Alle inzendingen over koud kunstje

wakkert 'm aan nieuwsgierig naar die naam niet meer na te gaan of dat dorp ooit heeft bestaan waar het lag in het veen van Reiderland ingeklonken met ijverige hand afgegraven dat het voor de Dollard een koud kunstje was de restanten weg te vagen slecht dijkonderhoud de zee brak in maakte alles zout en brak en nat geul en wad slib…

het idee is nog ver maar het beweegt het voelt nog klein en koud wat het nodig heeft is kleur dan wordt het een beeld misschien zelfs een mooi geheel de afstand wordt kleiner een beetje warm ook het blijft heel eenvoudig maar dat vind ik mooi het ijs is gebroken de afstand verdwijnt het idee krijgt leven ik kan het omarmen het is van…

Aan Icesave had ik heel mijn hart verpand Maar door de crisis ben ik van de wijs Vandaar dat ik meteen mijn geld opeis Ze zeggen: geen paniek niks aan de hand Eerst kon mij die koelbloedigheid bekoren Totdat ze mijn tegoed ineens bevroren…

weer een horde kleuters voor zijn ijscokar zag staan met van die wapperende handjes en die ikke-ikke-keeltjes die zich schreeuwden om het hardst daar in die kleuterkaravaan En ja - hij haatte ze, die dreutels die zo strontverwende vlegels die hun keeltjes harder schraapten dan met ijs ooit was gedaan maar hij stond elke dag weer klaar om koude…

Ik ben een zoetekauw Dus waarom zou ik Zuckerberg mijden Ik reageer op dreiging niet zo gauw En wil mij vrij aan mijn hobby wijden Geheimen heb ik praktisch niet Ik heb echt niets te verbergen En dat iedereen mijn ponem op FB ziet Zal geen sikkepit van mijn privacy vergen Wat doen er veel mensen geheimzinnig En angstvallig over hun privacy…

knuffelbeest zat altijd in je tas op een gepaste plaats niet direct in zicht maar toch bijdehand als het echt nodig was in uithalen met scherpe punten en wat pepperspray ja mij neem je niet zo mee tegen een bakkie thee zeg ik ook vaak geen nee maar geen vreemde ideeën die niet schikken met mijn moraal mij kun je echt geen kunstje…

Kijkend naar Holland zie ik een armada van twee maal elf benen ten strijde gaan rijen van kansen maar telkens weer nada als projectielen in een foute baan en in de hete arena ontketend dansen de pluimen van hun paardenstaart met in de doelmond een lenige sluitpost, bezonken, betrouwbaar, alert en bedaard het tempo is laag…

Je mag je kunstje laten zien. Je mag je liedje laten horen. Je mag iets zeggen, heel misschien, maar dan van achteren naar voren.…

In Artis wou ik aan twee beren Onlangs eens een kunstje gaan leren Zo'n truc met een brood Maar 'k was als de dood Dat zij hem meteen zouden smeren…

toch vreemd dat rollen op een wegennet iedereen denkt het komt van de romeinen terwijl die het kunstje afkeken van de kelten ook rare knakkers die plaveiden in moerassen reden op wielen over dwars gelegde beschaafde boomstammen…

Veel bellers die dat echt niet laten konden zijn door dit kunstje nu bekeerd verbonden.…

Er wordt in deze week heel wat geschreven Van Gordon, René Froger en Jeroen De eerstgenoemde gaat geen kunstje doen Als homo's ruw uiteen worden gedreven De songtekst schrijven deed hij in 't geniep Nu toont hij zich een meer rechtschapen type…

Ebola is het meest recent excuus, Om nog maar eens dat kunstje te herhalen, Iets zieligs op tv? Dus hup, betalen, Voor tenten, medicijnen en infuus. Het doel is goed, natuurlijk is het sneu, Maar ‘Do They Know’... ben ik al járen beu.…

nu het huis steeds leger wordt neemt stapel dozen toe vandaag komt de verhuizer voor het aantal kuub het kunstje van verkopen op Marktplaats wordt geleerd stoelen, banken en nog meer moet aan de man gebracht ruimte voor vernieuwing is vandaag ons doel…

