Alle inzendingen over koekjes

op de gedekte tafel het thé-complet met petitfour, koekjes, bonbon naast thé-kannetje en suikerpot voor de kleintjes de wonderschelp vanuit het grote bed onder de warme oranjerood gestikte deken samen turen naar het grote waterglas minuut....na minuut...na minuut tergend langzaam ontvouwt zich het bloemenspektakel en verschijnt voor minder…

Ze draagt in haar hart een lampion , met duizend mooie kleuren met kralen, geel en helder rood versiert zij steeds haar dag op blote voeten door het huis en steeds een gulle lach als ze in de knoppen knijpt die uit de planten komen verschijnen er onmiddellijk bloemen aan en gaan er vlinders dromen als ze koekjes eet verandert het huis in…

schelden onverwacht pijnlijk brandend als maagzuur koekje van eigen deeg? bitterkoekjes…

tapijt met geluiddempende onderlaag Zacht gaan ze met elkaars zwijgen om en koesteren het gevoel van verbondenheid bij geloof in een bewegende schemerlamp welke licht van de schaduw afleidt Rond acht uur knarsen twee zilveren lepels over suikerklontjes in de sennapeulenthee naast de trommel aangekocht vanillegeluid van lekkere koekjes…

weet ik het niet meer ik moet er enigszins naar gissen allicht zal ik me wat vergissen toch probeer ik het keer op keer mijn moeder, ik wil haar gedenken ze verdient die plaats in mijn gedachten en och, ze is er soms in slapeloze nachten dan weet een herinnering mij rust te schenken ze was zo knus, vol liefelijke zorgen een vrouw met koekjes…

kaarsen, lichtjes, ballen oh ja, ook nog engelenhaar dat laat ik over de takken vallen niet teveel, klein beeetje maar dan nog kransjes, koekjes of schuim en een piek als een pluim mooi mooi, maar mis ik iets? het oog komt genoeg aan bod maar de neus...…

Een snedig vers is op wietsenderwijze gevallen ten prooi aan muskieten der pers zij waren op heterdaad op plaats delict toen twee zonen der muze elkander bestreden om 't meest onverdraaglijke 't minste behagende normenverlagende deeghouwersvers twee koekjes van eigen deeg zo van de slager de deeghouwersslager gesneden en…

Vaak denk ik terug aan het balkon waarop we zo graag zaten voor de thee De mussen aten altijd van de koekjes mee Het huis is nu waar- schijnlijk nog wel daar ik ging er na de oorlog niet meer heen zie het soms in een droom nog maar alleen Wij dragen dan geen gele ster allen nog bij elkaar Voor mijn raam in New York is er ook een…

Mijn lief, ik neem voor jou omhelzing vol met de vogels uit onze straat en van het plein gelachguirlande en bloemenperken, opa's en oma's uit het park schakers, honden en honden baasjes, bonbonnetjesgeur en chocoladesmaak, jongleurs en vuurslikkers, koekjes en broodjes, olifanten, tijgers en joggers, straatmuzikanten en straatverkopers,…

En ik kies mijn droomwereld rond de kerstboom van moeder poedersneeuw en kleine stal koekjes met chocolade en jij die altijd blijft dansen rond de stille kerstboom van moeder die eenzaam zwijgt in het decemberbos…

beterweter, een menseneter een loerend monster dat schuilt achter elke boom, kuilen graaft voor naïefjes liefjes vraagt waarheen ze gaan met haar rode cape huppelt ze in het bos over het sterrenmos, plukt madeliefjes maar oh de grote grijze doerak lonkt en lispelt met verdraaide stem dag kind met je oogjes vol pret, voor wie zijn de koekjes…

Vol overgave maakte hij het deeg, waarmee hij dan ronde koekjes bakte. De keuken geurde naar zalige zoetheid en ik kon niet wachten om toe te happen, maar de lekkernijen moesten eerst nog afkoelen, voordat ze gegeten konden worden. Ze werden in een blikken trommel opgestapeld en we genoten nog lang nadien ervan.…

als ik tegen wolken praat is het omdat zonder jou de warme chocolade in de koude gure winter mij niet smaken wil natuurlijk is het goed zo met de mensen om mij heen die aardig zijn en vriendelijk toch blijft het moeilijk dapper alleen te zijn na het dutje bij de koffie smaken koekjes anders nu al smullen zingend en lachend de kinderen…

staan rond de wieg iemand snikt en iemand fluistert wat lief wij zijn oude mannen en onze baarden hangen laag wij dragen zware jassen en honger in de maag dan geurt het gebakken brood en stappen wij de kamer uit wij nemen plaats rond de kachel en praten voluit lepeltjes en kopjes rinkelen en er valt suiker in de thee, soms hangen er koekjes…

Zo graag nam ik je mee, naar een leuke plaats, zo graag toverde ik een lach op je gerimpelde gelaat, zo graag, liet ik je eten wat je wou, chocolade of dozen koekjes je pikte ze gauw. Zo graag mensen in de maling nemen, lachen om de gekste dingen, zo graag.…

