Alle inzendingen over koffie

wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, de dag is doormidden gebroken koffie uit automaten laat plastic…

In de kerk voelt men zich niet meer zo thuis Men luistert wel naar een preek voor de “buis” Onder het genot van een kopje koffie met koek. God vraagt niet of je naar de kerk bent geweest Hij zegt: “Geloof in mij, en je zult leven” Zoals het in de Bijbel staat geschreven Geloof in de Vader, Zoon en Heilige Geest.…

Alleen een kopje koffie dat moest kunnen. Het was immers je lust en je leven, ik kon het je niet misgunnen. Wat zoek ik hier nog. Jou kan ik hier niet meer vinden. Het moet maar allemaal opgeruimd. Even een foto om op mijn hart te binden. Dan moet het maar over zijn. Ik moet nu zelf mijn weg maar vinden.…

Nog steeds wil ik het leven proeven met een vrouw Een high tea in Liberty Koffie in Metz Met, uitzicht over Amsterdam In vervoering raken van North Sea Jazz En Yes, Steely Dan "Hey Bulldog", "Ases Tod" En terug naar Beacon Theatre of The Dakota Building Bergen beklimmen en waden door een beek Toskane ontdekken Walvissen…

Ik denk wel eens, kon ik het leven van mijn overleden vader maar net zo snel terug spoelen als een video om nog eens heerlijk met hem te praten of samen te genieten van koffie met gebak uit de beste bakkerij.…

door de kieren van mijn korf glipt mijn glinsterende fantasie in verfrommelde woorden mijn eigen warrige wereld in ik zie violen in mijn koffie dode hazen teksten typen klinkers dansen op de straat hoeden hoofden afhakken het leven gaat te vlug voor mij het volgen valt mij zwaar, als letters in hun handen wrijven fazanten met dakpannen…

Twee dames gaan samen met geloof in genezing van Breda naar Meersel-Dreef stralende zon wekt hen op in het ruime schone park waar de adem der Hemelingen door lover en over gras strijkt de beide vriendinnen ontsteken gewijde kaarsen wier vlammen schijnen en deinen ter ere van hun verwanten die met ziektes kampen koffie met versnapering…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

Hij zet de tijd stil in een hoek bij 't raam Bestijgt de helicon met filozie Een weldoordacht patroon van poëzie Vermengd met wijsheid en filosofie  Weldra zet koffie zijn geheugen aan Laat dan Idee met klanken associëren: Patience voor mannen evengoed voor meiden Die hij als rederijker wil verleiden Tot inzicht door met kennis te jongleren…

Er is iets traditioneel te triestigs aan het Belgisch Koningshuis en wel: Koning Leopold II te fout (in WO II) Koningin Astrid sr. te erg (dodelijk verongelukt) Koning Boudewijn te jong Koning (19 jaar) Koningin Fabiola te gelovig (en 5 miskramen) Koning Albert II te promiscue (buitenechtelijke dochter) Koningin Paola te mooi (en ook te zwoel…

daar zit je dan alleen aan je keukentafel de krant gelezen het nieuws gehoord zoals elke dag opnieuw je zet nog maar eens verse koffie alweer de tweede pot vandaag je zou zo graag weer eens een goed gesprek hebben of zomaar ergens over praten met onverschillig wie maar er komt niemand nooit iemand meer met wie jij praten kan met…

Fietsend langs een weiland het gras brandt door het ochtendlicht koeien grazen met veel genoegen en een glimlacht op het gezicht Een ooievaar die op de kerktoren haar liefdesnestje maakt een oud vrouwtje maakt haar ochtendwandeling ..., Nederland ontwaakt Een bouwvakker geniet van zijn koffie op de steiger een kikker springt gewillig…

Ik wil een klein gedichtje voor je maken, over het licht, de warmte en de zon ik weet dat ik je niet meer kan bereiken, omdat je leeft vanuit een andere bron dan de onze, kinderlijker, misschien stiller je leven is, de koffie, en bezoek een beetje aandacht en een beetje zingen teruggaan in de tijd van spel en koek...…

Een bus stopt voor het gebouw 'n achttal gezichten voor de ruiten triest starend, kijkend, naar buiten zeven mannen en één vrouw Opgehaald voor het dagprogram de ontspannings- en bezigheidstherapie 't gebruikelijke kopje thee of koffie alle acht 'n handicap, stijf en stram Weten eigenlijk niet wat er gebeurt accepteren het als een voldongen…