Als alles tot een kunstje wordt Geschiedenis herhaalt Begrijp dan goed, want tijd is kort Dat ieder wel eens faalt De kunst is juist het voor te zijn Al valt het vaak niet mee Het woord wordt zin, de zin wordt zijn En alles wordt dictee De vorm dicteert Onzin regeert De kunst is juist het voor te zijn!…

Zorg eerst dat je een slimme datum prikt, Voordat de mens zo ‘n kunstje wordt geflikt.…

Heel even was de hemel daar woordloos sprak liefde de taal van morgen ongebonden vrij kun je niet bezitten nooit bezitten mag liefde vrij zijn of is verbondenheid zonder ziel eenzaamheid kan houden van de schreeuw verstommen van verlangen naar jou koud, zo koud ...…

, zo koud ....…

haast naakt, lijf aan lijf vergrendelt magerte hun nachten betonschaduwen verschrompelen de dag, zoeken een plek om te ontlasten zij fluisteren de honger muren toe, vijf aan vijf hun pols klopt nauwelijks ramen enkel een zwarte mantel van sneeuw en een homp oud brood waarmee zij het ontbrekende kussen delen en waarin ze zichzelf…

Druppels vallen op het doek boven zakken slapend vlees Warme adem blijft gevangen het snurken zacht en hees Een uil kijkt naar de sterren verslikt zich in wat lucht repeteert nog eens zijn kunstje nu in vogelvlucht Zachtjes vallen dromen synchroon met strepen ster Na al die vele kilometers is thuis nog steeds niet ver…

Iedere avond als het schemert Staat hij helemaal alleen Aan de kant van zijn domein Te wachten op één been Ik twijfel altijd na een tijdje Of hij nog wel leeft En weet het pas echt zeker Als hij Vis te pakken heeft Tegen schemerdonker vliegt hij op Zijn kunstje weer gedaan Met opgeheven hoofd kan Reiger In ’t Nest te ruste gaan…

geniet pracht en praal in paleizen en kerken vind je de werken van de gewone man een leven in dienst van anderen om tijdelijk in eeuwig te veranderen in ornamenten vind je hun gezicht stiekem uit het zicht de beelden zijn heren hun schaduwen lijken de eeuwen te regeren dat is er niet meer er is nu een architect die zijn kunstje…

2014 gaat de boeken in, als het warmste jaar, het scheelt maar liefst een hele graad gerekend over het hele jaar is dat eigenlijk helemaal niet raar! Dat de sneeuw zich minder laat zien, is voor de een een lust, voor de ander niet, dat is dan degene die een pak sneeuw zo ontzettend graag van dichtbij ziet. Natuurlijk niet de hoeveelheid…

Moeder bakte pannekoeken Liesje keek nieuwsgierig toe hoe ze toch die koeken keerde Hé, dat kon ze knap die moe Hup, daar gaat er weer één in de lucht is hij omgekeerd Liesje dacht: Kan ik ook alleen Da's een kunstje gauw geleerd Liesje bakte pannekoeken Moeder keek nieuwsgierig toe hoe die Liesje een koek keerde boven op het hoofd van…

de zonnestralen schijnen het verwarmt je lichaam niet zal ooit de kou in jou verdwijnen of bereiken de stralen je niet je lijkt wel bevroren koud als een blok graniet niks kan je nog bekoren je ogen donker als antraciet ooit zal de warmte je ontdooien de stralen om je lichaam glooien…

Zul je ooit nog beseffen wat je me hebt aangedaan. Dat je jouw eigen leven verkoos en mij in de kou liet staan. Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten. Het tegendeel bleek waarna mijn zelfvertrouwen uiteen werd gereten. Daar stond ik alleen, in een wereld zo groot. Met kleding aan maar eigelijk bloot. Onwetend wat er ging komen, met…

Ik heb het zo koud.…

Macaber bevochtigd beeld door geijzelde lenzen star en voortvluchtend gevangen in grenzen. Dood maar toch levend roven, nabij sterven is hier een vuist met afgekloven vingernagels. Geen sparren, geen dennen geen kruipend naaldhout, niets. En de dalen zijn vol ijs, bedekt woud. Waar ik vandaan kom is de nacht een zee…

de witte stilte kraakt en raakt het lichaam van mensen in de mist vochtig klam in koude pijn huivert het onzichtbaar zijn…

je oogt roestig vandaag en de wind is op collectetoer hij neemt alles tot je naakt en breekbaar de lente tegemoet rilt…