Alle inzendingen over koffie

Kijk mij giebelen in de koffie: van moppen heb ik geen verstand. Men claimt mij voor een leuke vakantie, ik schijn speciaal te zijn aan strand. Miljarden smachten naar zo'n feest. Allicht: mijn kracht is goed en heet. Tot zelfs de maan om koelte smeekt... Wijnrood stroom ik over emoties!…

Regelmatig hebben wij nog verdriet om hun "allerliefste oma die altijd spelletjes met ons deed", regelmatig fiets ik nog langs zijn huisje waar nu andere mensen wonen en nog iedere ochtend drink ik koffie uit de beker die ik gebruikte tijdens ons bijna dagelijkse koffie-uurtje... "Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd".…

Hij was vereenzaamd en vervuild Ik wist niet wat ik zag, de eerste keer Vuile en kapotte gordijnen, alles te vies om aan te raken Toch dronk ik koffie met hem, vertrouwend op mijn maagzuur, uit niet al te schone kopjes Maar ik moest wél zelf suikerklontjes meenemen -hij gebruikte namelijk zelf geen suiker in de koffie- Zijn familie…

Zondagmorgen, het is 6 uur ik ben helemaal alleen mijn uurtje van de dag ik zit, ik hoef nergens heen Zomaar even zitten, gedachten die zweven bak koffie, onvermijdelijke peuk ik kom langzaam tot leven Een ongekende luxe geen radio, MTV of TMF het is stil in "'t Zooitje" van tijd geen besef Ik zou ze niet willen missen écht voor…

Rond de klok van zeven Brood en koffie als ontbijt Het is weer bijna tijd De arbeid roept je naam Om twaalf uur precies Even tijd om te vergeten Even rusten, even eten Rustig kijken uit het raam Aan het einde van de dag Het is al over vijven Nog even werken, even blijven Het werk is bijna klaar Elf maanden lang Werken voor het loon…

ik was vergeten goed te eten, weinig koffie, blik op grond een dag als dit heeft nooit een reden een verstandig mens te zijn.…

een gekleurde trap in mijn leven – in overpeinzingen zat ik vaak op je treden schreef gedichten in bittere ernst met mijn rode teenslippers op de ene tree,en met mijn dikke reet op de andere soms at ik mijn ontbijt op de trap en vond je het zo grappig dat ik de hagelslag morste minder fraai vond je dat ik de koffie…

De kaarsen staan er triest bij, opgebrand Herinnering aan afgelopen nacht Ze staat naakt in de keuken zet koffie en smeert broodjes Geen grote honger, hoeven er niet veel te zijn...…

Ik kijk naar het plafond mijn gedachten gaan de kamer door, jouw plek in bed is leeg en koud Hoe lang hou ik dit nog vol het maakt me langzaam dol alles om mij heen is leeg De koffie smaakt niet meer het fruit wacht tot jouw hand het weer beroeren gaat en het wegneemt van de schaal met herinneringen aan de geur van jouw seringen…

niet gewassen en trek je al tijden niet door na 't plassen van communicatie is allang meer geen sprake in mijn hart ben ik bang voor velerlei zaken liefje mijn liefje mijn ex hartendiefje liefje mijn liefje ik had je zo lief nu is de zondag gekomen om mijn plan uit te voeren waar ik al weken over lag te dromen één mok gitzwarte koffie…

Dan wordt er toch van mij verwacht dat alles in de puntjes is, met koffie cake een glaasje fris. Sigaar en neut moet er ook staan dat zei die nog vlak voor het gaan.~ ~Maar Ma, Pa is al acht jaar weg, dat ben je toch nog niet vergeten?~ ~Welnee, ik ben niet malend zeg, dat zal ik zeker niet meer weten.…

versjes bakken En als er een sonnetje wat romantisch dient te zijn Dan nuttig ik al rijmende een fles of zes aan wijn Vraagt men mij iets te dichten voor een nieuw geboren mens Dan drink ik me, wat dacht je wat, aan moedermelk gans lens Maar moet ik voor een sterfgeval een rouw rondeel gaan schrijven Dan zie je mij in dat proces bij zwarte koffie…

De koffie loopt door en ik zat dus niet vast in de lift, gelukkig niet maar jee, vastgedraaid in het dekbed, viel het met die paarden dus wel mee!…

Verdriet om dat ik er niet meer ben, ik mis alleen de praatjes en de koffie maar en de arm om me heen. Ik ben niet weg je bent niet alleen, ik laat je nooit in de steek Vandaar dat ik elke keer weer eventjes keek, Naar dat geliefde gezicht, met OPEN ogen, Nooit dicht. Want ze blijven bij ons.…

de dichter staat op met een hoofd als een uitgeplugde bluesgitaar de dichter drinkt een koffie met een scheutje wanhoop de dichter smeert een boterham met hinkende regels de dichter rookt een sigaret met inspiratie, in het park met de betekenisvolle beelden de dichter graaft diep en vindt slechts onbetaalde rekeningen de dichter schrijft zinnen…

sterren straalden vannacht kondigde wensen regenend jouw jaardag zich als je je ogen opent met volle aandacht om je heen kijkt naar het alledaagse recht voor jouw neus zijn de geluksmomenten ontelbaar en onbetaalbaar van een gezellig terrasje tot een knuffel van jouw lief kinderhandjes misschien die jou vertrouwen de geur van verse koffie…

