Alle inzendingen over koninklijk huis

Dat ik een koekoeksklok in huis haal met elk uur dat vogeltje uit zijn hokje ik zal op hem wachten met een glimmend pistool zal ik zijn leed verzachten.…

naast mijn huis groeit kaarsrecht een scheepsmast ten hemel die lariks tilt al tegels op wie neemt ons in de boot?…

Ik ken een huis maar het is geen woning Er brandt een haard maar het voelt zo koud Het is er slechts een schertsvertoning omdat niemand echt van iemand houdt…

Een zonnehemel kleurde ochtendrood in huis gekleurd leeft het nest waar vogels verzamelden tot de lentedans in mei.…

Een oud boek staat als een huis, waarin een oude lezer wonen kan. Waarin een overleden schrijver leeft.…

is de kachel aan 't geven warm en knus in huis de kat ronkt... en ik met de voetjes op de stoofbuis!…

Gelukkig heeft oom agent ze zojuist naar huis gestuurd!…

Den-Adams appel Klok-huis zaad X(Y) chromosoom Waarlijks oom een zoon…

Terwijl de markt Langzaam wat Aantrekt, Er geleidelijk Aan weer keukens En huizen verkocht Worden, Nederland Na vijf crisisjaren Uit het dal Klimt en net Als ik de kop Boven het maaiveld Uitsteek, zie ik Dat mijn jongste zoon In die gewenste Ontwikkeling voorop liep En vanuit mijn Langzaam opgaande lijn Uit mijn…

plotseling zijn verleden zich opdringt uit steviger grond om allerhande achterstallige inzichten op te eisen vreemd gewichtloos weten voor vergeten takken die gehaast teruggereikt worden aan een stam geen heeft naar buiten toe een belang een slinks verwijt leeft even of het valt terug naar het ongeloof waarvan het nuchter licht boven de bomen…

Geen mens vindt huid- en haarverzorgen duur Luxe mousse ontdoet het haar van zwakten Amaryllis-pomelo extracten Verstuiven heerlijk na de morgenkuur Maar dure plantjes keurig in 't gelid Dat is dan weer te prijzig en geen hit…

God heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

ik ben de trap op gegaan in het huis vol gedachten het was me te veel werd meegenomen door sterkere krachten in confronteren wilden zij mij hun meningen leren ben die chaos nu even ontvlucht voor wat stilte en rust had alles op een rij was blij dat ik vroeger achter me had gelaten maar met de sleutel in het slot schrok alles…

Er slaapt een man in huis. Soms noem ik hem de mijne. Hij neemt fauteuil en ether in, hij snijdt mijn adem af. Dan sluip ik nors de kamer uit, ze werd teveel de zijne. Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet. De hand die ik dan bijt en die me steeds weer voedt. En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren.…

Op het moment dat men weer wil gaan boren, ontstaan in Amsterdam rondom die plek, verzakkingen in panden door een lek. De ondergrondse dreigt nog te ontsporen. Vandaar dat de gemeente heeft besloten in allerijl het draagvlak te vergroten.…

Doof was hij voor haar nederige smeken Al wist hij dat zij ‘s morgens zou gaan huwen Hij zag het bloed niet haar wangen stuwen Hij kon haar maken en hij kon haar breken Hij was de meester, hij bezat de zwepen Iedere slaaf kende daarvan het klappen Vooral wanneer hij trachtte te ontsnappen Menige rug had littekens en strepen En vele oorlogen…

We nemen dingen zoals ze komen Na het aanpassen is er slaap Kille nachten, zwarte dromen Het onderbewuste opgeraapt. Onder de schaduw van de vleugels In de schemer van de nacht Losjes voeren van de teugels Kost me ineens alle kracht. Neem de wind in alle zeilen Zodat het leven vooruit gaat Probeer imago op te vijlen Het leven gaat zoals…

