Alle inzendingen over kloosters

Het gaat goed, we rijden hard weg van waar de bommen vallen Fatima's hand zwaait opzij opzij We zijn met velen sterker dan de regels daar breken we doorheen naar een rijk land, geen klooster we komen wel langzaam leven maar brengen onze eigen regels mee We willen werken, de tijd nemen om te leren en te trouwen om een toekomst te hebben…

Mijn protégé bezat een scherpe geest Ze ijsde van het klooster met zijn nonnen Zij in habijt, in plaats van in japonnen Nee, dat zou eeuwig zonde zijn geweest Ze had geen geld, familie, was verweesd Ik heb me op een oplossing bezonnen Ik, kreupele, heb haar voor mij gewonnen Ik nam haar mee naar elk gegeven feest Ze heeft Madame de Monteban…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen.…

'k Schrijf jou dit liefdesbriefje vanuit Kent Aldus een anonieme kopiist Van wie men niet de naam, wel 't klooster wist…

De passie staat te ver van zijn literaire eiland, het kloosterlijke te dicht bij zijn ware inborst: Einzelgänger.…

Pyramiden zijn er niet wel grafkuilen uit Steentijd farao's hebben we niet de hoofdelingen Addinga waren autoriteit tempels zijn hier niet wel het klooster Ter Apel maar overal en altijd bewerken boeren het land kweken oogsten uit zand.…

heel soms heb ik die drang te vluchten zover ik kan ver weg van hels kabaal naar een plaatsje ideaal ik zoek en blijf maar zoeken bestaan die plaatsjes wel… het klooster zou mij kunnen helpen of begin ik eerst wel met mijzelf… de muizenissen in mijn hoofd verjaag ik één voor één ik zet alle vensters open en veeg ze er massaal doorheen…

Mijn tante Eugénie liet mij paardjerijden eerst op de knie en later op haar rug, ik was drie in het klooster, waar ze woonde Ik hield haar stevig vast door de gang van het convent gezeten op mijn zwarte ros "Genieke" hinnikte zij mijn spontane lachen los Ik draag haar met me mee en soms als ik mediteer zweeft zij in mijn zicht onverwachts…

Staan ze ons nu vrij om aan te slaan in steen stelden we slechts vertrouwen in door de eeuwen aan pootjes gehouwen met als kunst vast recht blijven gaan We olieden effen schaapshuid waarop in kloosters schrepe inktkoelies hun hanenpoot rechtten want ons oogvlies wenst open tekens met een sluit Nu nóg geldt voor recht én cursief lang van…

Geen zijloket in het Het klooster meer nodig Geen vondelingenklep meer Noodzakelijk voor moeders In diepste geestelijke Nood, voortgejaagd Door verdriet dat Levenslang duren zal - Want de baby dump rijdt Hier gewoon voor me, Recht voor me op de A1 Vrachtwagen die van de Daken schreeuwt dat je Je baby bij hem wel altijd Mag…

als laatste restant overleefde dit eiland de woeste binnenzee die de Dollard uitsleet een veenbult met klei overdekt noordelijk van de Oude Geut Munnekeveen, hooiland van het klooster Palmar vanuit zijn kwelders werd gevist, op zeehonden gejaagd gejut, alles wat maar van de rampen overbleef aanspoelde op het eiland de verdwenen dijk van…

nog slaan de kerkklokken van het verre klooster warme slagen langs een van hitte trillende horizon door het groengele gewas kapt de herfstmelodie zijn kleuren in het aroma van volle slagen die de bundels langs zijn pad lijnrecht formeren verder verschrikken vogels vliegen op uit hun verborgen schaduwplek op weg naar verbondenheid…

Aan het klooster, toen hij weerkwam, Deed een vreemde waker open. In de boeken van voor eeuwen Vond - zodra hij in zijn cel trad Lag en stierf hij - vond de Prior Bij de naam die hij genoemd had Jaar en dag - een lentemorgen Toen hij ging, voor duizend jaren.…

Verblijd door zang binnen kloostermuren peutert een vrome, ingetogen heer aan stevig ijzerwerk en broze veer, zit op schijfjes en schroeven te turen. Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken…

Ge rooft de mussen en de muizen, Nestelt in klooster en kasteel, Ge schuwt de straten en de huizen, Eenzaam te zijn is ook uw deel. Gij, sombere wachter van de nacht, Ge zijt de dienaar der godin, Naar wie de wijze dichter smacht, Die hem onthult des levens zin.…

Altijd als er weer mistnevels rond de Kloosterkerk hangen, het voormalig hospitium van het klooster, dan schrikken de inwoners van het brave Aduard van de krijsgeluiden, opgewekt door die vlerk.…

