Alle inzendingen over kristallen

Kristallen bollen voor de toekomst Voorzien ons van een grote angst Ook al zie je liefde en genot Wie zegt dat het later echt zo wordt Geef mij maar een plakboek Met dingen van vroeger Herinneringen zoet of wrang Waar je niks meer aan veranderen kan…

In het licht van de maan glinsterend als zuivere kristallen. Met duizenden vlokken tegelijk kwam het uit de hemel vallen. Maagdelijk wit bedekt het de aarde, zo schoon, sereen en puur. Ik aanschouw met warmte dit wonder der natuur!…

Wij bevriezen conserveren is te veel gezegd alles hard en glad mijn warme adem houdt afstand van beglazing toch zing ik van het lichtfeest dat er doorheen brandt zij hebben het gehoord ramen voelen met verbazing en schenken mij kristallen bloemen.…

Stralig borduursel van kristallen wand Verbergt, welvend paleis, de diatomee*; Een waterdroppel is zijn wereldzee, Een korrel zwevend stof zijn vasteland.…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit elkaar…

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit…

de melkweg in flonkerende kristallen op zwart fluweel dan een trage zon voorzichtig stralend door zilveren ochtendnevels jouw dag was geboren om je te ontvangen in een wereld van gouden herfsttinten je kleurt ons bestaan elke dag een wonder…

Geboren label ritmisch als het hart adem, leven gospel spel donker label kopstem zingt zoetvloeiende verzen octaven langs de nacht al kristallen harten rillen versmelten wit in zwart…

Wie stralen wil als Hollands heetste zanger Wie als een topper hemelhoog wil knallen In glittergoud en krullende kristallen Diens hart is deze winter heel wat banger Tot ouwejaar kent hij geen rust of duur Met de lont van Gerard Joling in de schuur…

de zonnestraaltjes stoeien over het witte winterse landschap kristallen druppels versmelten zilverend op zwijgende twijgjes onverpoosd zoeken musjes naar kruimeltjes brood met hun vleugelslag sneeuwvlokken zwerven dalen als wittigheid neer in duizendgetal…

Schrijf mijn stille woorden In spijkerschrift op De kristallen glazen Van de toekomst Raap eeuwen later De scherven bijeen Die verspreid onder de grond Contextrijk zijn gebleven Alleen mijn geest Is vervlogen sinds Het moment Dat ik als stof uiteenviel…

Windstil is het vandaag - De storm is gaan liggen, Het waait zelfs niet een Beetje meer - en toch Beweegt die tak vlak voor me, Hoewel bedekt met sneeuw En kristallen ijs, en zie ik Een vinkje landen Op dit kunststuk dat Door hem hoe licht ook In beweging wordt gezet…

De dauw in een winternacht, legt een deken over het landschap, rijping in fonkelende kristallen, weerspiegelen in het maanlicht, verlengen grillige takken, met glazige ijspegels, sterren schitteren aan een luchtgewelf, tegen een gitzwart decor, de horizon heeft de honneur, van waterdampen in vlokvorm...…

In de spelonken van mijn geheugen tuimelen beelden van lang geleden door elkaar als kristallen van mijn vreugd en mijn verdriet om tenslotte zwevend over dit stille, maanverlichte landschap zich statig te verheffen en u te ontmoeten tussen de myriade van verre sterren, als diamanten van mijn ziel.…

Glinsterend in het dunne zonlicht als zilveren kristallen spelend op de donkere diepte golvend naar de overkant. bijtend, ijl, knisperen in regenboogstralen, Winter.…

[Senryu] kristallen luchters - vale portretten zien toe hoe stof natafelt Toelichting: Mijn bijdrage - onder het pseudoniem Haiku-man - aan de onlangs gepresenteerde bundel 'Reuring in de tent': de 'oogst' van wijlen Dichttalent.nl (uitgeverij De Wilg).…

vond je edelsteen in een bedding van alleen jaren water stroomden langs je heen zonder je ooit op te glanzen eindelijk zie jij de zon in jouw kristallen dansen de setting is nog niet compleet maar ik polijst met warmte de karaten die ik weet…

