Alle inzendingen over koninklijk huis

ik zag ze staan ogen hemelwaarts schouders rondjes afgezakt afgegleden als je buigt of barst bot de koppen op de dikke nek met starheid ingebed stijf staand van gebeden vingers friemelen aan het kruis meiden dromen schurkend duivels ongerechtigheden graag verdwalend in Gods huis handen graaien zacht en wit beesten smakken mond en…

er was geen kamer op het hoogste huis slechts vier kantelen muren waren transparant verzonnen in een pogen elkaar het uitzicht te gedogen ik leunde tegen jou en jij gaf mij houvast in eerst ontmoeten het groeten was een huis uit vele werelden zo blij je thuis te zien samen nog geen team maar delen onvoorwaardelijke liefde…

onder donsdeken in een wiegje - smakkend tutgenot…

ik kan niet voor je denken je zekerheid en al mijn liefde schenken dat is vertrouwen tussen twee in ontmoeten las ik meer dan groeten je warmte nam me mee we paddestoelden snel ons huis en voelden ons er eindelijk thuis nu hangen er gordijnen die slechts de late avondzon laat schijnen de bosrand wordt te druk want als…

vervloekt en veracht want ze lieten me buiten staan en namen mijn minnaar af delfde voor mij 't graf steeds weer opnieuw op de wegen des levens lieten ze mijn vrienden de andere kant opkijken hun motto is graaien, de economie moet blijven draaien hoe lang heb ik niet getracht hoe lang heb ik niet gewacht naar het één - gezind-huis…

Haal de zon in huis. Laat haar schijnen. Laat haar schijnen in je hart. Waar liefde is zal haat verdwijnen. Krijgt het leven een nieuwe start. Want onder de zon ben ik geboren. Vond ik mijn eerste levenskracht. Heb ik mijn onschuld verloren aan de liefde die nimmer wacht.…

Wat een lust om het grote gokpaleis te bezoeken zonder wil tot spelen. Slechts kijken naar kleuren, die zich verdelen in felle lichten en rustig zwartgrijs. Geschuif, gerinkel en hortende wijs klinken uit kasten van spannend beleven. Draaitafels snorren bij afwachtend beven. Kreten versterken de uitdagende prijs. De schilder, dichter en…

vrienden doen wat ze kunnen ze helpen me Niet zozeer om mij te helpen maar als antwoord op mijn onuitgesproken vraag Het is vanzelfsprekend dat het kan verkeren en vanzelfsprekend dat ik toch geborgen ben hier, bij elkaar, hier in dit huis…

Mijn huis heeft gladde tegels muren, die de wrekers wit wassen van de geronnen noodzaak om uit de weg te ruimen wie op anderen neerkijkt achter dekmantels werkt niet voor rede vatbaar is of anders anders is Uit de hulzen van de kogels waarmee ze verdoofd zijn spint een automaat spoelen vol koperdraad voor het elektrische skelet van…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

iemand een vader en zijn kleine zoon vast hij laat me kijken naar het kind dat teer verschanst in het landschap van vaders armen rust zachte gebaren betasten het kindergezicht mollige handjes vleien zich op mannenschouders het geraakte hart wordt licht in ademloze tijd iemand achter de lens legt het weerzien vast de lange weg naar huis…

Een egel uit de stad Den Bosch die droeg haar stekels altijd los ze wapperden naar alle kant dus eigenlijk niets aan de hand ze woonde in een villawijk de tuin dat was haar koninkrijk door de bewoners rijk gezegend werd zij koninklijk bejegend ‘Mevrouw’ die zag zij heel erg vaak daarmee was iets niet in de haak haar stekels krulden heel…

Een tijdje probeerde ik zijn lied voor 's ochtends vroeg, vierregelige ruime verzen waarin iets koninklijks en iets van krabben in de grond maar het wou niet, aldoor begon wat ik niet had gehoord en niet gemist zachtjes te zeuren.…

bereikt, hij modelleert het licht, gegrift in fantasie tot mystieke patronen die de uithoeken van de nacht bewonen als de nevel vertrekt wordt de horizon bevrijd van de monotone sluiers van zwartgalligheid, als hij zijn ware geheim verspreid, z’n pijlen richt op ieder met een open hart zonder de kern van het waarheid te missen, als koninklijke…

het huis dat staat zo men het achterlaat in een grijs gebied ongewassen gordijnen is er iemand die het ziet...…