Het is de lucht achter Oethoezen Het is t torentje van Spiek Het is de weg van Lains noar Klooster En deur Westpolder langs de diek Het binnen de meulens en de moaren Het binnen de kerken en de börgen Het is t laand woar ik as kind Nog niks begreep van pien of zörgen Dat is mien laand, mien Hoogelaand Het is de lucht achter Oethoezen…

Ik legde ze even naast elkaar die van m'n vader en van mij allebei speelden we mondharmonica smartlappen en liedjes zo blij Ik wilde ze tegelijk bespelen het geluid van vroeger weer te horen net of ik weer met hém speelde maar het geluid kon me niet bekoren We speelden: achter in het stille klooster en van Jantje met een scheur in z'n…

schaduwrijke natuurtuin Je weidsheid is blik verruimend Je kerken en zerken prediken nog Standvastig een eeuwenoud evangelie In de geur van je rozen schuilen retraites Barbaarse kruistochten, vrome pelgrimages En bedevaarttekens van lood of goud Je schenkt ons een Jakobsschelp, geeft een Bidsnoer van letters mee, een spiegelmedaille Je kloosters…

Waar beukenbladeren de bodem overheersen Aan de randen van statig malenbos Mysterieuze sferen al eeuwen lang dicteerden Mist in het gat onheilspellend wordt uitgedost Waar bombastische heksen zweefden Duistere monniken in een guur klooster leefden Voor menig bezoeker was het er niet pluis Als s ’nachts de klokken speelden en wind zorgde voor…

humaan zijn verkracht Die God houdt van feesten van moord en van doodslag kent fatum noch noodlot noch bijbels gebod Natuurlijk wil God daar geen lires, allicht in 't land waar il pape betaalt voor z'n knape il duce met smeergeld de macht greep als held Al ziet Hij hoe steden zich dankzij gebeden versierd zijn met kerken en kloosters…

Om haar te schenken aan het vaderland: Maar waar de vijand aan de grenzen ligt, Waar pestilentie heerst, aardbeving dreigt, Men ’t volk verdrukt, klooster op klooster sticht, Ketters ombrengt, ontdekkingsroem verzwijgt, Heeft men slechts hoon veil voor het heldendicht.…

, het oude klooster van Paleokastritsta, alle klokken roepen, helder en duidelijk, met dubbel geklokte stem op tot de Eeuwige, vanaf gepaste afstand bezie ik de papades, in hun donkere, zwarte gewaden, ik hoor hoe hun diepe, welluidende stemmen, vervoerd door passie, de stille ruimte van de witte Griekse kapel vervullen, deze kapel, hoog…

Ik zit zo knus te kniezen in een Engels klooster een Vlaamse monnik te veel mijlen af van huis ik ben gehoorzaam, zielig arm en karig kuis maar kijk als ’t even kan naar een Mariaposter waarop de Maagd mij als een ziekentrooster aanblikt, schenkend volle kracht naar kruis en rondom klinkt ’t treurig monnikengedruis op vaste tijden volgens ’…

Een duidelijke plek die oplichtte, op volgorde van afstand zie ik je, langs kapellen en kloosters. Het doel van deze reis de rust...bekroond, de route wordt een sterrenweg genoemd, dromen op schouders gedragen kapen de mooiste sterren weg.…

------------------------------------------------------------ Het museum Smallingerland was vanaf 1937 tot in de jaren '70 van de vorige eeuw een klooster van de Mindere broeders.…

wijde laagte stormvloed vaagde een landstreek weg het zeewater kwam helemaal tot Onderdendam water sleurde alles mee Reiderland werd binnenzee kloosters, dorpen, borgen verdwenen onder het slib wat losse stenen eeuwen lang en eeuwen later polderden Groningers het water terug tot de norm de Dollard in zijn huidige vorm achter de zeedijk…

Het repeteren van voetstappen door lange klooster- gangen. De visies van verlangen die aan een monniken- leven voorbij zijn gegaan. Het woord werd geen vlees, maar slechts een verboden vrucht van een waan. Bij de beklemming van de stiltes kon men daar ineens Maria zien staan.…

ik reed weer met mijn opa mee de ket klapt vuur uit stoere hoeven we gingen in herinnering soms wekenlang naar zee vanuit Heiloo in eerste spurt nog even langs Kapél Maria was hun heilige bedevaarten gaven aflaat en verlossing uit de hel draafden zacht langs Egmond-Binnen uit het klooster hoorden we het zingen en terwijl…

't Werd erger, daarom wou ze in een klooster wonen. Zo is ze non geworden. Het heeft 'r niet gespeten. 'Ik voel me dik in orde,' liet zij een zuster weten. Ze plukte in d' abdij met veel plezier de dag. ' 'k Heb dikke pret,' zo zei ze met een vette lach.…