inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.669):

Leegstaand

het huis dat staat
zo men het achterlaat
in een grijs gebied
ongewassen gordijnen
is er iemand die het ziet...

een schrale plant
de verfloze buitenkant
vertelt het onbevolkt zijn
het schamel dak knarsetandt
in een verwrongen lijn

de zon licht spinseldraden op
een zilveren prentje
bij een troosteloos aanzicht
in een fractie klapt de wind
de deur voor altijd dicht

het huis dat staat
zo men het achterlaat
in heimelijk verdriet
het afbrokkelen is in gang
is er iemand die het ziet…


Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 5 november 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

4.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 262

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Pieter Sierdsma, 9 jaar geleden
Raak gedicht, Hilly, echt triest.
deinend blauw, 10 jaar geleden
Heel mooi geschreven ik zou zo met een verfje
dit huis in goede staat willen brengen.
Inte feelders, 10 jaar geleden
Zichtbaar mooi in beeld gebracht Hilly !
kerima ellouise, 10 jaar geleden
prachtig Hilly! Ik proef de triestheid en zie het huis zich langzaam oprichten bij het lezen.
Guy Aarts, 10 jaar geleden
De teloorgang van wat ooit was. Het zijn dichters die het zien en knappe dichters die er over schrijven. Knap gedicht, Hilly!
geeraardt, 10 jaar geleden
sfeervol en wat triest, een huis hoort niet leeg te staan...
Marije Geerts, 10 jaar geleden
Heel beeldend Hilly, mooi geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)