In sommige gevallen Moet je met de deur in huis vallen. Zeker als je gaat proberen Iemand te arresteren, Die het nog niet heeft willen leren. Ja, dacht de arrestant, Al dat geweld in dit land.…

eindeloos veel ramen, vele soorten krijgt invloeden van buitenaf hij krijgt terug, wat hij eens gaf hoe mooier men van binnen is de reacties uit de wereld zijn niet mis het bewustzijn komt van binnen uit het leerproces is heel erg zwaar denk goed na, het keerpunt is reeds daar dat je niet weer op moeilijkheden stuit het is dus, ken je eigen huis…

vanaf een veilige afstand zie ik je tranen ze stromen in momenten van grote angst en dat voor zo’n klein meisje kleine handen uitgestrekt zoekende naar hulp, gereed om te slaan benen gemaakt om te rennen om te vluchten vanaf mijn veilige afstand sla ik je gade meer kan ik hier niet voor je doen wat rijst uitdelen, je veiligheid garanderen…

zwijgen door jouw gemis het is de telefoon die soms toch nog even overgaat jouw foto's aan de muur krijgen een heel ander betekenis het licht blijft uit, voor nu wordt er nog veel over je gepraat en straks woont er iemand anders in jouw huis en daarna word je voor velen een "weet je nog.."…

van Papier en verf gemaakt; En in je andere arm voer Je het meisje van je dromen Door het landschap van je jeugd, En durf je voor het eerst Zonder angst buiten de veilige muren Van je ouderlijk huis te komen, Ga je volkomen op in dans, In klank en in haar met wie Je gelukkig bent…

Als je je huis niet grondig onderhoudt Ja, ramen zemen en een keertje stoffen Maar voor de rest de boel dus laat versloffen Dan tocht en lekt het en moet er verbouwd Kozijnen, leidingwerk etcetera Stuur Bea toch de rekening maar na.…

schuifelde, Ritselde hooguit Als een herfstblad Op een verlaten strand, Alleen van nul en generlei waarde nog - Tergend langzaam begin ik De eindeloze, donkere tunnel Achter me te laten, Word me zonder dat ik Er bij stil sta weer bewust Van wat ik verloren ben, Mijn eigen waarde Die aarzelend terugkeert Naar het verlaten huis…

wij kwamen aan de deur in opengaan begane grond huis met zoveel kamers de kelders wilden we niet weten vergeten wat daar zo lang opgeslagen lag maar koude tocht trok door het trapgat snel naar boven langs warmte die samenzijn beloofde we hebben ze ontdekt de ramen gingen open van kamers die in in thuiskomen geloofden…

zij liepen de muziek achterna die hen bracht naar het strijdtoneel al werd er niet gestreden maar er werd poëzie gevierd het behouden huis de leidraad welke op velerlei manieren de passie had aangewakkerd evenals het opgestookte vuur één voor één namen ze de vloer en lazen hun pennenstreken voor over liefde, intens gemis zandkastelen…

Niet in de kamer van mijn vreugde, noch in die van mijn verdriet – achter elke deur keer op keer verlatenheid. Maar in de kamer van mijn zonden, daar zit wenend mijn Heer.…

ach jij ik kwam je tegen het leek een kleine stap maar was zo schokkend groot pats boem zo uit een ver verleden ze zei herken je me niet ik zag aarzelend hoe de tijd huis gehouden had ze was ooit zo mooi toen ik haar in mijn geheugen achterliet en ik begreep in een flits heel even jouw lichte huivering het subtiele beven en je…

ik zag ze staan ogen hemelwaarts schouders rondjes afgezakt afgegleden als je buigt of barst bot de koppen op de dikke nek met starheid ingebed stijf staand van gebeden vingers friemelen aan het kruis meiden dromen schurkend duivels ongerechtigheden graag verdwalend in Gods huis handen graaien zacht en wit beesten smakken mond en…

er was geen kamer op het hoogste huis slechts vier kantelen muren waren transparant verzonnen in een pogen elkaar het uitzicht te gedogen ik leunde tegen jou en jij gaf mij houvast in eerst ontmoeten het groeten was een huis uit vele werelden zo blij je thuis te zien samen nog geen team maar delen onvoorwaardelijke liefde…