Alle inzendingen over krokus

Mijn lief, ik zag je weer vandaag, in bomen in het park en die ene blauwe krokus, eenzaam in het gras. Mijn lief, ik hoorde weer je stem vandaag, zo zachtjes in de wind een gefluister van zo ver en breekbaar als glas.…

Opkomende gesluierde goudgele zon in kris-kras witgestreepte blauwe lucht voor het eerst dit jaar de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur…

Een streepje zon en blije woorden die hoop doen groeien en vol licht de krokus opent en verplicht tot verder kijken dan de winter. Het paars en geel en witte vlekken haast nog verborgen in het groen ze willen toch - al is het even de deur naar moed weer opendoen.…

In het land van ontluikende tulpen, staat de zon gedurende het voorjaar grillig hoog, warm gekarteld, traditioneel wordt het lente, na de tijd van extreem koude wintermaanden ondanks krokus en hyacint geuren overal lentekriebels, ziet men dubbele gevulde bloemen, bloembladen, gecultiveerde tulpen in opvallende kleurencombinaties, liefdevol…

Langzaam ontwaakt de wereld Uit een diepe winterslaap De eerste blaadjes aan de struik In de woelige aarde een krokus in de dop Maar eerst zien we het fragile sneeuwklokje Zo maagdelijk wit, zo rein en puur Als het hart van het kind Dat spelen wil in sneeuw die niet meer is De grote mensen spelen hun eigen spel Met harten van…

heel dapper en toch zo teer komen de krokusjes weer of geen weer zij vragen niet naar de zin maar zeggen keer op keer er is toch altijd weer een nieuw begin…

De dagen lengen maar het weer zit tegen De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat ’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie: De krokussen zijn dit keer op vakantie…

Geel op blauw palet Gershwin kan tevreden zijn Luide lentelof…

de laan der lanen parelt in de zon de krokus heeft een paars tapijt geweven Café de Posthoorn blijft de gulle bron alwaar bezoekers aan hun glazen kleven Hotel des Indes start een tweede leven en kruipt voorzichtig uit een flets cocon Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven de baksteen blijkt veel sterker dan beton Couperus kijkt, gebronsd…

langs lentegroene stroken lopen waar jij van zegt tegen mij het lijkt wel of jij erin huist okay ik geef mijn zwakte toe dat ik jou in pastelkleuren herken waar jij mij telkens inluist als kwestie van zien en gewen dan geef ik mij aan minnen over als ik jou in voorbodes zie van opgaande lente in perken van prille voorjaarsbloemen ik krokus…

Voel zachte bries door kruinen stoeien strijkt over ‘t nog dorre veld wachtend op het groene gras waar straks madelieven bloeien sneeuwklok en krokus hebben verteld dat lente en zon ras zullen komen dan verschijnt ook snel eerste blad aan de bomen.…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

hartstochtelijk gouden lentetint een groep wilgenroosjes, aanvankelijk onverbiddelijk, dat hier blijkbaar aarde vindt over de berm links van mij, bekijken de afzonderlijke bloemen verschillende boompjes en struiken in bloei en ja, weldegelijk van uit de verte, zomaar een grasvlakte onvermijdelijk opschietend met vergane glorie van krokus…

het voorjaar klopt op de deur van jonge lente ik ben er klaar voor de lente kriebelt op de rug van het voorjaar want daar zit de jeuk behoedzaam schuiven sneeuwklokjes en krokussen winter voor zich uit dappere kopjes tarten de verlate vorst maak dat je wegkomt vliegjes vragen in het nog prille voorjaarslicht elkaar weer ten dans…

Nu de lente dan toch haar eerste schreden zet, de krokus heel nieuwsgierig op windrichtingen let, kies ik vandaag voor de allesomvattende stilte of een dampende en onontkoombare kilte? De akkers liggen nog onbewerkt stil te wachten waterprachten dijen nog uit ver buiten hun oevers.…

De kerstster is reeds afgestorven de lente krokus bergt nog zijn hoop de goeie voornemens zijn verworven en een nieuw licht dat weer belooft het liefdeslicht van Valentijn dat als een vlammend vuur een rode gloed weerkaatst over d’ aarde de kerstboodschap iets langer bewaarde hij wil warmte en genegenheid brengen aan hen die vandaag…

Nachtvorst op het gras, terwijl de krokus zijn kop laat zien. Is de winter van pas of de lente te vroeg misschien. Het voorjaar geurt op en de dagen gaan langer zijn, moeder natuur op haar kop, de merel zijn nest te klein. Wat een drukte alom, gefladder heen en weer, Japanse kers in blom, de kachel hoeft niet meer.…

ik geniet van ons tot misschien slechts morgen wie weet geef je mij dan wel de bons ik heb genoten van de opkomende zon tot het moment waarop de nacht begon van de zomer winter lente herfst geniet van vakanties – de krokus tot en met die rondom kerst van alle wekelijkse dagen ook al kunnen die van het weekend mij het meest behagen ik geniet…

kunnen Met het gewone leven En als je dan alles hebt gehad Dan krijg je na een crisisjaar Nog even die maand januari er achteraan Wekenlange duister na de sprankjes licht van de feestdagen Die ook al niet zo feestelijk waren deze keer We slaan ons hier ook wel weer doorheen Maar ik kijk verlangend uit Naar die eerste kleine krokus…

sneeuwklokjes die met hun onovertroffen klokkenspel het voorjaar inluiden krokussen die haar liefdevol wakker weten te kussen door hun lippen te ontsluiten narcissen die zich van al dat fraais maar wat graag willen vergewissen een gretige te vroege zwaluw uit het verre warme zuiden allen willen meedoen aan het leven een ook de…

Waarnaar de eerste krokus gluurt En opkijkt uit haar winterdromen - Luister! een lijster tureluurt Al ginder in de hoge boomen! Die heeft het gure tij al lief! Die roept het licht om mee te spelen: Wat zou zo'n boze lentedief Anders dan zonnestralen stelen?…

- Dan zoekt hij ijvrig aan de grond: - Hij is de mooie bloemenvinder, Waarnaar de eerste krokus gluurt En opkijkt uit haar winterdromen - Luister! een lijster tureluurt Al ginder in de hoge bomen! Die heeft het gure tij al lief!…