Als je thuis komt wacht je kopje thee ook twee koekjes uit de De Zaan zegt, dat het gras niet zo groen meer is bij de buren is het stukken beter. Je vraagt deskundigen om raad binnen seconden door Google gevonden goed begrepen werd je vraag; zoek, naar een gekleurde bril of, je wortels dieper laten groeien.…

Verdonk, die koekjes krijgt van eigen deeg, zal ooit met velen om asiel verzoeken en Holland eert z'n naam: het land loopt leeg.…

mijn doos rumbonen,repen chocolade, koekjes,dadels,aardappelchips, alles nemen ze mee zelfs geld,horloges en telefoons. Dan word ik woest begin alles te bekleden met zink en lood ijzeren platen op de vloer beton giet ik in de gaten ze komen er niet meer in het is genoeg geweest.…

omdat op licht er veel te veel zou worden geknoeid de ochtend wordt snel opgestart met een boost voor vele handen die wapperen in een vrolijke lach maar in de middag als de zon nog wat verstolen schijnt en stofjes dwarrelen langs de zijkant van het gordijn komt stilte aan het woord het kopje thee wordt snel op de tafel gezet koekjes…

uitgedund in onze kas gevraagd vingers lang en fijn soepel lenig bovendien scherpe ogen om te zien sneller dan je snel kon zijn op trappen waren ze gezeten de tantes m’n moeder de dames van het dorp krentend ging ik voor ze heten de vrouwen van gebloemde jurken druivensap van onder kurken haar onder geknoopte doekjes mariakaak zoete koekjes…

Een toeriste, oud maar nog kras, sleepte koekjes mee in haar tas. Er werd naar topless meisjes geloerd, toen de zomertijd werd ingevoerd. En ik, die in mijn boekje las, nipte koude thee uit mijn glas, Door aanstormende hitte gevloerd, toen de zomertijd werd ingevoerd.…

Ze zou aan de lijn dacht ik maar vond dat niet direct, nee ik zei wat fijn om je te zien en bewoog gedwee een beetje mee hoe is het met de kids en wil je zo een kopje thee met koekjes van dinsdag, god laat ze van gister zijn. Je mag wel eens naar het asiel op de hoek ik pleurde bijna op mijn bek over de kat en dan die flessen sjee!…

kunnen hebben zij heeft het karakter van een luie beer en denkt soms dat zij een poes is het is niet haar lelijkheid maar de eigen overtuiging van haar schoonheid die haar zo mooi maakt zij is én gedicht én majesteit op haar honden planeet wij zijn slechts instrumenten voor aaien en voeden zij heeft ons met belletjes en koekjes…

er iets in ’t verlangen dat je me had gegeven, bergen, rivieren en sliep je nachten bij me, lentepril met de wind nog langs je wangen of voel ik jouw ziel wachten in April de nieuwe fruitmand naast het ziektebed een laatste sigaret als de zuster weg is want buiten blaffen honden naar meeuwen als het ochtend is, krijg je verse thee de koekjes…

En al voordat ze begon Transformeerde meneer Frits In een ietwat vreemd figuur Het was een spin of nee - een varken Met een ultradun figuur Oh, we moeten ook wat koekjes En van lucht bakte zij cake En taart, en snoep en zuurmatten Ze deelde het in twee En de theekrans kon beginnen Toen het sparken thee inschonk Maar de thee was veel…

Maar nee, naar niets smakende doodsaaie koekjes...' Ziedaar het wrede lot van mijn dierbare aristocratische nietskenner en alleskunner van blauw bloed die van huis uit in de wieg gelegd was om zich maatschappelijk verdienstelijk te maken als religieus conflictmediator, poetsenpodcastmaker van theaterproducties en parttime schrijfdichteres…

Je kijkt me vrolijk aan met oogjes donker bruin een cadeautje in je handen je hoofd ondeugend schuin Je had feest gehad op school want je ging mama verrassen er werden koekjes gebakken en geknutseld in alle klassen Je springt op de achterbank en verteld ons helemaal blij dat je zelf iets mocht maken met de juf, speciaal voor mij Je…

Roodkapje waar ging zij heen zo alleen - zo alleen niet naar grootmoeder nee nee nee ook bracht ze geen koekjes mee in het bos.... het diepe bos daar was de boze wolf los en zij hield van wilde dieren dus liep zij heel graag door het bos op haar wangetjes een blos zou zij de boze wolf versieren met haar rode kapje op en als verleidelijk…

Later, ontwaakt uit deze trance, met een warme gloed en zoete pijn, neem ik afscheid en ik offer gezegende koekjes en wat wijn. En deze hele zomer lang herken ik haar van wie ik hou in de levende natuur, in elke man en vrouw.…

Ook al wilt U alles weten van mijn nieuwste cavia en van de steenpuist op mijn rug die morgen open wordt gesneden en van koekjes bij de koffie die ik niet heb opgegeten toch deel ik het U niet mede laat geen commentaren na Want nee, ik ben geen twitteraar zo'n bijdetijdse babbelaar die steeds zijn grote boodschap kwijt moet in het openbaar…