Maar ramen stonden op een kier; de ochtend bracht een bries van zilte golven, vroege soep en jonge koffie bij ons binnen. Zo woei het daar dat het wel leek of er geen uur verliep en wij nog kansen hadden, honderd soorten ergens. Toch gingen wij er weg om bijtijds thuis te zijn, of het nu vloed of laag tij was.…

Want vriendschap is niet alleen Koffie, logeren en leuke dingen Nee, dat is ook: samen oplossingen verzinnen En dat allemaal omdat een hond de perfecte huis vriend is en: Vriendschap centraal!…

op het grote en het kleine orgel, een feest van klanken Zodat ik dan ook met vreugde naar dat huis des Heren (m/v) ga Natuurlijk ook met graagte luister ik naar het woord wat wordt verwoord Door de vaste en variabele predikanten, woordkunstenaars uit het hele land En dan is er na het orgelslotakkoord door EVAN beloond met publieksapplaus Koffie…

Uit en thuis Ik haal je uit het duister de gang is lang genoeg voor een prentenboek vol zwartwuivend haar en ongedierte de man in het café dronk koffie en las een krant meneer, zit u hier wel goed?…

denkend Even na tweeën, rennend krijg ik het warmer door de beweging in mijn hart en zij, die zich omdraait is blij verrast Even na tweeën, wandelend praten we van vroeger die bloeiende woonkamer te midden van die zomerliefde alles wordt weer even groen Even na tweeën, kruipend tegenover elkaar op de bank met een warme mok geurende koffie…

gisteren op de koffie trilden ineens tante's handen mijn vader's voeten deden het ook die laatste keer zonder ophouden dat ik hem moe en kort van stof samen met moeder thuis trof herinneren doet zo'n pijn vooral nu in de weet dat vanwege vroeger en alles bij elkander je toen nog steeds zo stil en niet anders kon zijn het was nu…

leed betraand klap voor den kop bak vol leut hagerin lacht slap lambiek pineut binnenkomer ja contactsleuteltje in de olie grafstilte valt hoorn op de haak keel steeds doorgesmeerd niemand die rinkelt olijk blikkend naar buiten gezicht in de plooi beslaan toch meteen die ruiten twee bakkies pleur vijf stukken verse taart koffie…

Als jij zo sloom de trap af komt En je koffie zet en ik je lomp vertel: "Je bedriegt me, verziekt me, verliest me Hoe lang al lieg je tegen mij?" Je houdt niet meer van mij Je bent niet meer bij mij Al slaap je naast mij Met één hand zacht op mijn zij Je vingers strelen toch een andere huid?…

plaats voor soepele spieren het was weer dolle transpirerende pret een verlies van achthonderd calorieën met af en toe die mannelijke oerkreten vijfenveertig lange minuten surplace opeens dreunen de boxen niet meer het zweet druipt traag van de wanden na vijfenveertig lange spinningminuten wenkt de warme douche en de sauna en bij de koffie…

plaats voor soepele spieren het was weer dolle transpirerende pret een verlies van achthonderd calorieën met af en toe die mannelijke oerkreten vijfenveertig lange minuten surplace opeens dreunen de boxen niet meer het zweet druipt traag van de wanden na vijfenveertig lange spinningminuten wenkt de warme douche en de sauna en bij de koffie…

het vogeltje te kunnen gaan al dacht-ie zelf leep te blitsen terug van mokkels gaaf jennen bleek mijn plek bezet ik moest verkassen zat een staartmeesje daar dom te krassen aan pixels nog te herkennen brutaal klonk si si si sirrrrr churrup piepte tsie err opstaan plaatsje vergaan meteen na mijn verzoek beleefd te gaan het dronk mijn koffie…

Als stille getuigen stonden de bloemen en verjaardagkaarten op de tafel Och, het was een drukke dag geweest maar het had niet gevoeld als een feest Vorig jaar toen haar man nog leefde en hij haar koffie en een ontbijtje bracht. En zijn warme lippen in een liefdevolle zoen….maar ja, dat was verleden , dat was toen.…

Ook al wilt U alles weten van mijn nieuwste cavia en van de steenpuist op mijn rug die morgen open wordt gesneden en van koekjes bij de koffie die ik niet heb opgegeten toch deel ik het U niet mede laat geen commentaren na Want nee, ik ben geen twitteraar zo'n bijdetijdse babbelaar die steeds zijn grote boodschap kwijt moet in het openbaar…

Hoog in de lucht vliegt mijn liefde, een kriebel in de keel Bij mijn bakkie koffie mis ik je reeds en veel. Languit op de bank. Stilletjes gejank.…