Alle inzendingen over koude winter

als beloning voor de lange, koude winter de Ereprijs…

Zijn vertolking van "Die Winterreise" voelde vooral als de macht en de kracht van een lange stevige koude winter te doorstaan door vooral door te gaan en niet op te geven en door zijn vertolking voelde ik spontaan de lente, de zomer en de herfst in mij opborrelen ook mij wachtte zo´n lange barre winter maar als ik denk aan de bariton Coen…

ik liet los keer op keer het kwam terug net als de lente die de koude winter opvolgt en je verwarmt met haar eerste zonnestralen…

misschien ziet hij haar worstelend falen of neemt hij - op afstand - er nota van de daadkracht in zijn bloed is broos net zo broos misschien als haar onvermogen om te leven in een te koude winter…

Stel, morgen wordt stilletjes koud winter... donker geslopen dicht vochtig, mist dan... dwars door donker grote winterkou weet jij mij te verwarmen word ik zon en ontdek jou.…

Zo vroeg in het jaargetij gaan we door de koude winter heen... Wat staat ons nog te wachten? Alleen maar koude nachten.…

Ondanks dikke, lange, zachte vacht geen zin om buiten te komen, poes voorspelt een koude winter, maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren. Sint en kerstman, vindt ze enge mannen, ze houdt de wacht en jaagt ze weg, bromt en klauwt en bewaakt het raam, maar is een schatje als ze spint.…

Het heetste nieuws in deze koude winter Dat komt vandaag alweer van de EN ES Die in haar onnavolgbaar denkproces Geen plee bestelde in de nieuwe Sprinter Na WIKI zou dan ook de trein gaan lekken Dus tijd om deze order dóór te trekken. ---- Op aandringen van de vakbond is de voorgenomen aankoop van dertig lightrail-Sprinters…

wolken drijven vechtend, om hun kleur vanuit de grijsheid op te tillen hier op deze aarde bloeit nog wel een bloem de bomen schatten waarde in en rusten in de grond de volksmond noemt de herfst het hart voelt koude winters in de splinters van wat oude tijd en spijt verwoordt wat ooit tot nooit gezegend is…

Bloesem Bomen met een koningskroon Weg is de koude winter Donderslag Stormwind strooit bloemblaadjes Een enkele hagelbui Boterbloemen Witte madeliefjes in de berm Stuifmeel in de lucht Zonneschijn Wolken drijven langzaam voort De lente is gekomen Vriendelijkheid Een groet, een hand omhoog Mensen lachen weer…

het gras in zomerkleed verkleurt de dijk aan één kant water, aan de ander wast een plas wat witte vogelveren en een oude zwaan staat op de weg haar borsten blootgelegd voor kroost en warme handen bij het komen en het gaan der tijd weet ze, dat -haar zorg ten spijt- het gras naar koude winters geurt…

in de bevroren grond rust nog het gewicht van koude winter sterfte handhaaft al de slaperige glans van oude sloten, opgeschoond nu na de vorst in mijn borst klopt mijn gegeven hoopvol als het blije kind dat ik ooit was je weet me nog, mijn moeder weet je ook dat elders, in een vorig leven pinksterbloemen bleker zonlicht vingen in…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

wij hebben hem gevonden de kerstboom van jaar nul naar hedendaagse maatstaven met slingers en wat ballen een onverkoopbaar prul een kant door de stal gekaald de koude winter had pril groen vervaald hij heeft de ezel en de os zien staan de kribbe en het wonder van geboorte langs zien gaan is uitgegroeid tot het symbool van kerst…

In de herfst met storm en regen daal je neder in mijn armen, zodat ik je in de koude winter tot aan de lente kan verwarmen.…

Ik liep met moeder door de lanen toen ze plotseling bleef staan ze vroeg me waar we waren twee meter van haar huis vandaan later in de koude winter maanden zat ze op een stoel voor het raam warm en veilig in haar wereld steevast gaf ze me een andere naam maar het kon me niet echt deren al die dingen die ze vergat of de jeugdige herinneringen…

winter zo ver en afwezig als hier…

Vergeet niet hoe ik deze zomer was neem me zoals ik in de herfst zal zijn leid me de koude winter door en wees voor mij de zomerse zonneschijn Jij alleen kent mijn wisselende buien mijn zoute tranen en gedwongen lach jij hebt er altijd doorheen kunnen kijken vanaf de eerste keer dat je me zag Je troost me wanneer ik het nodig heb en…

winter. 1982.…

Na een koude winter komt er steeds weer een warme zomer. Dus lopen wij hier langs de zee samen gelukkig en tevreden.…

De houtkachel snort ons behaaglijk warm, buiten voelt het koud en guur. Het is de Mistral die waait uit het noorden, met een belofte van vorst en sneeuw. Na een veel te hete zomer wordt dit wellicht een koude winter, misschien de koudste van deze eeuw. Het stadse van nu is hier nog niet doorgedrongen.…

.. het zwart van de oneven getallen die wanneer ik ze vermenigvuldig ik uitkom in weer een te koude winter – vreemd, de lente likt mijn voeten en de zon heeft me al verblind…

kom, open je knuistje laat zien wat warm als het leven glanzend gekoesterd in je handen ligt begraaf je schat het kan niet anders het mòet is beter voor làter wat je nu nog niet kunt zien snik zacht geloof en vertrouw die bolster in je handen in de open aarde doe het snel en doe het nu voordat de koude winter komt laat…

ik draag de zon in mij ik had haar snel bewaard toen gisteren de middag zoveel bonte kleuren trok en stil geluk in simpele bewegingen door boom en blad de oude wrok van koude winters weggeblazen had rood en goud rood en goud nergens nog een twijg, die overstijgend boud het voortouw nam om klakkeloos zijn zin te krijgen nee, ik zoek…

Eindelijk weer een waanzinnige winter Een koude winter met sneeuw en ijs Met heftige storm en sneeuwduinen Maar ook met windstil en de zon Ik warm me aan die hemelse bron Ik kleed me wel op hevige vrieskou Ik voel me zo prettig in m’n element Door de elementen van die natuur Beter dan welk medicijn dan ook Gaat ver boven welke drugs voorhanden…

winter- en zwoele zomernacht Verlangend naar haar kijk ik uit naar elke seconde van 2008…

zo broos nabij en jij alléén de koude winter trotseert denk dan nog eens aan mij Als de zon zo zalig zacht de zomer zingt de kind'ren kraaien doet van pret - zo innig blij - en diep in jouw hart geluk gemis verdringt denk dan nog eens aan mij…

Als een himaalan koude winter, deze zedenpreken van kali yuga. Ja, het is een vreemde soort van koude, een levenloze slaap in een wurggreep. Ja Tibet, zij kan ook niet raken aan... Ik zou liever bevriezen in haar wouden. We zijn aangeland in een spirituele winter en ik kijk uit naar degene wie is, Vuur!…

winter komen…

De oerstrenge aardse winter blijft buiten staan, zijn vorstige ijzig strenge blik wil ik overleven. Wilde ganzen vliegen in de vorm van een v, Willen net als ik zo graag de kristalharde koude winter ontsnappen, in de winter schermen tegen de vorst en oostenwind.…