In mijn kristallen kopje schitter je ontembaar lichtjes als de ogen van een kleine spruit Het bootje waarin je roeit spreekt je tegen duister en zonder metaforen vol en bol van stroef gesleur sleep je het naar de oever wipt er fonkelend en gracieus uit Stroomversnelling Je omgeslagen sloep slurpt zich gretig vast aan de nacht en stijgt…

na grauwheid zat van zwart zuig ik witte wolken leeg en pak kristallen donzig samen rollebollend over glooien in het snakkend kale land ondergaande zon deelt kleurig naar de nacht waar het achter stilte strandt…

Shari Heftel en haar kristallen klankschalen schenken zielsvreugde Soms tintelt mijn hoofd en voel ik hoe engelen mijn geest verlichten Haar glimlach raakt me. De trillingen nemen mij mee naar Godenklank Sharing with Shari is liefdevol thuiskomen bij de Oerliefde...…

buiten dwarrelen zomers hun vleugelkanten nog aanbiddend naar de zon eigenheid van kleur- als hemels, waar geen vat op is als kleine druppels dauw vol levenbarend schijnen de kristallen draaien weer zij dansen daar, in zachte zuchtjes wind een mijmerkind vervliegt .…

opgevangen regendruppel in zoveel vormen reeds bestaan zon verdampt en opgestegen eengeworden wolkenpracht afgesplitst en neergedwarreld licht gesmolten hemeltraan neergevallen buienregen kristallen druppel zielsverwant boodschapper van elementen houd ik al is het maar heel even het universum in mijn hand…

de kristallen karaf in mijn hand schittert schoonheid is het lopende band of krijgt kunst een gezicht zodat ik de kunstenaar kan bedanken voor wat hij heeft verricht wij hebben werken verheven tot leven arbeid moet worden betaald om iets van jezelf aan anderen te geven blijkt alleen in geld nog iets waard…

je spiegelt al in glas lacht je ogen bloot ik tikte zacht de eerste toon aan ons kristal zag je lippen rood je opende in subtiel spel het glas weerkaatste snel een vol orkest van kristallen tonen in samengaan kon ik uiteindelijk het breken niet voorkomen…

mijn woorden zwerven langs blinde muren ze mompelen tegen kasseien mijn woorden zijn gevallen losgeraakte stenen op een steile bergweg mijn woorden zijn de loden kogels voor een koud en niet ontbrandend hart met vuursteen kras ik stalen woorden in kristallen die onzichtbaar zijn voor het ongewapend oog…

het is maar een kleine ijskristal gevormd door afstand te nemen van meer dan pilaren konden dragen sterk en vastberaden bereid om wat te smelten maar niet meer tot een plas de kristallen om haar heen bewaken de oplossing gerijpt door ondervinding haar druppels vallen ’s nachts onzichtbaar voor de vrieskou en sterven een warme dood…

Ik zie de parels in de diepzee van je gedachten De parels die jouw schelp omhelst De vlammende vlinders in je ogen zijn mij dierbaar Het zijn kristallen in helder water die van liefde zingen Adem in mij, liefste Beroer mij met je licht Wees medeplichtig in eindeloze overgave een eeuwig zoete kus…

fonkelend trippelden ballerina’s uit het voetlicht naar voren zij twinkelden met kristallen tonen hun kleuren melodie hoog werden benen geheven armen gespreid in de subtiele schoonheid van glas rood vonkte het laatste licht toen stilte sprak omdat de muziek in scherven lag…

ik speel al weer met sneeuw stapel de kristallen laat zonlicht uitgekiend op de facetjes vallen zo open ik een winterdag met witte pracht maar smelt van nostalgie als ik het landschap zie door koestering van handen wordt alles prooi voor dooi mij resten slechts de warme tranen het was te vroeg zo mooi…

een kelk vol brekend licht het glas brak rode scherven de wijn verviel zijn goede jaar in plassen roze op het marmer gerinkel van kristallen noten dat traag zijn melodie verloor decor bloost diep beschuldiging de schitter dooft al tot herinnering…