104 resultaten.
Als er niets meer is
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.521 Ik zocht akkoorden
waarmee ik een melodie
kon componeren
klanken
vragend dragend klagend
vloeiend tot een waardig
afscheidslied
ik hoorde
maar verstond het niet
ik zocht naar zinnen
waarmee ik tekst
zou kunnen schrijven
woorden klinkers letters
die mijn onbegrip
konden weerleggen
maar ik zweeg
wist niets te zeggen
Ik zocht…
Landrust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.119 De toren slaat het middaguur,
het vee loeit klagend mee,
libellen dansen op de maat,
het koren wuift ze na,
de boer op 't veld
scherpt vakbekwaam de zeis,
't is warm,
met de zakdoek, rood,
wist hij het zweet
dat parelend
op zijn voorhoofd zweeft,
dan rust hij even op de steel,
staart turend over 't weidse land
en weet, dat hij
geen…
Verloren Paradijs
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 2.393 Vanuit het niets priemen tere tonen van verdriet
naar boven tot een zijden gloed, een klagend lied.
Het stroomt uit de fluwelen mond van Cecilia Bartoli
bij de aria: “Dove sono i bei momenti”.
Al van bij die eerste noten
word je weerloos meegezogen en gevangen
in dit smachtende verlangen
naar verloren liefdesgloed.…
Duistere Kempen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 wat de dennen fluisteren
bij het wiegen op de wind
in treuzeltoon getint
onder jagende maan het klagend ruisen
van eeuwenoude verhalen
uit zure zavel gezogen
over soortgenoten al lang vervlogen
die nog spraken van doksalen
in verzonken kloostergezang
het vreemde licht boven kruisende banen
met de lokroep van heidense nazang
wijdste…
Tijd voor een sigaret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Een groene en een bruine vlieg vermeien
Op de tafel naast mijn schoot
Soms op mijn blote been of tenen
En ik drink koffie
Een vuilniswagen met klagende sirene
Doet mij een verte beseffen
Die ik zien, voelen
En ook niet doorgronden kan
Ik vergeet alles
Tijd om me weer op de liefde te storten
Nog één keer vullen dat leeg
Wanhopig ongewassen…
Hij, van wie wij niets wisten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 417 Hij leerde nooit hoe kwijt te raken wat mensen
aan hem hingen, hij sleepte ballast van velen mee
en het diepe spoor dat hij zo uitsleet werd de
bedding van gieren en hyena's
De namen die hij droeg hadden zijn witte lijf
uitgeklaard, de klagende cadans had gat
gemaakt en in het bekken van zijn verre
draagzaamheid echoode de gal
van kwalijke…
We zijn de wortels van één boom
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 438 We zijn de klanken van één lied
dat helder klinkt of klagend
het heimwee van de ander ziet
en stilte wordt, verdragend
dat ik nooit jou kan zijn, nooit proef
de bitterheid die jij moet drinken.
Maar weet dat ik in jouw buurt toef,
geloven wil dat vloed zal zinken.…
Navelstaren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 395 Overstroom me dan,
dijk me in, weerleg de
steen, zodat angst niet
meer door dijken gutst,
ween van angst door het
woud van verbeeldingen
heen, waarmee de kennis
troebel wordt en de ziel
weer openscheurt en je
temperament verkleurt,
en je de jaloezieën sluit voor
de inwendige dageraad,
verlaat het eeuwig klagende
pad van onrust…
Eenzamen Geesten
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 454 In het nachtelijk duister komen zij ongevraagd
ijle bezoekers uit koud en schimmig duister
opdoemend zich beeldend in onzen gedachten
zij die bij ons willen zijn met klagend gefluister
nachtelijk aanvaarden van hen die wij zijn
comprimeren zij kil met wazig aanschijn
zoekt de eenzame ziel in rusteloos dwalen
opkomend verschijnt zij angstig…
Dominus illuminatio mea
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 473 Een klagende viool
In de decembernacht
Een stem in de verte bezingt de wanhoop zacht
Waar is het licht dat nu zou komen
Waar is de hoop die werd verwacht
De stilte verstikt
De silhouetten van de bomen
Er is iets op komst
Al weet niemand wat
Een onweer, een kracht
De tijd is hier
Dat ons onheil wacht
Dominus illuminatio mea
Want het donker…
Ongelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 356 Hij vroeg aan ons toen klagend: “Hoe
stil ik mijn honger, ‘k ben zo moe?”
