één - gezind - huis
laat me dit gebied
in de nacht verkennen
ongemerkt
deze landstreek des doods
wat ik heb vervloekt en veracht
want ze lieten me buiten staan
en namen mijn minnaar af
delfde voor mij 't graf
steeds weer opnieuw
op de wegen des levens
lieten ze mijn vrienden
de andere kant opkijken
hun motto is graaien, de economie
moet blijven draaien
hoe lang heb ik niet getracht
hoe lang heb ik niet gewacht
naar het
één - gezind-huis tevergeefs:
wat overbleef
met het stijgen der jaren
wijsheid en grijze haren
met de kleine blijde mare vast
omsloten om me heen
Zie ook: http://www.carillon42.blogspot.com
Schrijver: eliZe Augustinus, 23 november 2019
Geplaatst in de categorie: emoties