Alle inzendingen over koesteren

Al mijn werkzaamheden en dat zijn er heel wat kunnen mij gestolen worden, mogen zo de crematie-oven in, ik heb een veel hoger doel met mijn leven gekregen, Ze heeft mijn hart en ziel en geest gestolen, niet als een ordinaire dievegge, maar als een ware Godin, beminnend en koesterend, verzorgend en verblijdend, daarbij, haar terugkomst is aangekondigd…

We leven langs de kalender waarop de jongste dag ontbreekt we koesteren de graven waarin dromen en innige liefdes rusten marmeren platen scheiden ons van de onbereikbare hereniging we zoeken tevergeefs de hemel op aarde en weigeren te sterven wentelen ons tussen de dozen van onbereikbaar omzien eindeloos verkleumd verpozen wachtend…

eenzaam langs de grachten nergens ooit een open deur er slaapt een schim in mijn geweten daar waar de dood de vijand huwt heb ik mijn proviand gegeten de waarheid nimmer geschuwd kom we gaan vandaag naar de horizon waar mensen en dieren ons begroeten begroet mijn ziel, maar laat mij niet boeten voor al het onrecht reeds gedaan ik koester…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur en wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

hoe jouw zachtheid – altijd teder – langs mijn wangen gleed… langs mijn armen vloeit de traagheid van de tijd, ik koester nog en glijd vol tranen naar omlaag – blauwe druifjes laten vaag een wit bevlekte hemel zien nu dan zonder jou, mijn benen voelen leeg en langzaam veeg ik nog de laatste haren weg, ik leg je in het kleine graf dat vierkant…

Het is een mooie werkelijkheid, die je mag koesteren. Foto Dick Voogd…

Koester die momenten, want we hebben maar 1 leven. En die is ons gegeven. Maar als je wegloopt voor alles, blijf je rennen in het leven. Rem jezelf af en geniet van de kleine dingen in het leven. Want die zijn ons gegeven. Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan. Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan.…

Gelukkig zijn er wel genoeg dingen waarvan je mag genieten, dat moeten we koesteren. Vergeet het niet mensen: er is zoveel moois in de wereld! Waardeer het leven, geef liefde, want dat is heel belangrijk in het leven.…

het is waar misschien je bent wat ouder nu al onthult jouw gezicht niet de al getelde jaren de batterij laadt zich elke dag weer opnieuw aan de liefde jou rondom die als lente altijd blijft het verleden koester je in de lessen voor het nu waarin je anderen toont wat er echt wel toe doet de tijd verliest betekenis omdat je vandaag…

het is waar misschien je bent wat ouder nu al onthult jouw gezicht niet de al getelde jaren de batterij laadt zich elke dag weer opnieuw aan de liefde jou rondom die als lente altijd blijft het verleden koester je in de lessen voor het nu waarin je anderen toont wat er echt wel toe doet de tijd verliest betekenis omdat je vandaag…

Koester de kasten waarin ze wonen. Blijf oude boeken kopen. Vergeet hen niet.…

weer heb ik mijn sandalen aan blotevoet al heel mijn leven alleen bij jou hield ik mijn sokken aan lees de aren van het veld dat anderen voor mij zaaiden de oogst is al geteld mijn bundel zal geen opzien baren maar ik vond jou mijn blauwe korenbloem nog niet gemaaid en koester je in opgaand groen hoor de woorden van de abt zacht…

herrie schreeuwt vergelding in dromen over ruzie en geweld ze laten koppen rollen omdat diep van binnen iets beschadigd is waardoor de strijd weer moet beginnen ik wil ontwaken bomen en de hemel zien sluiers van de schemer raken kijken of ik deze dag verdien kus de eerste zonnestralen verliefd van je gezicht jij laat je handen koesterend…

Koester ontzag voor God de Heer En doe geen verkeerde dingen Hij wil jou met liefde omringen Loof God en geef Hem alle eer. ( Woorden uit Spreuken 3)…