Wij antwoordden: “Zijn wij uw hoeder?
Gaat u maar eten bij uw moeder.”
En door de straat weerklonk zijn hoest,
toen hij ons zo verlaten moest.…
genoemd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 144 ik heb genoemd, vraagstukken die vervagen
een zonderling in eenzaamheid
rake stappen in elke windrichting
het incasseren zonder strijd
wie danst mij als ik zoek achter klagende
uitingen, de esdoorn vergeet te lieven
de kreupele zijn veters strikken, van me
houdt al was ik een kind groot in getal
gezocht naar iets wat ik nooit kon…
Orfeus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 77 een gedurig monaurale wijs
Zo daalt hij stapvoets en sluipenderwijs
Met aan zijn lier zijn transparante plectrum
In 't duister, schimmenrijk akoestisch spectrum
Van Pluto's subterrane zielpaleis
Marmer, steen en ijzer laat zich dwingen
'Waar ben je lief, kom mee, Eurydice
Ik neem je mee, mijn lief, Eurydice'
Hoop en wanhoop in zijn klagend…
Moderne Eva
gedicht
3.0 met 14 stemmen 18.259 O, kindren, kindren, die nooit wezen zult,
Omdat uw moeder alle warmte weerde,
En liever ’t hart door eigen gloed verteerde,
Dan u te dragen in een schoongeduld…
Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld,
Als in de nacht de schimmen wederkeerden,
Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde,
Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…
DE STRAATZANGER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.554 Doordringend klinkt de klagende romance.
De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren
zijn dunne lokken op de vale jaskraag.…
tussen avond en morgen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 tussen avond en morgen
kunnen de verdomde cijfertjes,
de klagende en vragende telefoons,
de oervervelende ,zakelijke afspraken
even de boom in
of
de pot op.
tussen avond en morgen
krijgt de fantasie weer kans
in houdingen en standjes,
worden de oude gewaden afgelegd
en maskers
aan de kapstok gehangen.…
Verzonnen steden?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 daar dronken we de hete chocola
van de winterkampioen op een
vlonder in het klagend riet en
de ijzers raasden
langs de elf verzonnen steden
het landschap bescheen kraakhelder
de barrières aan de wallenkant.…
Gebondenen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 444 Maar door dit klagend gedicht
Bindt ons de val der fontein:
‘Zwaar’ is de meester van ‘licht’,
Tranen zijn zoeter dan wijn.…
Wapens van woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ideeën uit gedachten
worden de woorden
en krijgen de krachten
die allen bekoorden
die de werkelijkheid
uit ijle niets vluchtig
als de eeuwigheid,
als de lucht sublimeert,
klagend noch kluchtig,
stolt, uitholt of verteert.
't Woord wordt vlees.