Als tennissen zonder slaan En de nacht zonder de maan, Als de tijd zonder een klok En de koffie zonder mok. Als de garage zonder auto En de Telegraaf zonder foto, Als de Duitser zonder worst En het bier zonder de dorst.…

de vlucht met al hun lange poten ik emmer liters groene zeep en dweil plavuizen zonder streep de matten gooi ik buiten ik sop en schuim het keukenblok en poets de oude koekoeksklok terwijl ik zit te fluiten vooruit nog maar een laatste klus ik zeem het raam met spiritus en spoel nog eens met water dan nestel ik mij in een hoek met koffie…

vertelt wie ze vandaag heeft gezien en wie er gebeld heeft 'de kleine Jozef vroeg; Oma zie jij Opa ook soms ik zag hem hoor en toen zei die, Jozef ga Oma maar gauw een kusje brengen van Opa' toen gaf-tie me een dikke natte klapzoen op mijn oor Oma wrijft over haar oor ziet Opa opeens wat wazig en pakt haar zakdoek ze gaat koffie…

Onder een dak van gouden bladeren een kleurenpalet hangend boven ons hoofd spreid jij een laatste keer de picknickdeken voordat de herfst ons van het laatste beetje warmte berooft Je schenkt de koffie in de mok voelt nu al warmer dan de vorige keer een laatste picknick voorlopig, in de open lucht vanaf volgende week gebruiken we de keukentafel…

enkele pisblommen maken nog zomer hij kijkt nog efkes om en zwaait mij toe iedere morgen en dan draai ik mij, ruik de zee, blaaiges dwarrelen voor mijn voeten, ze dringen mij de berm in waar boerenwormkruid valer wordt, zich mengt met wondklaver en esparcette, alsof een schilderij bleef haar hand wrijvend over dat bonte palet een taske koffie…

Al uitgeput na één kwatrijn ben ik aan koffie toe. Het moeizaam laten lezen vind ik op z'n minst gênant. Voor mij zijn zulke grote lappen tekst dan ook taboe. Ik weet echt wel iets leukers; 't is een waarheid als een koe en menig stoplap maakt het vers ook minder int'ressant.…

Gebakken peren Ik bak wel eens wat een ei of zo, maar dan heb je't wel gehad toch is mijn kookkunst niet, wat je zegt, je dàt Ik smeer wel eens een boterham en ik zet wel eens koffie ik kook wel eens wat water en zet dan een pot thee het is wel met de billen bloot het valt dan toch niet mee Ach ik bak wel eens wat ik…

Jawel het leven is helaas al weer begonnen, maar zeur niet aan mijn kop tot ik met koffie mok Woorden kan ik zo vroeg helaas nog niet verzinnen dus kwaak maar in de ruimte, 'k zeg wel gewillig; : "humpf" Wat ondertiteld zoveel als niks betekent omdat ik heel niet luister slechts voortleef met gefluister van een te vroeg verstoorde…

ingericht met van gogh schilderijen en muziek het is stil foppe ligt op bed te denken hij kijkt soms uit het raam en voelt zich alleen de muziek speelt en hij wacht op een praatje maar weet niet veel te zeggen de vogels hebben hun ontbijt van hem gehad en het toilet is gemaakt stil wacht de laptop op inspiratie maar daar moet je wel koffie…

Je zit naast me en drinkt koffie. Kijkt me lachend aan. Wat meer, kan ik nog wensen?…

Die weg en stem ken ik wel, over was de kommer en kwel, ik was de weg kwijt in de nacht, maar bij het wakker worden is het mijn eega die verwacht dat de koffie op bed wordt gebracht! Heerlijk wakker worden!…

de ochtend zon Een donderslag bij duistere hemel en ineens is daar het licht De donkere wolk verdwijnt kijkend in de koffiedik De chemische rommel maakt plaats voor iets lichts Elke ochtend begint met dezelfde sik Pieken en dalen verdwalen in; Voor ik begin, verlies ik tot ik het weer win Mensen zijn als het weer zo veranderlijk Voor de koffie…

en de kaarsen in de kapel werpt een vlugge blik over de graven Sluit zorgvuldig het hek af en bergt de sleutels op in een kluisje die onder een sluier ban groen liggen verborgen de vroege avond valt in zware mist hangt in de l grijze straten op de voetpaden liggen opgehoopte verrotte herfstblaren… in opgewarmd huizen staat de koffie…

Deze blaaskaken zien de diepere betekenis achter een poëtisch beeld niet, omdat ze opgeblazen ego's zijn, die al klagen als koffie niet op temperatuur wordt geserveerd of hun stoel niet wordt aangeschoven, terwijl ze verre van gehandicapt zijn. Hun shockbombardementen kun je het beste met dergelijke shockeffecten ontzenuwen!…

Zomaar een uurtje, wangen rood vingers blauw pure gezondheid dat was het nou, binnen wel snel de koffie aangezet ‘k zit nu te ontdooien, zo is ‘t maar net: Maar de frisse neus heb ik desalniettemin gehaald!…

of zou het gewoon liggen in het zaad van de man een soort noodzakelijk kwaad-zaad om zwanger te geraken in wel woord sperma wellicht de grootste aanwijzing zit MA....SperMA ma roept: het is mijn kind en stuurt Pa voor de babykamer naar een mannelijk bolwerk GamMA (nav reactie zie onder PraZUS, mag ook) gaat zelf: moeder en kind koffie…