129 resultaten.
Tegentonen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 181 wanneer vlerken
in een zwarte overjas
het spreken temmen
krassend hard en schel
in bladerloze bomen
verzen overstemmen
als druilerige tegentonen
de aanhef tot een dichtmaat
weten af te remmen
dan zal de stille vlinder
geen voorjaar meer kunnen schrijven
de winter zal het hart beklemmen…
Haanwijk bij Halder
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 674 Donder en bliksem,
Krassende kraaien,
Hier heerst heer haan
een hooghartig bestaan!
Hij pikt hier,
wat hij pikken wil,
En kraait zijn kraai
wanneer hij kraaien wil.
Haanwijk bij Halder,
zachtwiegende Dommel,
troostend groen land.
Haanwijk bij Halder
Mijn geliefde Brabant!
Kukelekuuu!
KUKELEKUKELEKUKELEKUU!…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Als geen enkele vraag de stilte overtreft
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 589 Even geen zin in woorden
té lang op vragen gewacht
die niet kwamen
enkel zin in niets
zittend in mijn nood naar woorden
kijkend
naar de zee
omdat zij me
misschien
kan helpen
zij
laat elke keer
moeiteloos
alle korrels los
krassend
wrijf ik
het zand uit m'n ogen…
Waar eens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 waar eens de kersen groeiden
daar is het nu zo kaal
krassende kraaien
maken er een hoop kabaal
waar eens de bessen rijpten
door sappig groen omgeven
daar heb ik in de ijzige kou
een gedicht voor jou geschreven
waar eens de appels bloosden
in een warme zee van licht
daar vecht ik nu tegen de herinnering
met een traan op mijn gezicht…
Korenveld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 boven het golvende korenveld
scheren kraaien krassend door de stilte
wolken pakken zich samen als een buffer
zij zullen de gezanten van het onheil weren
als de stilte voor de storm is geluwd
hameren hagelstenen op de halmen
geknakt leggen ze zich op de aarde neer
kind noch kraai
in velden of wegen…
Ik schreef eens
gedicht
4.0 met 17 stemmen 16.863 eens op papier van lucht
en alles wat ik schreef was lucht, en alles wat ik dacht,
en toen ik naar buiten keek zag ik een kraai van lucht
boven een bloeiende appelboom in het zonlicht
naast een schutting,
en ik hoorde iets scheuren in de verte,
er werd moedwillig iets verscheurd
ver weg,
nu is het mijn beurt, hoorde ik zeggen,
een pen die krassend…
Drukte
gedicht
2.0 met 42 stemmen 10.436 Het is raar gesteld met de doden,
schuiven in je aan, zitten met hun
holtes in je knieën, hun kootjes
in je vingers een brief te schrijven,
even sloom als jezelf, even beperkt op de hoogte
van weerbericht en genade, twijfel en kostprijs
en als het etenstijd, bedtijd,
tijd is om de honden uit te laten,
tijd om een kind te krijgen, een man te…
lege kamer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 862 minder verwachten en rusten
anders alleen
dat is alles dat ik niet wil
ik zet de balkondeur wat verder open
een tram vol mensen rijdt krassend op de rails voorbij…
het stemt droevig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 het stemt droevig
de naamloze dode
het verzwegen kind
de naar binnen gekeerde ogen
van de vergeten man
de krassende strepen
van het rode potlood
de verdwenen weg naar huis
de dreiging voor het onweer
de achtergebleven appels
in het gras
de leugens van ver weg en dichtbij
de donkere toonsoort
van nagelaten woorden
de droefheid…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Anima Sana in Corpore Sano
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 388 De ochtend ontwaakt
donkergrijs, spreekt
schimmig van
krassende kraaien in
verkaalde boomtoppen,
zwart als de nacht,
van die forens die op zijn
reis in de file wacht,
van klagende ruitenwissers
over tranend glas,
eenzaam onderweg
naar daar waar
men wordt verwacht.…
De dood is verbleekt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 130 tijd gaf mij de pen
met het gifgroene gal
strijdbare woorden
waren er al
venijnig krassend
schreef ik een
vlijmscherp betoog als
monoloog aan de dood
fileerde gevoelens
tot op het bot
versneed lange jaren
hakte relaties kapot
als helse apotheose
hing ik mijn testament
zonder eeuwigheidzegel
in het leven te drogen
door waaiende…
Winterse ritmiek
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 67 ik zag
dat zij lachte
maar haar
ogen ijsden
het landschap
met een strakke
noordoostenwind
zacht zong
het riet
langs de oevers
het verdriet
over zomer en
zon in een
winterse ritmiek
weer glijden
krassend de
gebogen lijven
in de luwte
van de kant
hand op de rug
de ander even rust
in onpeilbaar
zwart komt de
schaatser zich…
krassen (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 ver van het rumoer
zwaait met dunne armen
de oude tijd
aan de grond geklonken
in het licht van de zon
baadt de krassende tram