In naam van 't woord
worden zonder vrees
weer mensen vermoord.…
sterke en zwakke schouders
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 462 45 jaar heeft ze gezwoegd
voor familie en vaderland
en ze bouwde mee
aan een zorgzame wereld
voor volgende generaties
en ze droeg
bescheiden bergen ellende
meestal veroorzaakt door anderen
nu ziet ze jongeren ontvreemd
van familie en vaderland
ze genieten mee
van de zorgzame wereld
denkend aan hun generatie
en ze dragen
klagend gekorte…
vrolijk gedicht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.362 vervolgens op m’n werk een dag vervelen
wat saaie post, wat zure klanten mailen
bescheuren om de grappen van de baas
dat zeker nog een jaar of tien - helaas
mijn straf is langer dan van criminelen
dan weer naar huis, de snelheid van een haas
maar niemand heeft jou blijkbaar willen stelen
dus wacht een lange waslijst met bevelen
opbeurend is je klagende…
Schrijvers wiel?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 258 drijvend
vuur op anoniem papier,
heb geduld met de nog
verszinnen dag, al
lijkt die te zijn gehuld
in sluiers licht, waarin
de tranen net zijn
opgedroogd, waar
de inkt in de as van
memoires is gedoopt,
en schrijvers stem en
avontuur nauwelijks
worden gedoogd en
de heldere vlam van
de ochtend nog niet
ontstoken was, tot
het klagend…
Beerput
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 Klagend draagt zij
een steentje bij; financiert zij wat
vorm geeft aan een gezonde maatschappij.
Burgers zullen zich echter steeds meer
realiseren, dat hun vertrouwen in
de hoge heren niet langer strookt met
hun belasting betalend fatsoen;
omdat zij die de staatsgelden beheren
het blijkbaar door de weg van
de beerput doen.…
wesp
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 met regen aan de luchten
vliegt hij vluchtend
waar muggen hangen blijven
naar het huis en raat
waar met slanke taille
hij de vorstin wachtend weet
die ondier kauwend klagend
het werkvolk ordonneren zal
hem wacht geen min
geen bijenkorf met zoet
want eens in de kolonie
zijn kop gestoken is
trekt hij haar klappen
zoals hem de jampot doet…
Zonderling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 56 De eenzame zonderling
bleef een beetje
achter in die andere werkelijkheid
een lieftallige droomwereld
zonder klagende vrouwen
en verziltende zangknapen
trommelende winkeliers
en achterdochtige agenten
corrupte politici
hij groef zijn eigen kuil
nooit voor een ander
met vallen en opstaan
in zijn eigen leven
klom hij omhoog
uit de…
Nacht
poëzie
4.0 met 34 stemmen 2.850 Daar tjuikt de nachtegaal zijn teder lied,
Tevreden, dat hij 't klagend lied mag zingen,
Waarom hij zingt, dat weet de zanger niet;
Wat rusten kan, voelt zich de rust doordringen,
Ook ik. Ik weet niet, wat ik denken moet,
Doch voel het: wie tevreden is, is goed.…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.587 Een karavaan voddenmannen
trekt al dagen klagend
langs het raam. Jaargetij
van stafrijm. De krant
die uit de schemering
de gang inglijdt is klam.
Commentaren vragen aandacht
voor de dodo, en je weet:
het is oktober. Valt een spin
het afwaswater in.…
VAN EEN DICHTER
poëzie
4.0 met 1 stemmen 416 Het is een roerende wedstrijd wie 't hoogst hem roemen zal,
van alle harpen gutst er een klagende sylbenval...
Wie ook ondankbaar wezen, geen dichteren gewis:
zij zijn de dode zo dankbaar dat hij gestorven is...…
samenzwering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 37 staten
als in de meest slechte film
het niet bestaande bewijs
dat het virus wat ons dreigt
geen natuurlijke afwijking is
maar met opzet ons gemaakt
door vreemde mogendheden
die macht veroveren willen
door onzichtbaar op de radar
wereldwijd verderf te zaaien
uit alles wat hij zegt en doet
spreekt de verontwaardiging
als een kind dat klagend…
Buiten of binnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 vervreemden
vogels wil ik door het luchtruim zien zweven
sierlijk rank en slank door het azuren blauw
vanaf velden nog glanzend van ochtenddauw
dan ziet men weer een wereld vol van leven
ginds tussen geur van uitlaatgas en chemie
wonen mensen in benauwde steden
zuchtend onder verkeer en industrie
waar ze qua gezondheid veel van leden
klagend…