Dominus illuminatio mea

Een klagende viool
In de decembernacht
Een stem in de verte bezingt de wanhoop zacht
Waar is het licht dat nu zou komen
Waar is de hoop die werd verwacht

De stilte verstikt
De silhouetten van de bomen
Er is iets op komst
Al weet niemand wat
Een onweer, een kracht
De tijd is hier
Dat ons onheil wacht
Dominus illuminatio mea
Want het donker is zo groot

Mijn liefde
Mijn leven
Mijn bruid
Sterft hier langzaam in mijn schoot
Als zwanen, als ‘n koning
Mijn bitterzoete koningin
Regen verzacht
Wind verwaait
De losse bloemenpracht

afscheid winter melancholisch

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 473