stap in snel blijf maar
zitten stap nu uit ga
door van a naar b
aan puffende lijven
kleeft de warmte in
krap bemeten tijd
de waarheid
ongeziene drenkeling
verder weg niet vooruit
een bleek witte stip…
DE STATENBIJBEL
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.096 Ik lig hier nu al vele eeuwen
mijn knekels liggen door elkaar
er is niets meer van te breien,
dat komt door het respectloos heien
de kist om mij heen, is al verdwenen
mijn schedel heeft nog al mijn tanden
ik mis veel kootjes van mijn handen
de mooie bel, die ik heb meegekregen
heeft altijd aan mijn zij gelegen
de Statenbijbel is ook al…
sterfelijke vrijheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 359 schreeuw mijn armen
rond de geknotte wilg
en laat tranen
de kronkelige groeven volgen
als lijdensbanen
van verdriet in de avondstond
mijn knieën knellen de stam
opdat ik niet val
vraag me af hoe het komt
dat mijn menselijke vrijheid
bijvoorbaat sneuvelt voor
een diep geschapen dal
alsnog zak ik traag
en schreiend neer
de nagels krassend…
DE STILTE
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 601 De stilte
valt niet te beschrijven
Zelfs ´t schrijven
zelf maakt ´n krassend geluid
Het scheuren van papier
of een prop maken van
´n mislukt gedicht
Aan den lijve
maak je herrie mee
luister naar je buik
voor en na ´t avondmaal
Eenmaal andermaal
wordt aan de stilte getornd
door zeggende dichters
met hun taal
Het lijkt me beter…
Morgenrood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 de tijd is de wind die blaast
en uitsterft in donker water
een gaan zonder terugkeer
het onoverwinnelijke valt uiteen
een gaai vliegt krassend langs de takken
uit het ijzer dwarrelen vonken neer
het geruis van koude populieren
een zwarte sluier strekt zich uit
over de aarde en bedekt haar
met bitter as uit de wolken
kruiken gevuld…
Verdomme !
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.131 Het snerpt door mijn hoofd
die weg, die kronkels, het
zwaailicht blauw, dat krassende
geluid, die scherven, overal
is er misschien nog slipgevaar,
gewoon een stranden, vlak voor het
einde, een klein beetje tijdloos,
geen vangrail, maar de invoegstrook
zomaar een vraag, dat is toch niet
teveel gevraagd, schenk dan verdomme
dat laatste glas…
Witgekalkte woorden
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 401 van wind en water
zoals de dag druppelt
langs mijn woorden heen
waar stilte onbespreekbaar
waait onder ijsvleugels
van de reiger
vijverkoud boven
het wintervlak van
onbeweeglijk riet
met opzwaaiende, tere
handen en duizend
voetstappen
breed en breder
sneeuw ik
de laatste woorden
uit het zicht
van diepe vederslagen
waar krassende…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Krassen op de dijk
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 680 heb ik een droom gevangen
zij draaide richting het dak
om mijn venster te verlaten
ik groef een gat in mijn geheugen
vond een koffer met oude geluiden
over holland en molens aan de vliet
ik kende het lied van vreemde hand
het walste onder een scherpe nagel
maakte geregeld rare sprongen
over tussenliggend land terwijl
de teneur mij krassend…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
sonos animalis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 66 in de schemering
het weemoedig loeien
van een koe
twee houtduiven
in een zacht
aanroepend koeren
een kwakend kikkerkoor
verschuilt zich
in het riet
krassende kraaien
zoeken zwermend naar
de ultieme plek
in het struikgewas
betovert de nachtegaal
met melodieuze zang
in het donker tolt
de slapeloze
tobbend in zijn bed…
je koos het handenloze strelen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.564 je ogen vonkten kaarsen
in het zwart van je gezicht
je masker maakte duidelijk
waarop mijn passie was gericht
je lichaam wulpte in rood zijden
lange benen in het rozebloot
aan het zacht intieme hijgen
wist ik dat je van de sjaal genoot
je koos het handenloze strelen
bood je ronde heupen aan
ik voelde je met hoge hakken
krassend langs…
ZOMERAVOND
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 760 zilvermeeuwen zeilen imposant
door de avondstilte die geen raad
weet met krassende kraaien en buren
in tuinen door barbecues en GSM’s
vervuild winterkoninkjes wantrouwen
luidruchtig doezelende katten
zwaluwen geven op hoog niveau
een voorstelling grijsblauwe lucht
als décor merels hamsteren
rijpe krenten houtduiven ploffen
lomp in…
Cocon
gedicht
2.0 met 42 stemmen 15.029 Wat er blijven
zijn spikkels, stof dat warrend wolk moet worden,
vlokkenpilaar die in de wind zal stijven,
groevend nog de lucht die mij omgordde,
krassend nog naar adem die niet bleef
maar verder, langer kwam dan aders waren,
opgeheven boven handgestreef,
uitgegaan waar bot niet zal bezwaren,
wakken latend - wonden uitgeleefd
door wat…