Als ik kijk naar jou zie ik een groen frisse morgenwei zich laven aan de ochtenddauw begrijp ik waarom de zon iedere keer weer liefdevol verschijnt proef ik ook haar zin in weer een nieuwe dag en elke mogelijke zorg verdwijnt en ik weet mij geen beter begin ik glim mijn eerste lach koester het voorrecht van het ervaren van al die fijne…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur en wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je…

waren niet in tel Ik droom de wereld geschapen in zijn eenheid Met menig hemellichaam en sterren en maan Die ongeschonden door menselijke domheid Als ‘t paradijs vol bloemen en bomen zal staan Ik droom mijn dromen van liefde geluk en hoop Dat ooit op deze aarde de vrede zal komen Een eind zal komen aan ellende en wanhoop Dat elk volk zal koesteren…

wat later kwam ik hem weer tegen mensen om ons heen, maar we waren met z'n twee hij vertelde mij, ook ziek te zijn een paar dagen, nee dit valt niet mee Dat hij nog op de bruiloft van zijn dochter mocht zijn stond boven aan de lijst dat deed hem nog het meeste pijn Hij heeft het gered maar wat ging het snel ik zal hem hier niet meer zien maar ik koester…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

Vandaag is een dag gul te zijn met uitroeptekens, zijn poëzie te herlezen en wederom te koesteren.…

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

ze hun eerste honger stillen zelfs liefde bloeide hier en kon verkillen als hun zomer weer dat trieste einde nam ben jij die boom geweest waar ik op bouwde rode kaarsen bloeiend in de lentezon mijn bron die ik onlesbaar steeds vertrouwde nog weet ik hoe het allemaal begon eindigde in passie die me zo benauwde jij was de schaduw die ik koesterend…

een kerktoren rimpelt horizon laat zachte tonen luiden nee, niet weer uit Muiden we breien uren aan de dag totdat het duister mag in schemering komt licht zijn eigen schaduw tegen in overwegen besluiten ze de nacht een kans te geven en doven langzaam uit donker lacht in dromen het leven van de dag zij kent haar eigen wegen een koesterende…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur, wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

't Weten van het verliezen het terughalen van een gebaar het bekijken van een foto 't verdriet is weer daar 't Koesteren van een herinnering de glimlach bij een stukje muziek de herkenning bij een verteld verhaal al die gedachten maken me ziek Jouw jas, vergeten op de kapstok 'n paar schoenen nog in de gang een boek van je favoriete…

mij laat herontdekken wie ik ben Verliefd is niet het gepaste woord Houden van doe ik verschrikkelijk veel van jou Ondanks alle goede bedoelingen lijkt het water in ons beekje grauw 't Voelt goed als je weet dat een ander je waardeert Maar sprankelend wordt het als een ander je begeert Er aan toe geven zal ik niet de sprankeling koesteren…

Ik zal ze lang blijven koesteren, de jaren die wij echt samen deelden, in mijn oren de heldere geluiden, op mijn netvlies de mooie beelden..... -----(--(-((--(--@…

Ik koester het gebed dat je vraagt. Je ogen vinden zelfs in mij een zon; je buigt mijn wolken in regenbogen. Van alle spanning vind je mijn bron en je uitweg maakt me opgetogen. Je gezicht glimt een blijde glans. De sluizen van je lippen spuien het schuim van het brakke zout waarin mijn angst promt teloorgaat.…

Kist me maar, tijd, stop me en koester de stokken waarmee je me murw slaat.…

Verscholen tussen de lage landen Ligt mijn dorpje genaamd Andijk Gehuld tussen dijken en stranden Is dit het langste dorp aan de dijk Als de warme zomer gaat ontwaken Laten de bloemenvelden zich prijken Fluweel zacht om even aan te raken Het dorp omringt door groene dijken Andijk laat zich koesteren in de zon Het vee dat graast op het…