Nog even dit...
Het lezen van gedichten maakt me somtijds heel erg moe:
ik houd niet van sonnetten met die lange regels, want
ze zijn zo tijdverslindend en dat vind ik irritant.
Al uitgeput na één kwatrijn ben ik aan koffie toe.
Het moeizaam laten lezen vind ik op z'n minst gênant.
Voor mij zijn zulke grote lappen tekst dan ook taboe.
Ik weet echt wel iets leukers; 't is een waarheid als een koe
en menig stoplap maakt het vers ook minder int'ressant.
Ik daag de schrijver gaarne uit om helder uit te leggen,
waarom hij zulk een woordenbrij van node meent te hebben,
terwijl hij met die veelheid toch zo weinig weet te zeggen.
't Wordt gaandeweg de hoogste tijd om mijn geschrijf te staken,
want anders dreigt de aandacht van de lezer weg te ebben:
ik wil het goede voorbeeld geven door het kort te maken.
Geplaatst in de categorie: lightverse