Nooit zag ik zo veel wolkenluchten maan en zon werden vriend aan huis ieder raam geeft andere vruchten de hemel vergroot mijn thuis De rivier stemt tot nadenken de stroom van het leven is dicht bij het raam bedient mij op mijn wenken de keus van het raam is vrij Dit huis is als een kathedraal mijn oorsprong draag ik mee bezinning, ontmoeting…

Ik durf er vergif op in te nemen dat nu de horeca op slot gaat er een run komt op alcohol in de supermarkten en de slijters ook dat er een run komt op al die ingrediënten voor een diner een diner aan huis of bij de buren als beesten gaan mensen hamsteren schijt aan alles en iedereen wc papier is er al genoeg in huis zelf neem ik natuurlijk…

in mijn hoofd die alles opengooit, mijn huis omver blaast waar ik bij zit…

De stormwind gierde met dof gedruis; Ik dwaalde grimmig om Ada's huis, Daar binnen stond, die 't woord mij gaf Van liefde en trouwe tot aan 't graf; Daar binnen stond ze in 't bruiloftskleed En gaf Costijn haar huwlijkseed. De stormwind gierde met dof gedruis; Ik rende razend in Ada's huis.…

Aan relings, zwaaiend, aaiend langs de wanden van een huis ver van hun huis. Handen wil ik vol geschiedenis en aardrijkskunde: Reizigers, na vele avonturen veilig thuis. ----------------------------- uit: 'Aanhalingstekens', 2000.…

En heel het huis zucht: "Jij".…

de eerste keer ben je altijd een beetje blind je weet nog niet naast wie je wilt zitten waar je wilt wonen wat je kunt lezen de allereerste keer is van je eerste tot je zeventiende het is het eerste huis waar je in bent een huis als alle andere het is het eerste boek dat je leest en je bent niet alleen maar lezer je neemt het…

plek in naast jou in jouw duister Ik verwarm jouw bed voor daar, in jouw huis waar ik nu thuis hoor…

Drie in één het licht de wijsheid van mijn zingen Mijn stem is de merel in mijn mond dat opklimt naar het huis van mijn Vader die in de hemel troont Het huis met de vele woningen; voor mijn oog een blinkende Davidster terwijl ik denk aan al het onschuldig vergoten bloed; de kannibalen die nooit genoeg krijgen van het verorberen…

nooit wordt het huis je hart weer als vanouds nooit voelt het weer als echt vertrouwd…

was het een warme stilte in een koud huis of was het een koude stilte in een warm huis? Was het een vooruitgang of was het een dwaling? was het een triomf of was het waanzin? was het hoogmoed of wa het ketterij? was het een zegen of een vloek? Was het een gemis of een opluchting? was het vrijwillig of gedwongen?…

Ze draagt in haar hart een lampion , met duizend mooie kleuren met kralen, geel en helder rood versiert zij steeds haar dag op blote voeten door het huis en steeds een gulle lach als ze in de knoppen knijpt die uit de planten komen verschijnen er onmiddellijk bloemen aan en gaan er vlinders dromen als ze koekjes eet verandert het huis in…

hen zal grijpen om dat alles werkelijks heen snellen we naar huis om poezie te lezen of te schrijven met een zekere haat in de liefde kan niet anders is verplicht…

En muis in huis, een ramp voor haar maar ook de kat weet dan van wanten. Fijn, dat kat en muis samen niet kunnen leven en hij, de muizenjacht niet zal verleren. Een standbeeld voor wie Felis sylvestris heeft gedomesticeerd.…

Ik wil naar huis; Een knuffel wat op mij wacht; Liefde en begrip; Mijn hart weer lacht.…