af kon vragen
in de diepte van zijn drama
bleef hij een beetje achter
in die…
kattig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 vensterbank zetelend
als een sfinx
met groen grijze ogen
kijkt hij hautain
mij en de wereld
neer op en voorbij
nederigheid speelt hij
de ochtend enkel
als honger knagend
de lege voederbak
klagend bedelend
hem miauwen doet
stil overigens zwijgt hij
het weten betuigend
de voordeur ja
die nog delen wij
in overig de ruimte
slechts…
Zomerdag
netgedicht
3.6 met 22 stemmen 1.408 Kijk dan toch hoe zij dat doet
voor mij die in de schaduw zit
wonderen in een oogwenk bedenkt
want ik schrijf de stenen tafelen vol
Binnenkort gooit god ze naar je kop
ik ruim de scherven wel op
Zij zoekt haar plaats op mijn schoot
draait zich behaaglijk rond
tot een warme ronde plek
Zij mist alleen nog mijn hand
in haar nek, spreekt zich klagend…
Zij, die waren
netgedicht
3.7 met 12 stemmen 207 zijn zij vermisten binnen kaders van het raamwerk
of schimmige figuren die vitrage draperen
achter gebarsten glas in uitgewoonde kamers
waar zij woorden graveren met lange nagels
en klagend krijten in holle klanken
die betonmuren impregneren
deuren slaan als vanzelf in ‘t slot
en sluiten wezens met ogen van licht buiten
het zicht op uurglazen…
Anima Sana in Corpore Sano
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 388 De ochtend ontwaakt
donkergrijs, spreekt
schimmig van
krassende kraaien in
verkaalde boomtoppen,
zwart als de nacht,
van die forens die op zijn
reis in de file wacht,
van klagende ruitenwissers
over tranend glas,
eenzaam onderweg
naar daar waar
men wordt verwacht.…
Requiem Eternam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.712 wie spreekt er van geborgenheid
als mijn bed een grafkuil is
gevuld met de karkassen
van lang gestorven dromen
levend zijn ze niet, maar
vergeten evenmin
en soms trekken ze me ruw
in die diepte waar ze wonen
en met de jaren groeit het
tot een klagend massagraf
waar ik enkel nog kan huilen
om de dromen die ik doodde
wie durft er nog…