Netgedichten

netgedicht (nr. 11.730):

Door dik en dun

Omvangrijk was de vrouw:
ze wou zich niet vertonen.
't Werd erger, daarom wou
ze in een klooster wonen.

Zo is ze non geworden.
Het heeft 'r niet gespeten.
'Ik voel me dik in orde,'
liet zij een zuster weten.

Ze plukte in d' abdij
met veel plezier de dag.
' 'k Heb dikke pret,' zo zei
ze met een vette lach.

Toch was ze nog niet jarig:
het eten was een straf,
want altijd was het karig.
Ze viel voortdurend af.

Zo werd ze op een dag
de mooiste aller vrouwen.
De tuinman, die d'r zag,
wou gaarne met 'r trouwen.

Ze had daarin wel zin.
D' abdis zei: 'Dit is zot!
Er komt dus niks van in:
je bent getrouwd met God!'

'Hou op, in godesnaam,'
zo kwam-ie tussenbeide,
'de Heer is polygaam,
dus mag je van 'm scheiden.'

- En in de echt getreden
zijn beiden in hun schik.
Ze wordt door hem aanbeden.
en is door hem weer dik.