op kleur
ik draag de zon in mij
ik had haar snel bewaard toen gisteren
de middag
zoveel bonte kleuren trok
en stil geluk in simpele bewegingen
door boom en blad
de oude wrok van koude winters
weggeblazen had
rood en goud
rood en goud
nergens nog een twijg, die overstijgend boud
het voortouw nam
om klakkeloos zijn zin te krijgen
nee, ik zoek het liefst het zwijgen
van een windstille dag
wetend,
dat de zon, het rood en ook het goud
zich immer glanzend zuiver
laat vertellen, door mijn lach
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=op%20kleur
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 november 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie
de middag zoveel bonte kleuren trok" Carpe diem!